Τα “θαύματα” του Euro, τα ρεκόρ και o CR7
Η διοργάνωση του Euro αποτελεί μια καλοκαιρινή “συνήθεια” που περιμένει με ανυπομονησία ολόκληρος ο… ποδοσφαιρικός πλανήτης, κάθε τέσσερα χρόνια. Το Euro 2020, άργησε ένα χρόνο εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19 και του γεγονότος ότι προείχε να ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα μετά τις αναβολές. Επίσης, υπήρχε ένα αυστηρό υγειονομικό πρωτόκολλο και η ασφαλής διεξαγωγή της διοργάνωσης ώστε να μην εξαπλωθεί ο ιός δε μπορούσε να διασφαλιστεί.
Έτσι, το καλοκαίρι του 2021, πραγματοποιείται το Euro 2020 και κατά κάποιον τρόπο… μειώθηκε η απόσταση από το επόμενο που είναι προγραμματισμένο για το 2024, αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ, που είναι η ενδιάμεση των Euro, διοργάνωση.
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα θεσπίστηκε ως τουρνουά από την UEFA, το 1960, συνεπώς υπάρχει μια ιστορία 61 χρόνων με 15 διοργανώσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών, έχουν σημειωθεί ουκ ολίγες εκπλήξεις, τα ματς είχαν μεγάλες συγκινήσεις, ποδοσφαιριστές έκαναν ρεκόρ και ήρθαν άλλοι στις επόμενες για να τα καταρρίψουν. Υπήρξαν υψηλά σκορ, ανατροπές και ομάδες που δεν περίμενε κανείς ότι θα καταφέρουν να φτάσουν στην κορυφή.
Τρανό παράδειγμα φυσικά, η Εθνική Ελλάδας με την κατάκτηση του τροπαίου το 2004. Όμως, δεν ήταν η μοναδική, ανέλπιστα, νικήτρια. Το Betarades ετοίμασε ένα αφιέρωμα για τα “θαύματα” του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, του παίκτες που κατέχουν ρεκόρ σε γκολ, συμμετοχές, ηλικία αλλά τις ομάδες με τις περισσότερες κατακτήσεις.
Τα μεγάλα πρωταθλήματα στην Ευρώπη ολοκληρώθηκαν, όμως βρισκόμαστε σε αναμονή για την έναρξη του Euro. Η Stoiximan προσφέρει πληθώρα επιλογών για ποντάρισμα σε μακροχρόνια στοιχήματα για το νικητή της διοργάνωσης, τις ομάδες που θα προκριθούν από τον κάθε όμιλο, ακόμα ειδικά παικτών που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν.
Οι πολυνίκεις Ισπανία και Γερμανία
Έχουν πραγματοποιηθεί 15 Euro έως τώρα στην ιστορία και έχουν κατακτήσει το τρόπαιο συνολικά 10 ομάδες. Οι πολυνίκεις του θεσμού είναι η Ισπανία και η Γερμανία. Αμφότερες, έχουν στεφθεί πρωταθλήτριες για τρεις φορές.
Η “Φούρια Ρόχα” ήταν η νικήτρια για πρώτη φορά το 1964, ενώ ακολούθησαν οι κατακτήσεις το 2008 και το 2012. Εκείνη η περίοδος μεταξύ ‘08 και ‘12 ήταν με διαφορά η κορυφαία στην ιστορία των Ισπανών, αφού ενδιάμεσα πανηγύρισαν και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Επίσης, είναι η μοναδική ομάδα που έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενα Euro.
Η Γερμανία ανέβηκε στην κορυφή για πρώτη φορά το 1972 ως Δυτική Γερμανία συγκεκριμένα, όπως συνέβη και οκτώ χρόνια αργότερα στην Ιταλία, όπου πήρε το δεύτερο Euro στην ιστορία της. Το τρίτο και τελευταίο -για την ώρα- ήταν το 1996, το οποίο διεξήχθη στη Μεγάλη Βρετανία.
Στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας είναι η Γαλλία, η οποία έχει κατακτήσει δύο φορές το Euro. Την πρώτη, ως διοργανώτρια, το 1984 και τη δεύτερη το 2000, στις Κάτω Χώρες. Να σημειωθεί εδώ, ότι οι “Τρικολόρ” έχασαν την ευκαιρία να “πιάσουν” στην κορυφή Ισπανία και Γερμανία, με τρεις κατακτήσεις, αφού έχασαν στον τελικό του 2016 από την Πορτογαλία, με σκορ 1-0 στην παράταση.
Τέλος, τη δεκάδα των ομάδων που έχουν πανηγυρίσει το τρόπαιο, συμπληρώνουν η Σοβιετική Ένωση, η Ιταλία, η Τσεχοσλοβακία, η Ολλανδία, η Δανία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Όλες μετρούν μία κατάκτηση στην ιστορία τους.
Μπήκε απ’ το… παράθυρο και έφτασε στην κορυφή
Η πρώτη φορά που οι ποδοσφαιρόφιλοι έγιναν μάρτυρες μια μεγάλης έκπληξης σε διοργάνωση Euro, ήταν πριν από περίπου 30 χρόνια, το 1992. Νικήτρια τότε, αναδείχτηκε η Δανία, παρά το γεγονός ότι δεν είχε προκριθεί από τον όμιλο των προκριματικών. Πώς γίνεται αυτό θα αναρωτηθούν κάποιοι! Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς, κρύβει ένα ωραίο… παραμύθι πίσω του, που παρόμοιό του δεν έχει συμβεί ξανά.
Η διοργανώτρια Σουηδία συμμετείχε άνευ προκριματικών, όπως συμβαίνει έως σήμερα, ενώ στις υπόλοιπες επτά ομάδες που ετοιμάζονταν για τα τελικά, δεν υπήρχε το όνομα της Δανίας. Οι Σκανδιναβοί έκαναν τις διακοπές τους, χαλαρώνοντας στις παραλίες και περίμεναν να καθίσουν αναπαυτικά στους καναπέδες τους να παρακολουθήσουν τη διοργάνωση από την τηλεόραση.
Ωστόσο, ο… Θεός του ποδοσφαίρου είχε αντίθετη άποψη! Η Γιουγκοσλαβία αποκλείστηκε λόγω της εμπόλεμης κατάστασης τότε στη χώρα και η Δανία ήταν η επιλαχούσα που μπήκε στο Euro… από το παράθυρο.
Στον πρώτο όμιλο με Σουηδία, Γαλλία και Αγγλία, η τελική κατάταξη ήταν ήδη ένα πρώτο “μπαμ”! Η ομάδα του ανερχόμενου τότε, Πέτερ Σμάιχελ, τερμάτισε στη δεύτερη θέση και πήρε το εισιτήριο για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Μία νίκη, μία ισοπαλία και μία ήττα ο απολογισμός σε τρία ματς, κομβικό ήταν το 1-2 επί της Γαλλίας στην τελευταία αγωνιστική με τους Λάρσεν και Έλστρουπ να σκοράρουν στο 8’ και το 78’ αντίστοιχα, για τους Δανούς.
Επόμενος αντίπαλος για το συγκρότημα του Μέλερ-Νίλσεν ήταν η Ολλανδία, με μια ενδεκάδα αστέρων της εποχής, όπως οι Κούμαν, Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ, Ντε Μπουρ, Ράικαρντ. Σημειωτέον, ότι στο ρόστερ της Εθνικής Ολλανδίας τότε, ήταν και ο νυν ομοσπονδιακός τεχνικός της Ελλάδας, Τζον Φαν’τ Σχιπ.
Οι Δανοί προηγήθηκαν στο σκορ με το τέρμα του Λάρσεν στο 5’ και είχαν εκ νέου το προβάδισμα στο ημίχρονο, με γκολ του ίδιου “δράστη”, στο 33’. Ο Ράικαρντ ισοφάρισε στο 86’ κι έτσι το ματς οδηγήθηκε στην παράταση. Λίγες ευκαιρίες στον έξτρα χρόνο, καμία από τις δύο ομάδες δεν κατάφερε να πετύχει το νικητήριο τέρμα.
Στη “ρώσικη ρουλέτα”, η Δανία είχε έναν κρυμμένο “άσο” στο μανίκι της. Τον “κέρβερο” Πέτερ Σμάιχελ κάτω από τα δοκάρια, ο οποίος απέκρουσε το πέναλτι του Φαν Μπάστεν και με σκορ 4-5 οι Σκανδιναβοί πήραν την πρόκριση για τον μεγάλο τελικό.
Με την ψυχολογία στα ύψη η Δανία, μπήκε στο γήπεδο του Γκέτεμποργκ στις 26 Ιουνίου το 1992 με περίσσια αυτοπεποίθηση. Σκόραρε στο 18’ με τρομερό σουτ του Γένσεν για το 1-0 και στο δεύτερο μέρος ο Βίλφορτ, στο 78’, σφράγισε τη μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας έως σήμερα σε επίπεδο εθνικών.
Στους πρώτους σκόρερ της διοργάνωσης ήταν ο Χένρικ Λάρσεν με τρία τέρματα, όπως και ο Γερμανός Καρλ-Χάιντς Ρίντλε, ο Ολλανδός Ντένις Μπέργκαμπ και ο Σουηδός Τόμας Μπρόλιν. Επίσης, ο κίπερ Πέτερ Σμάιχελ και ο μέσος Μπρίαν Λάουντρουπ συμπεριλήφθηκαν στην καλύτερη ενδεκάδα του Euro.
Οι υπόλοιποι εννέα παίκτες ήταν από Γαλλία, Ολλανδία και Γερμανία, ομάδες τις οποίες η Δανία νίκησε στο τουρνουά, δείγμα του πόσο μεγάλη και αξιομνημόνευτη ήταν η επιτυχία του 1992, για ένα σύνολο που ενώθηκε δεκαπέντε ημέρες πριν την έναρξη, επιστρέφοντας κατεπειγόντως από τις διακοπές!
Το έπος της Ελλάδας στην Πορτογαλία
Η δεύτερη μεγάλη έκπληξη σε τελικά Euro ήταν φυσικά η επιτυχία της Ελλάδας, το 2004. Ίσως και να έχει μεγαλύτερη αξία από εκείνη της Δανίας (δεν κρίνουμε ως Έλληνες), διότι στη διοργάνωση συμμετείχαν 16 ομάδες, ήτοι οι διπλάσιες από το 1992. Η δική μας ομάδα ουσιαστικά, αγωνίστηκε σε ένα επιπλέον παιχνίδι νοκ-άουτ, το οποίο ήταν άκρως σημαντικό, σε μια διοργάνωση που μετρά το μομέντουμ, η διάρκεια και η φόρμα που θα έχει η εκάστοτε ομάδα σ’ ένα μαραθώνιο περίπου ενός μήνα.
Η Πορτογαλία και το στάδιο “του φωτός” (Da Luz) θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη κάθε Έλληνα που έζησε αυτήν την αλησμόνητη πορεία το καλοκαίρι του 2004, είτε βρέθηκε στη χώρα της Ιβηρικής είτε παρακολούθησε τις αναμετρήσεις από την τηλεόραση.
Η εθνική Ελλάδος πιθανότατα να ήταν και η τελευταία σε αποδόσεις για την κατάκτηση του τροπαίου. Κανείς δεν περίμενε από το συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ να περάσει από τον όμιλο, καθώς είχε να αντιμετωπίσει Πορτογαλία, Ισπανία και Ρωσία. Συμμετείχε στην πρεμιέρα του τουρνουά με τη διοργανώτρια Πορτογαλία, του 19χρονου τότε, Κριστιάνο Ρονάλντο.
Η μοίρα, ο Θεός του ποδοσφαίρου, ή απλά… η τύχη, ήθελε αυτό το ζευγάρι να κλείσει και τη διοργάνωση. Ο Γιώργος Καραγκούνης ήταν ο παίκτης που σκόραρε πρώτος στο Euro 2004 και ο Άγγελος της Ελλάδας εκείνο το καλοκαίρι, ο Χαριστέας, αυτός που πέτυχε το τελευταίο τέρμα (και μοναδικό) στον τελικό.
Ο υπογράφων του άρθρου, ανήκει στη γενιά του… Κριστιάνο και θυμάται ως ενήλικας όλα αυτά που μας έστειλαν τότε… “στον έβδομο ουρανό όλους αδέρφια”! Ωστόσο, επειδή έχουν περάσει και 17 χρόνια από εκείνο το καλοκαίρι και μας αρέσει να τα μνημονεύουμε, ας θυμηθούμε παρακάτω τί συνέβη τότε στη διοργάνωση.
Η “χρυσή” πορεία ξεκίνησε με την επικράτηση επί της Πορτογαλίας, με σκορ 2-1. Ακολούθησε το σπουδαίο ως αποτέλεσμα, ισόπαλο 1-1 κόντρα στην άλλη χώρα της Ιβηρικής, την Ισπανία. Σ’ εκείνο το παιχνίδι, στο 66’, ο Χαριστέας ισοφάρισε και ταυτόχρονα άνοιξε λογαριασμό στη διοργάνωση.
Στην τρίτη αγωνιστική του ομίλου, η Ελλάδα ηττήθηκε. Για πρώτη φορά στο τουρνουά. Ήττα που ήταν η μοναδική έως το φινάλε. Παρ’ όλα αυτά, το τέρμα του Βρύζα στο 43’ του πρώτου μέρους, με το οποίο έκανε το 2-1 εναντίον των Ρώσων, αποδείχτηκε υπερπολύτιμο. Ισοβαθμία στην τελική κατάταξη με την Ισπανία, 0 γκολ διαφορά τερμάτων. Αυτό που έδωσε την πρόκριση στην Ελλάδα ήταν τα περισσότερα γκολ που είχε σκοράρει. Τέσσερα, ενώ η Ισπανία είχε δύο. Το τέρμα του Βρύζα ουσιαστικά έφερε την ισοβαθμία στα γκολ και το εισιτήριο για την επόμενη φάση.
Εκεί, μας περίμενε η Γαλλία! Ανυπέρβλητο εμπόδιο πίστευαν όλοι. Οι “Τρικολόρ” είχαν στο ρόστερ τους Ζιντάν, Ανρί, Πιρές, Τρεζεγκέ, Μακελελέ, Τουράμ μεταξύ άλλων. Η Ελλάδα είχε να αντιπαρατάξει ψυχή, πάθος, θέληση! Όλα αυτά, τα κατέθεσαν στο χορτάρι οι παίκτες του Ρεχάγκελ και παρά τις ευκαιρίες των Γάλλων, ο Νικοπολίδης κράτησε το μηδέν. Από την άλλη, ο Χαριστέας έκανε αυτό που ήξερε πολύ καλά. Σκόραρε με κεφαλιά στο 65’ και έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα. Ακόμα ένα βήμα ψηλότερα, ακόμα ένα μικρό “θαύμα”, ακόμα ένα βήμα πιο κοντά στο ανέλπιστο.
Επόμενος αντίπαλος ήταν η Τσεχία. Ή για να το θέσουμε καλύτερα, το επόμενο “θύμα”! Οι Τσέχοι έπαιζαν εξαιρετικό ποδόσφαιρο στη διοργάνωση, έδειξαν την ποιότητά τους και στο παιχνίδι με την Ελλάδα. Όμως, ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, Μίλαν Μπάρος, έμεινε στο μηδέν. Ο πανύψηλος Κόλερ πήρε μονομαχίες, αλλά τίποτα πιο ουσιαστικό. Ο Νέντβεντ αποχώρησε τραυματίας στο πρώτο μέρος.
Η Ελλάδα αντιστεκόταν, η Ελλάδα άντεχε στην πίεση. Έτσι είχε μάθει να παίζει. Περίμενε με το μάτι να “γυαλίζει” την ευκαιρία της. Σαν το αρπακτικό που παρακολουθεί το θήραμά του, προτού κάνει την τελική επίθεση. Αυτή ήταν μια στημένη φάση στον έξτρα χρόνο της παράτασης. “Γκολ και φύγαμε για τελικό” φώναζε ο σπίκερ της μετάδοσης τη στιγμή που ο Τσιάρτας εκτελούσε το κόρνερ και ο Δέλλας πεταγόταν στο πρώτο δοκάρι για να στείλει με κεφαλιά τη μπάλα στα δίχτυα του Τσεχ.
Κάπως έτσι το ποδοσφαιρικό κοινό έζησε το “déjà vu” της διοργάνωσης, με την Πορτογαλία να υποδέχεται τη Ελλάδα στον τελικό, στις 4 Ιουλίου του 2004. Υποψιασμένοι και φοβισμένοι συνάμα οι Πορτογάλοι, δε μπόρεσαν να αποφύγουν το μοιραίο.
Οι 12 Θεοί του Ολύμπου από την ελληνική μυθολογία, κατέβηκαν να παίξουν μπάλα στο “Ντα Λουζ” εκείνο το βράδυ, με τις μορφές του Ότο Ρεχάγκελ και της ενδεκάδας που παρέταξε. Ο Άγγελος Χαριστέας δήλωσε και πάλι “παρών”, σκόραρε στο 57’ και τη συνήθη αμυντικογενή τακτική η Ελλάδα κατέκτησε την κορυφή.
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Το ζούσαμε, δεν ήταν ψέμα. “Τσιμπούσε” ο ένας τον άλλο για να το πιστέψουμε, μα δεν ήταν παραμύθι. Η Ελλάδα κατέκτησε το Euro και παράλληλα έγραψε ιστορία. Η μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας και η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία της διοργάνωσης, όπως αναφέρεται και στην επίσημη ιστοσελίδα της UEFA.
“Ο αντίπαλος υπερτερούσε τεχνικά από εμάς, όμως εμείς εκμεταλλευτήκαμε τις ευκαιρίες μας”, είπε ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας, Ότο Ρεχάγκελ.
https://youtu.be/Kzv7abGpJp0
Οι “ιπτάμενοι Ολλανδοί” και η υπερηχητική “Φούρια Ρόχα”
Στη διάρκεια των χρόνων και των διοργανώσεων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, έχουν σημειωθεί εύκολες νίκες, δύσκολες νίκες, ανατροπές και υψηλά σκορ. Ποιές όμως ήταν οι μεγαλύτερες σε έκταση νίκες στην ιστορία των Euro;
Οι τέσσερις που έχουν καταγραφεί, είχαν διαφορά πέντε γκολ για τη νικήτρια ομάδα. Οι δύο από αυτές σημειώθηκαν στη φάση των ομίλων το 1984. Η Δανία του Μίκαελ Λάουντρουπ διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία με σκορ 5-0. Πέτυχε δύο τέρματα στο πρώτο μέρος και ακόμα τρία στο δεύτερο 45λεπτο. Ο Λαουρίντσεν στο 84’ διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα.
Με το ίδιο σκορ επιβλήθηκε η Γαλλία του Βελγίου, στην ίδια διοργάνωση. Πρωταγωνιστής του αγώνα για τους “Τρικολόρ” ήταν και ο μεγάλος σταρ της ομάδας τότε, ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος σημείωσε χατ-τρικ. Τα άλλα δύο τέρματα για τη Γαλλία, πέτυχαν στο 33’ ο Ζιρές και στο 43’ ο Φερναντέζ.
Με την ίδια διαφορά στα γκολ, αλλά με έξι από τη νικήτρια ομάδα, έληξε το ματς της Ολλανδίας με τη Γιουγκοσλαβία, στο Euro 2000. Οι “Οράνιε” σκόρπισαν τους αντιπάλους τους, με το Πάτρικ Κλάιφερτ να πετυχαίνει τρία τέρματα και το Μαρκ Όφερμαρς να προσθέτει δύο. Ενδιάμεσα, η Γιουγκοσλαβία σημείωσε αυτογκόλ, ενώ στις καθυστερήσεις του ματς ο Μιλόσεβιτς πέτυχε το γκολ της τιμής για το τελικό 6-1. Η Ολλανδία είχε επίσης στην ενδεκάδα τους Φαν ντερ Σαρ, Σταμ, Φρανκ ντε Μπουρ, Κοκού, Ντάβιντς, Μπέργκαμπ.
“Πεντάρα” έριξε και η Σουηδία στη Βουλγαρία, στη διοργάνωση του 2004, για τη φάση των ομίλων. Οι Σκανδιναβοί είχαν μεγαλύτερη ποιότητα στο ρόστερ τους, ενώ οι Βούλγαροι είχαν να αντιπαρατάξουν τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ στην επίθεση, αλλά δεν έφτανε.
Ο Λιούνγκμπεργκ έκανε την αρχή στο 32’ και ακολούθησαν τα δύο τέρματα του Λάρσον στο δεύτερο μέρος. Ο Ιμπραχίμοβιτς σκόραρε επίσης, με πέναλτι στο 78’ και ο Άλμπεκ στις καθυστερήσεις διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα σε μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση νίκες που έχουν σημειωθεί στα τελικά του Euro.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι αν και δεν ήταν το ίδιο μεγάλη σε έκταση, σπουδαία νίκη ήταν της Ισπανίας εναντίον της Ιταλίας, στον τελικό της διοργάνωσης το 2012. Η “Φούρια Ρόχα” συνέτριψε με 4-0 τη “Σκουάντρα Ατζούρα” και κατέκτησε το δεύτερο διαδοχικό τρόπαιο και είναι η μοναδική που το έχει καταφέρει.
Η Ισπανία με τους Ράμος, Πικέ στα καλύτερά τους, ένα κέντρο… από άλλο πλανήτη, με Τσάμπι Αλόνσο, Φάμπρεγας, Μπουσκέτς, Τσάβι, Ινιέστα και Νταβίδ Σίλβα κατά συνθήκη επιθετικό, δε μπορούσε να χάσει το τρόπαιο. Ούτε καν από τη σπουδαία Ιταλία των Μπουφόν, Κιελίνι, Μπονούτσι, Ντε Ρόσι, Πίρλο. Δύο τέρματα με Νταβίδ Σίλβα και Ζόρδι Άλμπα στο ημίχρονο και άλλα δύο στο δεύτερο με Τόρες, Μάτα, η Ισπανία πήρε τη μεγαλύτερη νίκη που έχει σημειωθεί σε τελικό Euro.
Η ηλικία δεν παίζει ρόλο
Εκτός από τα ρεκόρ σε νίκες και γκολ, έχει ενδιαφέρον η λίστα με τους γηραιότερους σε ηλικία ποδοσφαιριστές που συμμετείχαν σε τελικά Euro. Συνήθως οι παίκτες που αντέχουν να αγωνίζονται περνώντας τα χρόνια στην καριέρα τους, είναι οι τερματοφύλακες. Αν και πλέον το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει και υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις.
Ο Γκάμπορ Κίραλι επιβεβαιώνει τον κανόνα, καθώς είναι ο γηραιότερος παίκτης που συμμετείχε στη διοργάνωση, όντας 40 ετών και 86 ημερών. Ένας άλλος τερματοφύλακας, ο Γερμανός Γενς Λέμαν είναι ακόμα και σήμερα ο γηραιότερος παίκτης που συμμετείχε σε τελικό, καθώς το 2008, τα “Πάντσερ” αντιμετώπισαν την Ισπανία για το τρόπαιο. Δεν κατάφεραν ωστόσο να σταματήσουν τη “Φούρια Ρόχα” και ηττήθηκαν με σκορ 0-1, τερματίζοντας δεύτεροι.
Τέλος, ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που σκοράρει σε διοργάνωση Euro, είναι ο Ίβιτσα Βάστιτς. Ο γεννημένος στην Κροατία, αλλά πολιτογραφημένος Αυστριακός μεσοεπιθετικός, μπήκε ως αλλαγή στην αναμέτρηση με την Πολωνία στο Euro 2008 και ισοφάρισε για το τελικό 1-1. Τότε ήταν 38 ετών και 257 ημερών, ηλικία ρεκόρ για τη διοργάνωση έως σήμερα.
Ένα ακόμα γκολ για να γίνει ο κορυφαίος
Οι παραπάνω παίκτες, που κατέχουν τα ρεκόρ, έχουν αποσυρθεί από τις εθνικές ομάδες και το ποδόσφαιρο συνολικά. Ωστόσο, ένας από τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές που είναι έτοιμος να καταρρίψει ένα σπουδαίο ρεκόρ είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ ετοιμάζεται για την πέμπτη του συμμετοχή σε διοργάνωση Euro, το οποίο θα είναι επίσης ρεκόρ, αφού τώρα “συγκατοικεί” στην κορυφή της λίστας με ακόμα 16 ποδοσφαιριστές. Ο CR7 των ρεκόρ είναι δεδομένο ότι θέλει να “σπάσει” τα κοντέρ παντού, όμως το σημαντικότερο είναι τα γκολ.
Ο αρχηγός της ομάδας του Φερνάντο Σάντος, έχει σκοράρει σε τελικά Euro 9 τέρματα. Όσα και ο Μισέλ Πλατινί με τη Γαλλία. Οι δυο τους μοιράζονται την κορυφή των σκόρερ και ο Κριστιάνο θέλει ακόμα ένα, για να υπερηφανεύεται ότι είναι ο πρώτος σκόρερ σε διοργανώσεις Euro, σε μια ιστορία που κρατά 61 χρόνια!
Η δική του Πορτογαλία μπορεί να μην είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του επόμενου Euro, όμως μέχρι τον τελικό, θα είναι η κάτοχος του τροπαίου!
Επιμέλεια: Ηλίας Μαλιγιάννης
