Τα “Λιοντάρια” βρυχώνται ξανά, με τον “μαέστρο” Μαρθελίνο
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, λέει το αρχαίο ρητό. Αν ισχύει το ίδιο και στην περίπτωση της Αθλέτικ Μπιλμπάο, τότε οι οπαδοί των Βάσκων μπορούν να αισιοδοξούν ότι… έρχονται μέρες δόξας για το σύλλογο.
Το Betarades με αφορμή την κατάκτηση του Super Cup Ισπανίας, από τα “Λιοντάρια”, ετοίμασε ένα αφιέρωμα για το παρόν που είναι γεμάτο χαμόγελα, το ελπιδοφόρο μέλλον και το ένδοξο παρελθόν της ιδιαίτερης αυτής ομάδας από τη Χώρα των Βάσκων!
Φυσικά, η Μπιλμπάο δεν έγινε ξαφνικά και φαβορί για τη La Liga, όμως στην Stoiximan προσφέρει πληθώρα επιλογών για το ισπανικό πρωτάθλημα και όχι μόνο!
Ο “μαέστρος” που τον φωνάζουν με το μικρό του
Κάθε ορχήστρα χρειάζεται έναν μαέστρο για να αποδώσει σωστά. Κάποιον που να κρατάει τη μπαγκέτα, να αναλάβει την ευθύνη και να δώσει τον τόνο. Το ρυθμό στους μουσικούς ώστε να μη χάνεται η συνοχή από τις νότες των οργάνων. Εκείνα “υπακούν” στις εντολές του ενορχηστρωτή και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό για τους ακροατές!
Κάπως έτσι και οι παίκτες της Αθλέτικ Μπιλμπάο στις δύο αναμετρήσεις του ισπανικού Σούπερ Καπ, ακολούθησαν με προσήλωση τις εντολές του “μαέστρου” Μαρθελίνο από τον πάγκο, κάθε φορά που εκείνος αύξανε την ένταση με τη “μπαγκέτα” του ή έριχνε το ρυθμό περιμένοντας τον αντίπαλο.
Το αποτέλεσμα ήταν να κατακτήσουν το τρόπαιο για τρίτη φορά στην ιστορία τους, νικώντας στον τελικό τη Μπαρσελόνα του Λιονέλ Μέσι, με σκορ 2-3 στην παράταση. Μαθημένοι άλλωστε ορισμένοι από αυτούς, ως μέλη της μπάντας “Orsai”! Οι Όσκαρ ντε Μάρκος, Μίκελ Μπαλενθιάγα, Ντάνι Γκαρθία, Ίνιγο Λέκουε, Μίκελ Βέσγα και Ασιέρ Βιγιαλίμπρε για την ακρίβεια, τραγουδάνε, παίζουν κιθάρα και απολαμβάνουν το δεύτερο σημαντικότερο χόμπι τους, εκτός γηπέδων. Ένα μικρό δείγμα πήραμε και στους πανηγυρισμούς μετά τον τελικό, όπου ο Βιγιαλίμπρε έδωσε το έναυσμα συνοδεία μιας… τρομπέτας!
O Μαρθελίνο Γκαρθία Τοράλ όπως είναι το πλήρες όνομά του, έχει γίνει γνωστός με το μικρό του και αυτό ενδεχομένως να τον κάνει πιο προσιτό. Δεν είναι Βάσκος, αλλά τον λες και… “κοντοχωριανό”, αφού η πόλη Βιγιαβιθιόσα στην Αστούρια απέχει λίγο παραπάνω από 200 χιλιόμετρα από το Μπιλμπάο. Στα 55 του πια, είναι ένας έμπειρος τεχνικός στα ισπανικά γήπεδα. Δεν έχει αναλάβει άλλωστε ομάδα εκτός συνόρων.
Μεταξύ άλλων, έχει καταφέρει μια άνοδο με τη Ρεκρεατίβο Ουέλβα, μια ευρωπαϊκή έξοδο με τη Ράθινγκ Σανταντέρ και μια ακόμα άνοδο με τη Ρεάλ Θαραγόθα. Το πρώτο πραγματικά μεγάλο “παράσημο” για τον Μαρθελίνο ήρθε την τριετία που ήταν προπονητής στη Βιγιαρεάλ. Αρχικά, επανάφερε το “Κίτρινο Υποβρύχιο” στην Πριμέρα Ντιβισιόν και την είχε σταθερά την πρώτη εξάδα της βαθμολογίας. Τη σεζόν 2015-16 δε, έφτασε ως τα ημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ, όπου και αποκλείστηκε από τη Λίβερπουλ με συνολικό σκορ 1-3.
Το Σούπερ Καπ που κατέκτησε με τη Μπιλμπάο, ήταν ο δεύτερος τίτλος στην καριέρα του Μαρθελίνο, αφού πριν από μόλις δύο χρόνια στέφθηκε κυπελλούχος Ισπανίας με τη Βαλένθια. Τότε, στο “Μπενίτο Βιγιαμαρίν” της Ανδαλουσίας, οι “Νυχτερίδες” σκόραραν με τους Γκαμερό και Ροδρίγο στο 21’ και το 33’ αντίστοιχα, ενώ ο Μέσι μείωσε στο 73’ για το τελικό αποτέλεσμα.
Στα “Λιοντάρια” προσλήφθηκε στις 4 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους. Τρία ματς πρόλαβε να κοουτσάρει! Ένα για τη Λα Λιγκα με τη Μπαρσελόνα στο οποίο ηττήθηκε με σκορ 2-3 και δύο στο Σούπερ Καπ. Αρχικά, υπέταξε τη Ρεάλ Μαδρίτης στον ημιτελικό με 1-2 και μετέπειτα άφησε με άδεια χέρια τους Καταλανούς, κατακτώντας το Κύπελλο. Τι καλύτερο ξεκίνημα θα μπορούσε να ονειρευτεί; Συν τοις άλλοις, ο Μαρθελίνο είναι ένας προπονητής που αφήνει το στίγμα τους στις ομάδες του, καθώς παίζουν ποδόσφαιρο με το βλέμμα στην επίθεση και τη δημιουργία. Αν η συνέχεια στη Μπιλμπάο θα είναι ανάλογη με το επιτυχημένο ξεκίνημά του, θα το δούμε στα… προσεχώς!
Μαρθελίνο όπως λέμε Μπιέλσα ή Βαλβέρδε
Η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχει παράδοση από καλούς προπονητές, οι οποίοι έγραψαν με “χρυσά” γράμματα τα ονόματά τους στην ιστορία της ομάδας. Δύο από αυτούς μάλιστα, τον 21ο αιώνα. Ποιος θα ξεχάσει άλλωστε τον Μαρσέλο Μπιέλσα, ο οποίος τη σεζόν 2011-12, οδήγησε τα “Λιοντάρια” ως τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Δεν κατέκτησε το τρόπαιο, ηττήθηκε από την Ατλέτικο Μαδρίτης στον ισπανικό “εμφύλιο” με σκορ 3-0. Ίδιο αποτέλεσμα και στον τελικό Κυπέλλου του ίδιου έτους, όταν υπέστη ήττα από τη Μπαρσελόνα με 0-3. Όλα τα γκολ των Καταλανών τότε, σημειώθηκαν στο πρώτο… 25λεπτο! Όμως, ο συμπαθέστατος Αργεντινός (νυν προπονητής της Λιντς), που βγάζει τα μισά ματς σε βαθύ κάθισμα μπροστά από τον πάγκο ή βαδίζοντας πάνω-κάτω σαν… τρελός (δεν είναι τυχαίο ότι τον αποκαλούν “loco”) έχει ένα ξεχωριστό κομμάτι στις καρδιές των Βάσκων γι’ αυτή του την επιτυχία.
Επίσης, ένας προπονητής που συγκαταλέγεται στους πιο επιτυχημένους της Αθλέτικ Μπιλμπάο, είναι ο Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο “Τσινγκούρι” ο οποίος πέρασε με επιτυχία και από τα μέρη μας, ως τεχνικός του Ολυμπιακού, πήγε στους Βάσκους για τη δεύτερη θητεία του, το 2013. Η πρώτη ήταν τη διετία 2003-05. Με αυτόν στην τεχνική ηγεσία, η Μπιλμπάο έπαιξε Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2014-15, έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου του 2015 και κατέκτησε το Σούπερ Καπ την ίδια χρονιά, εναντίον της Μπαρσελόνα, με συνολικό σκορ 5-1. Σημείο αναφοράς το επιβλητικό 4-0 κόντρα στους Καταλανούς τον Αύγουστο του 2015, με τον Αρίτς Αδούριθ να πετυχαίνει χατ-τρικ.
Ο Βαλβέρδε μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι ο προπονητής με τα περισσότερα παιχνίδια στον πάγκο της αγαπημένης του Μπιλμπάο, αφού ξεπέρασε τον Χαβιέρ Κλεμέντε με 289 και μέτρησε 306. Ωστόσο, ο Κλεμέντε διατηρεί τα πρωτεία στις νίκες με 141, μία περισσότερη από τον “Τσινγκούρι”. Παρεμπιπτόντως, ο 70χρονος πια Χαβιέρ Κλεμέντε Λάθαρο είναι ο τεχνικός με τον οποίο το… καμάρι της χώρας των Βάσκων κατέκτησε τα τελευταία δύο πρωταθλήματα στην ιστορία της. Τις σεζόν 1983-84 και 1984-85 τα “Λιοντάρια” πανηγύρισαν δύο από τα συνολικά οκτώ πρωταθλήματα Ισπανίας που έχουν στο παλμαρέ τους.
Περισσότερες κατακτήσεις από τη Ρεάλ Μαδρίτης
Το Σούπερ Καπ που πανηγύρισε η Μπιλμπάο ήταν μόλις το τρίτο στην ιστορία της. Από πρωταθλήματα… καλά τα πηγαίνει με οκτώ, για τα δεδομένα της, όμως έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που διεκδικούσε τον τίτλο. Η κατηγορία που μπορεί να συγκριθεί με τα μεγαθήρια του ισπανικού ποδοσφαίρου (Ρεάλ, Μπάρτσα), είναι το Κόπα ντελ Ρέι. Εκεί, η βασκική ομάδα φιγουράρει στη δεύτερη θέση της λίστας με τις περισσότερες κατακτήσεις, μετρώντας 23 τρόπαια (24 δηλώνει επίσημα η ομάδα, προσθέτοντας και ένα το 1901-02, προτού δημιουργηθεί επίσημα ο θεσμός).
Θα μπορούσε να έχει ακόμα ένα, αφού πέρυσι έφτασε ως τον τελικό της διοργάνωσης. Όμως λογάριαζε χωρίς τον… κορωνοϊό, που ανάγκασε την ισπανική ομοσπονδία να ακυρώσει το παιχνίδι κόντρα στη Ρεάλ Σοσιεδάδ που περίμενε με ανυπομονησία ολόκληρη η χώρα των Βάσκων! Με τις 23 κατακτήσεις, “κοντράρει” επάξια την πολυνίκη του θεσμού Μπαρσελόνα που αριθμεί 30 και δείχνει την… πλάτη της στο λευκό κομμάτι της Μαδρίτης και τη Ρεάλ, που έχει 19. Όπως και με τα πρωταθλήματα, έτσι και τα Κύπελλα, προέρχονται από μια… άλλη εποχή, όταν το 1983-84 πανηγύρισε το τελευταίο, κατακτώντας μάλιστα το νταμπλ!
Υπάρχει ωστόσο και κάτι ακόμα που συνδέει-συγκρίνει τα “Λιοντάρια” με τις ομάδες του “Κλάσικο”. Ότι μαζί με Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρσελόνα είναι οι τρεις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από τη Λα Λίγκα, δεν έχουν λείψει σε καμία σεζόν από την κορυφαία κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.
Ο “γκολεαδόρ” Αδούριθ και το τρόπαιο Θάρα
Ως είθισται στο ποδόσφαιρο, εκείνοι που συγκεντρώνουν την περισσότερη δόξα πάνω τους, εκείνοι που χαράσονται στις μνήμες των οπαδών, είναι οι επιθετικοί. Εκείνοι σκοράρουν κατά κύριο λόγο, εκείνοι πανηγυρίζουν στα πέταλα των οπαδών, εκείνοι γίνονται λαϊκοί ήρωες. Ο τελευταίος από αυτούς, για τους οπαδούς της Μπιλμπάο, είναι ο Αρίτς Αδούριθ. Γεννημένος στο Σαν Σεμπαστιάν, ο 39χρονος πια, Βάσκος πρώην επιθετικός, κρέμασε τα παπούτσια του μόλις την περασμένη σεζόν. Σταμάτησε ως ο γηραιότερος σκόρερ της Αθλέτικ Μπιλμπάο, ετών 38!
Πέτυχε 221 τέρματα στην πλούσια καριέρα του, περισσότερα από τα μισά (172) με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, αλλά σε τρεις διαφορετικές θητείες. Η τελευταία, κράτησε οκτώ χρόνια, από το 2012 έως το περσινό καλοκαίρι. Ο Αδούριθ συνδέεται τρόπον τινά και με τον θρύλο της Μπιλμπάο και αρχισκόρερ στην ιστορία της, Τέλμο Θάρα.
O Τέλμο Θαραονάντια Μοντόγια, κατά κόσμον Τέλμο Θάρα, κατέχει το ρεκόρ του πρώτου σκόρερ στην ιστορία της Αθλέτικ Μπιλμπάο με 335 γκολ σε 15 σεζόν. Ο Θάρα ήταν από τους μεγαλύτερους σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν, προτού φυσικά εμφανιστούν οι… “διαστημικοί” Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο και καταρρίψουν κάθε πιθανό και απίθανο ρεκόρ! Προς τιμήν του, θεσπίστηκε το τρόπαιο Θάρα, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο στον πρώτο Ισπανό σκόρερ του πρωταθλήματος. Πρώτη φορά απονεμήθηκε το 2005-06 στον Νταβίδ Βίγια της Βαλένθια, ο οποίος σκόραρε 25 γκολ! Αντίστοιχα, υπάρχει και το τρόπαιο Πιτσιτσί που δίνεται στον πρώτο σκόρερ της κατηγορίας ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Ο Αδούριθ κατέκτησε το Κύπελλο Θάρα δύο φορές, τις σεζόν 2014-15 και 2015-16 πετυχαίνοντας 18 και 20 τέρματα αντίστοιχα. Ποδοσφαιριστής της Μπιλμπάο που κατέκτησε το συγκεκριμένο τρόπαιο, ήταν επίσης ο Φερνάντο Γιορέντε, τη σεζόν 2011-12, μαζί με τον Ρομπέρτο Σολδάδο της Βαλένθια, καθώς σημείωσαν από 17 γκολ. Αδούριθ και Γιορέντε, είναι δύο από τους επιθετικούς που συνέδεσαν τα ονόματά τους με την ιστορία της Μπιλμπάο τον 21ο αιώνα, όμως η ομάδα ανέδειξε κι άλλα αστέρια, που αγωνίστηκαν σε μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης.
Τα “ντόπια προϊόντα” που “μοσχοπουλήθηκαν”
Ο Γιορέντε που αναφέρθηκε παραπάνω δεν κόστισε τίποτα στη Γιουβέντους, όταν τον απέκτησε ως ελεύθερο το 2013. Ωστόσο, στη λίστα υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που… “μοσχοπουλήθηκαν”, κυρίως την τελευταία δεκαετία που τα ποσά των μεταγραφών έχουν εκτοξευθεί!
Η κορυφαία πώληση των Βάσκων είναι ο τερματοφύλακας Κέπα Αριθαμπαλάγα, που μετακόμισε στο Λονδίνο για την Τσέλσι τo 2018, έναντι 80 εκ. ευρώ! Πλέον, είναι αναπληρωματικός του Μεντί. Δεύτερος στη λίστα, ο Αϊμερίκ Λαπόρτ, που αγωνίζεται με επιτυχία σε μια άλλη αγγλική ομάδα, τη Μάντσεστερ Σίτι. Ο κεντρικός αμυντικός κόστισε στον προϋπολογισμό του Πεπ Γκουαρδιόλα το 2018, 65 εκ. ευρώ. Τρίτη ακριβότερη μεταγραφή από τα “Λιοντάρια”, ο επίσης αμυντικός Χάβι Μαρτίνεθ, που άφησε τον ισπανικό βορά το 2012 για τη Βαυαρία και τη Μπάγερν, για 40 εκ. ευρώ! Πιο κάτω στη λίστα, συναντάμε τον Άντερ Ερέρα (νυν ποδοσφαιριστής της Παρί Σεν Ζερμέν). Ο Βάσκος μέσος μεταγράφηκε το 2014 στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έναντι του ποσού των 36 εκ. ευρώ! Η πεντάδα “κλείνει” με τον αριστερό μπακ Ασιέρ ντελ Όρνο, ο οποίος το 2004 πήρε την απόφαση να ξενιτευτεί για λογαριασμό της Τσέλσι, που πλήρωσε 12 εκ. ευρώ!
Στη συγκεκριμένη λίστα υπάρχουν και άλλοι μεγάλοι αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που είναι μάλλον άγνωστο σε πολλούς ότι προέρχονται από την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ένας από αυτούς είναι ο Βιθέντε Λιζαραζού, που το 1996, μετά από ένα μόλις χρόνο στη Βασκονία, πήρε μεταγραφή για τη Μπάγερν Μονάχου, με 4.5 εκ. ευρώ! Λίγα περισσότερα (6 εκ. ευρώ), ξόδεψε ένα χρόνο μετά, το 1997, η Ρεάλ Μαδρίτης για να αποκτήσει τον αμυντικό Αϊτόρ Καράνκα, που πλέον είναι προπονητής στη Μπέρμιγχαμ στην Τσάμπιονσιπ Αγγλίας.
Φυσικά, δε μπορεί να μη γίνει αναφορά και σ’ έναν αμυντικό που έχει συνδέσει το όνομά του με μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Παναθηναϊκού στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Γιόσου Σαριέγκι αποφάσισε το 2007 να βγει πρώτη φορά από τη χώρα του ως ποδοσφαιριστής και ήρθε στο “Τριφύλλι” έναντι του ποσού του 1 εκ. ευρώ. O 41χρονος πια Βάσκος αμυντικός, πέτυχε το νικητήριο τέρμα του Παναθηναϊκού στο Μιλάνο, ενάντια στην Ίντερ στις 26 Νοεμβρίου του 2008, για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Αντίθετα, η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Αθλέτικ Μπιλμπάο, είναι ο Ίνιγο Μαρτίνεθ, ο οποίος ήρθε από τη μισητή Ρεάλ Σοθιεδάδ το 2018 με 32 εκ. ευρώ. Ο γεννημένος στην Ονταρόα της Βασκονίας, κεντρικός αμυντικός, είναι από τους στυλοβάτες των μετόπισθεν για την ομάδα του Μαρθελίνο και είναι μία συμμετοχή μακριά από τις 100 με τη φανέλα των “Λιονταριών”.
Το “κεφάλαιο” Μουνιάιν
Ο Ίκερ Μουνιάιν αποτελεί μια ξεχωριστή ιστορία για την Αθλέτικ. Ναβαρέζος στην καταγωγή, πήγε στη Μπιλμπάο από πιτσιρικάς και έγινε ο νεότερος ποδοσφαιριστής που έπαιξε για την πρώτη ομάδα. Τον Αύγουστο του 2009, αγωνίστηκε εναντίον της Εσπανιόλ στο πρωτάθλημα, όντας μόλις δεκαέξι ετών. Για το ίδιο έτος, τον Οκτώβριο, βρήκε δίχτυα στο παιχνίδι με τη Βαγιαδολίδ που έληξε 2-2 και έγινε ο νεότερος σκόρερ της Μπιλμπάο, ηλικίας 16 ετών και 289 ημερών!
Έκτοτε, το… λιονταράκι μεγάλωσε, έγινε λιοντάρι και άρχισε να βρυχάται! Συμπλήρωσε 442 παιχνίδια με τη φανέλα της αγαπημένης του Μπιλμπάο, μετατράπηκε σε έναν από τους ηγέτες εντός γηπέδου. Έχει σκοράρει συνολικά 64 γκολ και βρίσκεται στη δωδέκατη σεζόν του στο σύλλογο. Θα μπορούσε να είχε πάρει μεταγραφή, είχε πολλές προτάσεις, ιδίως μετά τη χρονιά του ευρωπαϊκού τελικού το 2012, όμως δεν απαρνήθηκε ποτέ τα “ροχιμπλάνκο”!
Σαν άλλος Φραντσέσκο Τότι, πήρε το 2016 το δέκα στην πλάτη και εξακολουθεί να μάχεται για επανέλθει η Αθλέτικ στον αφρό του ισπανικού ποδοσφαίρου. Ο “Μπαρτ Σίμπσον” όπως είναι το παρατσούκλι που του κόλλησε ο άλλοτε συμπαίκτης του Φερνάντο Αμορεμπιέτα, πανηγύρισε τον πρώτο συλλογικό του τίτλο, πριν μερικές ημέρες στη Μάλαγα. Έχει επίσης κατακτήσει δις, το ευρωπαϊκό Κύπελλο με την U21 της Ισπανίας, το 2011 και 2013.
Το μοντέλο με Βάσκους ποδοσφαιριστές
Το σήμα κατατεθέν της ομάδας, είναι ότι απαρτίζεται από ντόπιους ποδοσφαιριστές. Παίκτες οι οποίοι κατάγονται κατά κύριο λόγο από τη χώρα των Βάσκων. Άντε και λίγο από… τα περίχωρα! Αυτό είναι το ξεχωριστό χαρακτηριστικό της ομάδας, εκείνο που την κάνει μοναδική. Εκείνο που ώθησε πολλούς ποδοσφαιρόφιλους να την αγαπήσουν, να την υποστηρίξουν και να πανηγυρίσουν γι’ αυτή.
Ουσιαστικά, οι επιλογές περιορίζονται στα σύνορα της Μεγάλης Χώρας των Βάσκων. Δηλαδή τις περιοχές Μπισκάι, Γκιπουθκόα, Άλαβα και Ναβάρα από την Ισπανία, αλλά και τις Λαμπούρ, Σουλέ και Νότια Ναβάρα που βρίσκονται στη Γαλλία, στο κομμάτι που συνορεύει με τη Ισπανία. Εκεί που έχουν τρεις επίσημες γλώσσες. Τα βασκικά, τα γαλλικά και τα ισπανικά. Φανταστείτε λοιπόν, τον Ολυμπιακό να παίζει με ποδοσφαιριστές μόνο από το νομό Αττικής ή τον ΠΑΟΚ με παίκτες από το νομό Θεσσαλονίκης και να καταφέρνει να είναι στην ελίτ. Ασύλληπτο!
Όμως, η Μπιλμπάο το έχει καταφέρει χάρη στην cantera (την ακαδημία της, όπως τις ονομάζουν γενικότερα οι Ισπανοί) που μπορεί να μην έχει τα ταλέντα της “Μασία” (Μπαρσελόνα) ή της “Φάμπρικα” (Ρεάλ Μαδρίτης), όμως οι “καντεράνος” της δουλεύουν με στόχο την πρώτη ομάδα και όλοι λίγο-πολύ θα έχουν την ευκαιρία τους να αποδείξουν ότι μπορεί να γίνουν κομμάτι της ιστορίας της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Μιας ιστορίας που προδιαγράφεται λαμπρή, βάσει των πρώτων ημερών του Μαρθελίνο στην τεχνική ηγεσία και την επιτυχία στο Σούπερ Καπ.
Επιμέλεια: Ηλίας Μαλιγιάννης
