Poker Strategy: Μήπως σε φωνάζουν “calling station”;

Ο Άντριου Μπρόκος γράφει στο Card Player για τους παίκτες που δυσκολεύονται να παρατήσουν μια παρτίδα ακόμα και αν ξέρουν ότι χάνουν ή αλλιώς για αυτούς των οποίων η περιέργεια ξεπερνά την αυτοσυγκράτηση. Το να μπορείς να ελαχιστοποιείς τις απώλειές σου σε μια παρτίδα είναι μία πολύ σημαντική ικανότητα στο πόκερ. Διαβάστε παρακάτω το ενδιαφέρον άρθρο:

Πληρώνεις παραπάνω από όσα πρέπει. Δυσκολεύεσαι να πας πάσο μεγάλα φύλλα. Άσχημα calls σε early streets σε οδηγούν αργότερα σε μπελάδες. Κάνεις call ενώ ξέρεις ότι χάνεις ξεστομίζοντας φράσεις όπως “έπρεπε” ή “είχα τα σωστά odds.”

Αν έστω και ένα από αυτά ταιριάζουν στην περιγαρφή σας σαν παίκτη τότε το παρακάτω άρθρο μπορεί να σας βοηθήσει. Αυτός ο μικρός δαίμονας που έχουμε όλοι δίπλα στο κεφάλι μας, είναι πάντα εκεί και προσπαθεί να μας οδηγήσει στη λάθος απόφαση.

Τα επιχειρήματά του είναι πολύ πειστικά, αφού δεν μπορείς να κερδίσεις αν δεν παίξεις, αν πληρώσεις θα δεις τα φύλλα του αντιπάλου και θα σου φύγει η περιέργεια, ενώ σε τελική ανάλυση μπορεί να είσαι μπροστά σε μία μπλόφα και να έχεις το καλύτερο χέρι. Ο δαίμονας αυτός δεν εξαφανίζεται ποτέ, αλλά με αρκετή εξάσκηση σταματάει να έχει τόσο μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις σας.

Αφήστε τους κανόνες στην άκρη

Όταν ξεκινήσατε το πόκερ, ίσως είχατε αποστηθίσει μερικούς κανόνες-κλειδιά. Όπως για παράδειγμα ότι δεν πετάμε ποτέ K-K preflop, πάντα κάνουμε raise με A-K, δεν χάνουμε όλο μας το stack σε limped pot, κλπ.

Τα παραπάνω αποκτούν λιγότερη σημασία όσο αποκτάτε εμπειρία και βρίσκεται νέα στοιχεία στα οποία μπορείτε να συγκεντρωθείτε όταν παίζετε. Όσο ωριμάζετε θα δείτε πως θα είστε σε θέση να διακρίνεται λεπτές διαφορές στις συνθήκες και να πράττετε ανάλογα. Οφείλετε να κατανοήσετε τη λογική πίσω από τέτοιου είδους κανόνες και να την αφήσετε, αυτή και όχι τους ίδιους τους κανόνες, να οδηγεί τις αποφάσεις σας.

Δεν υπάρχει τίποτα που να “πρέπει να κάνεις”. Και ειλικρινά διαφωνώ με όσους χρησιμοποιούν την έκφραση “priced in” για να δικαιολογήσουν ένα κακό call.

Διαβάστε το hand του αντιπάλου

Το πρώτο βήμα είναι απλά η προσπάθεια. Αντί να αφήσετε τη δύναμη του χεριού σας να σας τυφλώσει, καλύτερα επαναλάβετε την παρτίδα από την οπτική γωνία του αντιπάλου. Σε περίπτωση που δεχτείτε raise και δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάποιο φύλλο χειρότερο από το δικό σας με το οποίο ο αντίπαλος θα έκανε την κίνηση αυτή, τότε έχετε πρόβλημα. Όσο δυνατό και αν είναι το φύλλο που κρατάτε.

Πλέον δεν έχει σημασία η δύναμη του φύλλου σας αλλά το πόσο συχνά πιστεύετε ότι ο αντίπαλος θα μπλοφάρει σε ένα τέτοιο σημείο. Πρέπει να βρείτε ένα ποσοστό και να το συγκρίνετε με τα pot-odds που παίρνετε στην παρτίδα.

Όσο καλύτεροι παίκτες γίνεστε, τόσο καλύτερα folds θα είστε σε θέση να κάνετε. Θα έχετε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις hand-reading ικανότητές σας και δεν θα σας ενοχλεί τόσο το να εγκαταλείψετε μια παρτίδα όταν πιστεύετε ότι χάνετε.

Ένα γρήγορο παράδειγμα

Ο παίκτης από under-the-gun κάνει limp σε ένα loose-passive 9-handed $1/$3/$6 Νo-Limit Hold’em τραπέζι. Δύο παίκτες τον μιμούνται, εγώ με και το δεύτερο blind συμπληρώνουμε, ενώ το τρίτο blinds κάνει check.

Μπήκα σε πειρασμό να ποντάρω το flop, όμως θα ήταν σχεδόν αδύνατο να οδηγήσω μία ντάμα ή ένα ρήγα σε πάσο στο συγκεκριμένο τραπέζι, ενώ αν ήμουν απέναντι σε 7-7 για παράδειγμα, ήμουν σε καλή κατάσταση για να κερδίσω έτσι και αλλιώς. Τελικά ο πρώτος limper πόνταρε $15 και μόνο εγώ έκανα το call.

Έκανα check στο turn , το οποίο μπορεί να θεωρηθεί και λάθος σε ένα loose-passive τραπέζι. Ο αντίπαλος έκανε check-behind. Στο river δίπλωσε το 8 κάτι που φυσικά σήμαινε ότι δεν ήμουν πλέον άχαστος. Παρ’ όλα αυτά, τα full-houses ήταν ένα τόσο μικρό κομμάτι του range του αντιπάλου που το value bet απο την πλευρά μου ήταν εύκολη απόφαση. Ποντάρω $40 και αυτός τα κάνει $150.

Εδώ είναι η στιγμή που δεν έπρεπε να αφήσω το “δαίμονα” να πάρει την απόφαση για μένα. Έπρεπε να αναθεωρήσω την κατάσταση βάσει του raise του αντιπάλου μου. Θα μπορούσε να το κάνει αυτό με μικρότερο χρώμα; Όσο και αν ήθελα να το πιστέψω, κάτι τέτοιο ήταν από δύσκολο έως αδύνατο, διότι λογικά θα είχε ποντάρει στο turn. Έπρεπε να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου αντί να ψάχνω για αφορμές να κάνω το call.

Αν είχα δίκιο και όντως ο αντίπαλος δεν είχε και αυτός χρώμα, τότε δεν είχε σημασία που είχα το nut-flush. To ερώτημα πλέον ήταν εάν και πόσο συχνά θα μπορούσε να μπλοφάρει σε αυτό το spot. Αν το ποσοστό αυτό ήταν κοντά στο 1/3 των φορών τότε θα μπορούσα να κάνω το call και να είναι +EV.

Αποφάσισα πως δεν θα μπορούσε να μπλοφάρει τόσο συχνά. Τα bluff raises στο river είναι αρκετά σπάνια στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Σε ένα loose τραπέζι, τα K-8, Q-8, QQ και KK είναι αρκετά πιθανά φύλλα του range του, τουλάχιστον πιο πιθανά από κάτι το οποίο θα κέρδιζα. Για αυτό λοιπόν πήγα πάσο.

Με την εμπειρία, μαθαίνεις να χαλιναγωγείς την περιέργειά σου. Το τι κράταγε δεν έχει τόση σημασία και σίγουρα δεν άξιζε να “κάψω” $100 για να μάθω. Έστι και αλλιώς, ό,τι και να μου έδειχνε εκεί, δε θα σήμαινε τίποτα για την απόφαση που πήρα.

Πως παίζεται το Poker | Tutorial για αρχάριους σε βίντεο

Σε συνεργασία με το