Οράνιε όπως το 1988
Οι Ολλανδοί ζούνε ημερες 1988. Καμιά φορά το ποδόσφαιρο γεννά περίεργες ιστορίες. Το γεγονός πως οι Ολλανδοί βρίσκονται στα γήπεδα που έχουν κατακτήσει το μοναδικό μεγάλο τους τρόπαιο τους δημιουργεί προσδοκία πως μπορούν να επαναλάβουν την μεγάλη επιτυχία. Αυτή την φορά στο Euro 2024 σε ένα τουρνουά 24 ομάδων και όχι 8, όπως γινόταν το 1988.
Οι θεοί του ποδοσφαίρου τους έχουν φερθεί απλόχερα
Οι θεοι του ποδοσφαίρου μέχρι στιγμής τους έχουν φερθεί απλόχερα. Το τουρνουά τους πρόσφερε ένα βατό δρόμο για να φτάσουν στα ημιτελικά και τους έχει βοηθήσει στο να μην στοιχίσουν τα τακτικά λάθη του Κούμαν.
Βλέπετε σε αυτά τα τουρνουά δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Το γεγονός αυτό, πολλές φορές δημιουργεί το αντίθετο αποτέλεσμα. Στην προσπάθεια τους, οι ομοσπονδιακοί να αποφύγουν τα λάθη, γίνονται υπερβολικά φοβικοί παρουσιάζοντας παθητικές ομάδες που δεν έχουν την δυνατότητα να παίξουν.
Δεν στοίχισαν τα λάθη του Κούμαν
Ο Κούμαν στο τρίτο παιχνίδι των ομίλων, παρουσίασε μία Εθνική Ολλανδίας, χωρίς τον Γκεντράουντα στα δεξιά, χωρίς τον Σίμονος στον άξονα,με τον Ντάμφρις εκτός ενδεκάδας. Αυτή η φοβική λογική με τριάδα στο κέντρο Σούτεν-Φέερμαν-Ρέιντερς, χωρίς Ντάμφρις στα δεξιά και χωρίς Σίμονς απέτυχε εμφατικά. Ήταν τυχερός ο Κούμαν που βρέθηκε σε εκείνο το παιχνίδι, ένας αντίπαλος γεμάτος ενέργεια, με διάθεση για κάθετο επιθετικό ποδόσφαιρο και έκανε τον Κούμαν να καταλάβει πως δεν μπορεί να στερήσει απο την ομάδα του, την επιθετικότητα που δίνουν οι Ντάμφρις, Σίμονς στους συγκεκριμένους χώρους. Θα μπορούσε το λάθος να κρυφτεί εύκολα σε παιχνίδι στην φάση των ομίλων και η διατήρηση του, να αποκλείσει τους Ολλανδούς στα νοκ άουτ, κάτι που ευτυχώς για τους Ολλανδούς δεν συνέβη.
Στρωμένο ταμπλό
Παρότι τερμάτισαν στην 3ή θέση, στον όμιλο βρέθηκαν σε ένα πολύ ευνοϊκό ταμπλό στα νοκ άουτ. Ήρθαν έτσι τα αποτελέσματα στους ομίλους και πήγαν στο απέναντι ταμπλό να σκοτωθούν μεταξύ τους, όλα τα φαβορί της διοργάνωσης, εκτός από την Αγγλία. Την ώρα που Γάλλοι, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Γερμανοί, Βέλγοι έπρεπε να σκοτωθούν μεταξύ τους, οι Ολλανδοί έφτασαν στα ημιτελικά αποκλείοντας τους Ρουμάνους και τους Τούρκους.
Ασφαλώς θα πρέπει να είσαι σε καλή κατάσταση για να κερδίσεις στην νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης και τα δύο παιχνίδια στο 90 λεπτό,- η μόνη ομάδα που το κατάφερε από όσες βρίσκονται στα ημιτελικά- όμως το πρόγραμμα μέχρι τα ημιτελικά ήταν στρωμένο.
Οι σταθερές
Στο γήπεδο έχει αποδεχτεί πως η Ολλανδία παίζει καλύτερα κάθε φορά που ο Κούμαν την κάνει πιο επιθετική. Υπάρχουν οι σταθερές της τετράδας στην άμυνα με δεξί μπακ όμως είτε τον Άκε, είτε τον Φαν Ντε Φεν, που δεν πάνε σε πολλά ανεβάσματα και είναι έτοιμοι να προσφέρουν τριάδα σε κάθε συνθήκη. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε δημιουργείται χώρος για τον καλπασμό του Ντάμφρις, του κορυφαίου επιθετικού μπακ που υπάρχει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Ο Σίμονς έχει σαν όπλο πως παίζει με ταχύτητα, τρέχοντας την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές των αντιπάλων. Το κάθετο τρέξιμο των Σίμονς, Ντάμφρις ουσιαστικά είναι η κινητήριος δύναμη των Ολλανδών, μέσα από τα τρεξίματα των δύο ποδοσφαιριστών, δημιουργούνται συνθήκες για συνεργασίες σε χώρους που ο αντίπαλος θα είναι δύσκολο να τις αντιμετωπίσει.
Παίζουν καλύτερα όταν οι επιλογές του Κούμαν την κάνουν πιο επιθετική
Μέσα σε αυτές τις σταθερές αποδεικνύεται στα παιχνίδια πως όσο οι επιλογές του Κούμαν, φέρνουν περισσότερα πατήματα και ποιότητα στην αντίπαλη περιοχή, τόσο πιο επικίνδυνη γίνεται Ολλανδία. Με τους Πολωνούς στην πρεμιέρα ο Κούμαν ξεκίνησε την διοργάνωση με τριάδα τους Σούτεν, Φέρμαν, Ρέιντερς και τον Σίμονς στην επιθετική τριάδα. Στο 63ο λεπτό είχε κάνει τον ποδοσφαιρικό έγκλημα να βγάλει τον Σίμονς και να βάλει τον Βαϊνάλντουμ και η Ολλανδία σταμάτησε να επιτίθεται. Ήταν τυχερός που η είσοδος του Βέρκχουστ στο 81ο λεπτό, έφτασε για να έρθει δύο λεπτά αργότερα το 2-1 και να αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.
Στο παιχνίδι με την Γαλλία πήγε στην ορθή λογική, να δημιουργήσει δίδυμο των Ρέιντερς-Σούνεν και να περάσει τον Τσάβι Σίμονς μπροστά τους, με Φρίμπονγκ και Χάκπο στα δύο άκρα. Μία λογική, που βγάζοντας εκτός κουβέντας τις τρέλες με την Αυστρία που απέτυχαν και μπήκαν στο συρτάρι, ακολουθεί ο Κούμαν και στα νοκ άουτ. Έχοντας πάντα μία θέση ανοιχτή στο μυαλό του,αυτή του δεξιού εξτρέμ.
Έγιναν δύσκολα αντιμετωπίσιμοι όταν ο Μπεργκβάιν βγήκε από το γήπεδο
Στην ανάγκη που έχουν οι ομοσπονδιακοί να εξαλείψουν το ρίσκο και να πάνε στην συντήρηση, ο Κούμαν με Ρουμανία, Τουρκία ξεκίνησε τον Μπερκβάιν, στην λογική της πιο σωστής τακτικής συμπεριφοράς. Μόνο που οι Ολλανδοί έπαιξαν πολύ καλύτερα και έγιναν δύσκολα αντιμετωπίσιμοι για την αντίπαλη άμυνα, όταν ο Μπερκβάιν βγήκε από το γήπεδο και με τους Ρουμάνους μπήκε ο πιο ταλαντούχους επιθετικά Μάλεν και στην ανάγκη της ανατροπής με τους Τούρκους ο Βέρκχουστ.
Μάλεν με Ρουμανία-Βέρκχοστ με Τουρκία
Η παρουσία του Βέρκχουστ έχει κάνει την δουλειά της με την Πολωνία και δίχως να βάλει ο ίδιος γκολ και με τους Τούρκους. Έχει αποδειχθεί πως για τους Ολλανδούς, η τριάδα των Φαν Ντάικ, Ντε Φράι,Ακε η παρουσία του διδύμου Σούτεν Ρέιντερς, αρκεί για την αμυντική τους συνοχή, οι υπόλοιποι πρέπει να παίζουν για να βοηθούν περισσότερο τις επιθετικές σταθερές που είναι τα ανεβάσματα στα δεξιά του Ντάμφρις, το κάθετο παιχνίδι του Σούμενς, η διαγώνια κίνηση από τα αριστερά δεύτερου φορ του Χάκπο και η συμμετοχή στο ποδόσφαιρο συνεργασιών του Ντεπάι να δώσουν δηλαδή ακόμη μεγαλύτερη πίεση στον αντίπαλο και να τον λυγίσουν.
Τους Ρουμάνους τους διέλυσε η είσοδος στα δεξιά του Μάλεν που πέτυχε τα δύο τέρματα στο δεύτερο ημίχρονο και έφερε πολλές συνεργασίες, τους Τούρκους τους λύγισε η είσοδός τους Βέρκχοστ. Ο υψηλόσωμος φορ, δημιούργησε συνθήκες ώστε να κερδίσει μέτρα η Ολλανδία, μάχες στην αντίπαλη περιοχή και το πιο σημαντικό απο όλα η παρουσία του βοήθησε ώστε να μην βγαίνουν τα μαρκαρίσματα και να κερδίσουν οι συμπαίκτες του εκτελέσεις μέσα από την περιοχή.
Το μόνο που έχει να φοβηθεί, είναι να φοβηθεί να παίξει
Είναι δεδομένο πως η Ολλανδία, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στον ημιτελικό από την Αγγλία, εκτός απο το να φοβηθεί να παίξει και να οδηγήσει έναν ημιτελικό ακριβώς εκεί που το θέλουν οι Άγγλοι. Με δύο ομάδες φοβικές, να γυρνάνε οι στόπερ την μπάλα και να ψάχνουν ένα απίθανο τέρμα, ατομικής κλάσης κάτι που βρήκε η Αγγλία με τον Μπέλινγκχαμ στο παιχνίδι με την Σλοβακία και με τον Σακά, στον προημιτελικό με την Εθνική Ελβετίας. Το DNA της Ολλανδίας είναι να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και με μία προσεκτική ματιά στην μέχρι σήμερα πορεία της στο τουρνουά επιβεβαιώνει πως όποτε ο Κούμαν έγινε παθητικός υπήρχε πρόβλημα, όποτε έκανε την ομάδα του πιο επιθετική με τις επιλογές του, δικαιώθηκε.
