Οι λόγοι που το πρωτάθλημα πέταξε μέσα από τα χέρια της ΑΕΚ
Έχασε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια της και αν σκεφτούμε τι έχει συμβεί από τους παίκτες του Αλμέιδα, μιλάμε για την απόλυτη αυτοκτονία. Σε δύο παιχνίδια των πλέι οφ η ΑΕΚ απέναντι στον ΠΑΟΚ χρειάστηκε να απολέσει προβάδισμα δύο τερμάτων. Ισοφαρίστηκε στην Φιλαδέλφεια απο 2-0, κλείδωνε το πρωτάθλημα και με ισοπαλία στην Τούμπα, έφτασε στο τελευταίο δεκάλεπτο, μπροστά στο σκορ και το έχασε με 3-2.
Στις 24 Απριλίου έμοιαζε σίγουρη πρωταθλήτρια
Την ημέρα που κέρδισε τον Παναθηναϊκό και ο ΠΑΟΚ, άφηνε δύο βαθμούς στην Λαμία, έμοιαζε απίθανο να χαθεί αυτό το πρωτάθλημα. Στις 24 Απριλίου, έμοιαζε να έχουμε πρωταθλητή. Η ΑΕΚ χρειαζόταν είτε να πάρει ισοπαλία στην Τούμπα, είτε να κερδίσει τον Ολυμπιακό, για να κλειδώσει το πρωτάθλημα. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια δεν πήρε ούτε πόντο. Ο ΠΑΟΚ για να πιει νερό, έπρεπε να κάνει το 4/4 σε ένα απίθανα δύσκολο πρόγραμμα με τρία ντέρμπι στην Τούμπα και κλείσιμο με τον Άρη στο Βικελίδης.
Το φετινό πρωτάθλημα δεν το άξιζε η ΑΕΚ και αποδείχτηκε στο γήπεδο
Πραγματικά απορώ με κάποιους φίλους της ΑΕΚ, που διαμαρτύρονται έτσι και ακούσουν η διαβάσουν σχόλιο πως το φετινό πρωτάθλημα δεν το άξιζε να το πάρει η ομάδα τους. Είναι και κάτι που αποδείχτηκε στο γήπεδο. Η ΑΕΚ σε μία διαδικασία που είχε πιο εύκολο έργο απέναντι με την Λαμία και τον Άρη από τον ανταγωνισμό, είχε την τύχη στα χέρια της. Το πρωτάθλημα εξαρτιόταν από την ίδια την ομάδα και της δόθηκε η δυνατότητα να το τελειώσει. Πλήρωσε τις παθογένειες της.
Έχασε μέσα απο τα χέρια της το αποτέλεσμα στην Τούμπα, είχε δεύτερη ευκαιρία στο Καραϊσκάκης και δεν μπόρεσε ποτέ να την διεκδικήσει. Στην πράξη έχασε το κέντρο από τον Ολυμπιακό και ηττήθηκε δίχως να είναι σε θέση να δώσει μάχη. Μόνο και μόνο από το γεγονός πως πέταξε τις δύο ευκαιρίες που της δόθηκαν και ο ΠΑΟΚ έκανε 4/4 χωρίς περιθώριο λάθους τελειώνει την κουβέντα. Το φετινό πρωτάθλημα δεν άξιζε να το κατακτήσει η ΆΕΚ.
Φανερά κατώτερη από πέρυσι
Επίσης δεν γίνεται να αξίζει μία ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα, όταν όλη την χρονιά φανερά κατώτερη από πέρυσι και έκανε πάρα πολλά λάθη στον σχεδιασμό της το καλοκαίρι, που ποτέ δεν έδειξε να παραδέχεται και να προσπαθεί να διορθώσει.
Η μεγάλη συζήτηση για την ΑΕΚ, έγινε νωρίς. Ήταν ξεκάθαρο πως στο μεταγραφικό σχεδιασμό δεν υπολογίστηκε σωστά η φετινή πραγματικότητα και οι ανάγκες της ομάδας. Το ρόστερ χρειαζόταν περισσότερες προσθήκες, ποιοτικές και ποσοτικές για να διαχειριστεί το πολύ πιο βαρύ πρόγραμμα που δημιουργούσαν οι Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.
Το λάθος έγινε το καλοκαίρι
Μία ομάδα που πέτυχε με το ασφυκτικό πρέσινγκ ψηλά, με τα αποτελέσματα που έφερνε η πίεση στην αρχική ανάπτυξη του αντιπάλου, εκεί που είχε αγώνα κάθε 6 με 7 ημέρες, θα έβαζε αγώνα κάθε 3 με 4 μέρες σε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της σεζόν. Αυτή η πραγματικότητα ήταν δεδομένο πως για να γίνει διαχειρίσιμη χρειαζόταν ένα σημαντικό βάθος στο ρόστερ. Να έρθουν ποδοσφαιριστές ώστε να είναι εύκολο για τον Ματίας Αλμέιδα να κρατήσει τις βασικές αρχές της ομάδας του.
Δεν συνέβη με αποτέλεσμα σύντομα να έρθουν τραυματισμοί. Ποδοσφαιριστές που την περσινή σεζόν οργίασαν φέτος έδωσαν ελάχιστα πράγματα. Οι Γκαρσία, Αραούχο, Γκατσίνοβιτς έβγαλαν πολλούς τραυματισμούς, έχασαν μεγάλα διαστήματα και ποτέ δεν βρέθηκαν στην περσινή ατομική κατάσταση. Το γεγονός αυτό, δημιούργησε συνθήκες ώστε να φανούν οι αδυναμίες ολόκληρης της ομάδας.
Η ΑΕΚ θα μπορούσε να βρει καλύτερο τερματοφύλακα, απο τους Στάνκοβιτς, Αθανασιάδη, θα μπορούσε να βρει καλύτερο δεξί μπακ, απο τους Ρότα, Σιντιμπέ, καλύτερο αριστερό μπακ, απο τους Χατζισαφί, Μοχαμαντί, Πήλιο, καλύτερο αμυντικό χαφ, απο τους Γιόνσον, Σιμάνσκι. Επίσης χρειαζόταν επιθετικό, να μπορέσει να βγάζει την ένταση και τα τρεξίματα του Λιβάι, όταν αυτός θα πρέπει να παίρνει ανάσες, ώστε και να μην αλλοιώνεται η μορφή της ομάδας, όταν δεν είναι διαθέσιμος. Το γεγονός πως δεν αποκτήθηκε άλλος φορ με ταχύτητα, οδήγησε τον Αλμέιδα, πολλές φορές να ρισκάρει την χρησιμοποιήση του κάτι που αποδείχτηκε καταστροφικό.
Η μεγάλη κουβέντα του Φέργκιουσον
Με λίγα λόγια δημιουργήθηκε βάθος, δεν ήρθε εξέλιξη στο πρότζεκτ που δημιουργήθηκε πέρυσι και όπως γίνεται συνήθως ότι μένει στάσιμο χειροτερεύει.
Το έχω ξαναγράψει, αλλά τώρα που είναι και το τέλος της σεζόν, είναι και πιο εύκολο να γίνει κατανοητό. Οι προπονητές είναι άνθρωποι και έχουν συναισθήματα. Είναι φυσιολογικό ένας προπονητής όταν έχει πετύχει με κάποιους ποδοσφαιριστές να νιώθει δεμένος μαζί τους και να θέλει να του είναι δύσκολο είτε να τους αποχωριστεί, είτε να τους δυσαρεστήσει φέροντας κάποιον να πάρει σημαντικό χώρο από τον ρόλο τους.
Πάνω σε αυτή την λογική, μου είχε μείνει χαραγμένη στο μυαλό μία τεράστια ατάκα, που είπε ο Φέργκιουσον, στο ντοκιμαντέρ του ΝΕΤFLIX για τον Μπέκαμ. Όταν ρωτήθηκε για το πως πήρε την απόφαση να ζητήσει από την διοίκηση της ομάδας να αποχωρήσει το αγαπημένο του παιδί δήλωσε: “ο προπονητής πρέπει να ξέρει πότε έχει έρθει η ώρα να σταματήσει να είναι ερωτευμένος με τον κάθε ποδοσφαιριστή του”.
Εύκολο να το πεις δύσκολο να το κάνεις, όμως αυτή είναι μεγάλη αλήθεια. Οι ομάδες πρέπει να προχωρούν να εξελίσσονται και πρέπει να κοιτάνε το δικό τους καλό. Έγινε σπουδαία δουλειά πέρυσι, χρειαζόταν όμως μία εξέλιξη, που ποτέ δεν ήρθε.
Κοουτσάρισμα και λάθη
Ο Αλμέιδα σίγουρα έκανε λάθη και έχει ευθύνη που χάθηκε το πρωτάθλημα. Είχε το δικαίωμα το περασμένο καλοκαίρι να ζητήσει ότι είχε στο μυαλό του και οι εισηγήσεις του δεν βοήθησαν να έρθει η αγωνιστική πρόοδος. Στο κοουτσάρισμα διαχειρίστηκε με λανθασμένο τρόπο και τα δύο παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και τον αγώνα στο Καραϊσκάκης, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει για ποιόν λόγο στο 79ο λεπτό με το σκορ στο 1-2 άλλαξε τόσο πολύ την ομάδα του στην Τούμπα και στο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό έβγαλε από τον άξονα τον Πινέδα.
Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει για ποιό λόγο δεν αξιοποιήθηκε ο Λιούμπισιτς, ένας ποδοσφαιριστής που φωνάζει πως έχει ποιότητα, ήταν επιλογή του Αλμέιδα και παίζει σε πολλές θέσεις.
Η μεγάλη εικόνα
Δεδομένα λοιπόν ο Αλμέιδα έκανε λάθη, αυτή όμως είναι η μικρή εικόνα, η επιμέρους κριτική που γίνεται σε στοχευμένα πράγματα. Οι προπονητές πρέπει να κρίνονται και να αξιολογούνται για την μεγάλη εικόνα. Αυτή είναι το που πήρε και που έφτασε μία ομάδα. Σε αυτή την διαδρομή ο Αλμέιδα είναι ο άνθρωπος που πήρε μία ΑΕΚ εκτός Ευρώπης και την έκανε να κατακτήσει την πρώτη χρονιά πρωτάθλημα και κύπελλο και την δεύτερη χρονιά διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Σημασία έχει να είσαι εκεί, να είσαι κοντά στον στόχο απο εκεί και πέρα το αν θα τον πετύχεις η όχι, είναι και συγκυριακό. Άλλωστε θα μπορούσε φέτος ακόμα και η μη βελτιωμένη έκδοση της ΑΕΚ, να έχει πάρει το πρωτάθλημα αν ο Ανσαριφάντ, έστριβε καλύτερα το κεφάλι του.
Το καλοκαίρι που έρχεται είναι σημαντικό, η ΑΕΚ χρειάζεται φρεσκο αίμα καλύτερες επιλογές στις θέσεις που πονάει, ώστε να μπορέσει άμεσα να επιστρέψει στους τίτλους και να διεκδικήσει μία σπουδαία Ευρωπαϊκή πορεία. Είναι επίσης δεδομένο πως στον Αλμέιδα ένα ποδόσφαιρο αρέσει, αυτό γνωρίζει και διδάσκει, θα πρέπει να έχει τα όπλα ώστε να το εφαρμόσει σε διάρκεια.
