Προσγείωση στην πραγματικότητα και ελπίδες για το μέλλον
Η Εθνική Ελλάδας ήταν κατώτερη των απαιτήσεων στο παιχνίδι με την Αγγλία. Κατώτερη της ιστορικότητας του αγώνα, των προσδοκιών που η ίδια δημιούργησε απο την εντυπωσιακή παρουσία της, στο παιχνίδι με την Αγγλία. Ξέραμε πως δεν ήταν εύκολο να επαναλάβουμε ένα παιχνίδι, όπως αυτό που δώσαμε στο Γουέμπλεϊ. Γνωρίζαμε επίσης πως οι Άγγλοι θα είναι πιο συγκεντρωμένοι, η αλήθεια όμως είναι πως η εικόνα του αγώνα ήταν μία προσγείωση στην πραγματικότητα.
Υπάρχει ακόμη απόσταση από πραγματικές υπερβάσεις
Το υλικό μας είναι το καλύτερο που είχαμε από την ημέρα που επιστρέψαμε από τα γήπεδα της Βραζιλίας, τα παιδιά θέλουν την διάκριση και έχουν δημιουργήσει μία πολύ καλή ομάδα, που αξίζει και μπορεί να επιστρέψει στις μεγάλες διοργανώσεις. Όλα αυτά ισχύουν, όμως ακόμη η απόσταση που μας χωρίζει από πραγματικές υπερβάσεις, η απόσταση που μας χωρίζει από τους κορυφαίους συλλόγους είναι μεγάλη.
Γέμισαν με βάρος και δεύτερες σκέψεις
Στην πραγματικότητα το παιχνίδι δεν προσφέρεται για μεγάλη ανάλυση, καθώς υπήρξε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, χαοτική διαφορά. Οι παίκτες μας, αντί να αποκτήσουν φτερά από την παρουσία του κόσμου, γέμισαν με βάρος. Στο Γουέμπλεϊ ήταν μία εμφάνιση ψυχής, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χθες το πρέπει που δημιούργησε η προοπτική της πρώτης θέσης, η πίεση που έφερε η παρουσία του κόσμου είναι ξεκάθαρο πως έκανε το παιχνίδι πιο σκεπτόμενο.
Με 7 ποδοσφαιριστές από 24 ετών και κάτω
Επίσης βρήκαμε έναν αντίπαλο, που μας ήξερε καλύτερα, είχε μεγαλύτερο κίνητρο και θέληση σε σχέση με τον αγώνα του Οκτωβρίου. Οι απουσίες λειτούργησαν ευεργετικά για τον Κάρσλι, που είχε στα χέρια του μία νεανική ενδεκάδα, με 7 ποδοσφαιριστές κάτω από 24 ετών. Ομάδα πιο προσιτή και στον ίδιο, καθώς με αυτά τα παιδιά είχε δουλέψει στην ομάδα νέων, τους γνώριζε και παρουσίασε μία Εθνική που είχε τρεξίματα και σωστή τακτική συμπεριφορά.
Το ένας με ένας του Μαντουέκε και η τακτική που έφερνε 4 χαφ
Η Αγγλία μπορεί να δινόταν με σχηματισμό 4-2-3-1, στο γήπεδο όμως έμεναν οι Γουόκερ, Κόνσα, Γκουεχί στην τριάδα της άμυνας, ο Λιούις ανέβαινε πιο ψηλά και έπαιζε εσωτερικά για να αφήσει τον Γκόρντον να έχει την πλευρά. Στην πράξη η τακτική ήταν 3-4-3 με τους χαφ όμως να είναι πραγματικά 4 και όχι απλωμένους σε μία ευθεία. Οι Λιούις, Τζόουνς, Γκάλαχερ και μπροστά τους ο Μπέλινγκχαμ, έδωσαν ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην ομάδα τους. Οι Άγγλοι είχαν την κυκλοφορία της μπάλας, τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού και στόχο να χτυπήσουν πάνω στους μπακ. Έφτιαχναν παιχνίδι, περισσότερο στην πλευρά του Τσιμίκα που βρήκε τον μπελά του με τον Μαντουέκε. Παρότι ήταν ξεκάθαρο το πρόβλημα του μπακ της Λίβερπουλ να μαρκάρει τον Μαντουέκε στο ένας με ένας, δεν δόθηκαν ποτέ βοήθειες και οι Άγγλοι έκαναν ένα πάρτι απο την πλευρά του.
Μόνιμο πρόβλημα στην αριστερή μας πλευρά
Δεν υπάρχει ατομική ευθύνη σε ένα παιχνίδι που το χάσαμε ολοκληρωτικά, συνολικά όμως η αριστερή πλευρά είχε μεγάλο πρόβλημα. Δεν ανταποκρίθηκε ούτε ο Τσιμίκας, όσες φορές χρειάστηκε να παίξει άμυνα τον Μαντουέκε, ούτε ο Τζόλης έδωσε βοήθειες, ούτε ο Ζαφείρης, που έπαιζε στα αριστερά στο δίδυμο χαφ, κατάφερε να δώσει σωστές καλύψεις. Ειδικά στο 7ο λεπτό που δεχτήκαμε το πρώτο τέρμα, ο Τσιμίκας έχει φύγει εύκολα απο την φάση για να μαρκάρει ψεύτικα τον Μπέλινγκχαμ, στον Μαντουέκε έπεσε πάνω ο Ζαφείρης, που τον μάρκαρε με απόσταση και δεν του σταμάτησε τίποτα. Τον άφησε να μπει προς τα μέσα και να γυρίσει στην κίνηση του Γουότκινς.
Η φάση που δεχόμασταν με μεγάλη συχνότητα
Συνολικά αυτός ήταν και ο νο 1 τρόπος απειλής των Άγγλων. Να φέρουν συνθήκες για ένας με ένας τον Μαντουέκε να γεμίσουν την περιοχή και να περάσουν εκεί την μπάλα. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε, ήρθε το πρώτο τους γκολ η ευκαιρία του Λιούις στο 53ο λεπτό, μετά απο ενέργεια του Μαντουέκε αλλά και η κεφαλιά στο δοκάρι του Μπέλινγκχαμ. Ακόμη και το τρίτο τέρμα ήταν στην ίδια λογική επίθεσης, μόνο που είχαν αλλάξει τα πρόσωπα και απο τις δύο ομάδες. Η ενέργεια ξεκίνησε από τον Μπόουεν, που αξιοποίησε το πάτημα στην περιοχή, των Γκιμπς, Τζόουνς, ενώ στα αριστερά της άμυνας μας ήταν ο Γιαννούλης.
Είχαμε δύο μεγάλες στιγμές
Είναι δεδομένο πως το αρχικό σχέδιο δεν βγήκε. Ήμασταν τυχεροί με την εικόνα του αγώνα, που χάναμε για μεγάλο διάστημα μόνο με 0-1 και είχαμε δύο καλές στιγμές που δεν αξιοποιήσαμε. Στο 30ο λεπτό και στο 63ο ο Πίκφορντ, νίκησε τους Τσιμίκα, Ιωαννίδη αντίστοιχα.
Ρίσκαρε ο Γιοβάνοβιτς στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα και έγινε το 0-1 εύκολα 0-3
Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, ο Γιοβάνοβιτς, ρίσκαρε πηγαίνοντας σε πολύ επιθετική ενδεκάδα. Δεν προσπάθησε να κρατήσει το 0-1, στην λογική να έχουμε την δεύτερη ευκαιρία την τελευταία αγωνιστική, προσπάθησε με μία πιο επιθετική τριάδα πίσω από τον Ιωαννίδη, να ψάξει για το γκολ πρόκρισης. Η τριάδα των Κωνσταντινίδη, Πέλκα, Τζόλης, έδωσε ξεκάθαρα εύκολα μέτρα στους μεσοεπιθετικούς της Αγγλίας και βρήκαν χώρο για να βρουν εύκολα δύο τέρματα και να καθαρίσουν την πρώτη θέση. Δύσκολα να γκελάρουν στην έδρα τους, με τους Ιρλανδούς.
Επέστρεψε το ενδιαφέρον για την Εθνική ομάδα
Σίγουρα η εικόνα μας, έφερε μία προσγείωση, όμως η πρώτη νίκη για την ομάδα του Γιοβάνοβιτς, ήδη έχει έρθει. Μπορεί ο κόσμος από το ΟΑΚΑ, να έφυγε απογοητευμένος, όμως μπήκε ξανά στην συνείδηση του Έλληνα οπαδού το ενδιαφέρον για την Εθνική ομάδα. Περιμένουμε με ανυπομονησία την μάχη που θα δώσουμε για την πρόκριση στο Μουντιάλ του 2026.
