Poker Strategy: Εξαρτάται…

Πολλοί παίκτες ξεκινούν να περιγράφουν μια παρτίδα στα γρήγορα και ρωτάνε «έπαιξα σωστά;». Η απάντηση σχεδόν πάντα είναι «εξαρτάται». Σχεδόν σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και οι εξαιρέσεις της. Για σχεδόν κάθε σωστό ποντάρισμα, υπάρχουν και οι ειδικές συνθήκες που το κάνουν λάθος και για σχεδόν για κάθε σημείο του πόκερ, υπάρχει μπροστά ένα «σχεδόν».

Ας δούμε και μια απλή δήλωση για να το κατανοήσουμε καλύτερα αυτό «Όταν έχεις το καλύτερο δυνατό φύλλο μετά το άνοιγμα του, τότε θα πρέπει να είσαι διατεθειμένος να ποντάρεις τα ρέστα σου». Είναι αλήθεια αυτο; Σχεδόν! Ας δούμε το γιατί:

Έχεις στο χέρι σου Α μπαστούνι – Κ μπαστούνι και τα τρία πρώτα κοινά φύλλα που έχουν ανοίξει στο τραπέζι είναι Q κούπα – J κούπα – 10 καρό. Έχεις αυτό που λέμε «nuts», τον καλύτερο συνδυασμό δηλαδή στο δεδομένο σημείο της παρτίδας, με κέντα στον άσσο. Ο αντίπαλός σου έχει και αυτός «nuts» κρατώντας στο χέρι του Α κούπα – Κ κούπα. Σε αυτό το σημείο έχετε τον ίδιο συνδυασμό και αν η παρτίδα τελείωνε εδώ, θα μοιραζόσασταν τις πονταρισμένες μάρκες («split pot»).

Αν όμως στη συνέχεια ανοίξει κάποιο φύλλο κούπα, τότε θα χάνεις από χρώμα. Ο αντίπαλός σου παίζει ουσιαστικά εντελώς δωρεάν! Μπορεί να κερδίσει ολόκληρο το pot, ενώ εσύ δεν έχεις τέτοια ελπίδα. Στην πραγματικότητα, οποιοσδήποτε αντίπαλος που έχει Α – Κ με μία κούπα στο χέρι του ή ακόμα και Α καρό – Κ καρό, έχει την πιθανότητα να κάνει χρώμα και να κερδίσει ολόκληρο το pot, έχοντας πλεονέκτημα απέναντί σου, που έχεις απλά τον… καλύτερο συνδυασμό, αλλά χωρίς καμία πιθανότητα να βελτιωθεί σε χρώμα.

Ας πούμε λοιπόν ότι στο παραπάνω παράδειγμα, γνωρίζεις με κάποιο τρόπο ότι ο αντίπαλός σου έχει Α κούπα – Κ κούπα. Ο αντίπαλός σου μπορεί να κάνει χρώμα και να κερδίσει, ενώ εσύ διεκδικείς το πολύ πολύ, το μισό pot. Ας πούμε λοιπόν ότι το pot είναι 1 ευρώ και ο αντίπαλός σου παίζει ρέστα (all in) 1.000.000 ευρώ. Πρέπει να κάνεις call; Όχι βέβαια! Δεν μπορείς να χαρίζεις τέτοιες ευκαιρίες στους αντιπάλους σου, την ώρα που αυτοί μπορούν να διεκδικήσουν ολόκληρο το pot, ενώ εσύ πηγαίνεις στην καλύτερη των περιπτώσεων, για το μισό, ειδικά όταν το ποντάρισμα είναι τόσο μεγάλο σχετικά με το pot.

Είδαμε λοιπόν, γιατί είναι σχεδόν αλήθεια η δήλωση «Όταν έχεις το καλύτερο δυνατό φύλλο μετά το άνοιγμα του flop, τότε θα πρέπει να είσαι διατεθειμένος να ποντάρεις τα ρέστα σου».

Ο πιο βασικός παράγοντας, που επηρεάζει την ορθότητα των αποφάσεων στο πόκερ, είναι ο αντίπαλος και ο τρόπος παιχνιδιού του. Έχει ειπωθεί από πολλούς και ισχύει ότι το πόκερ είναι περισσότερο παιχνίδι ανθρώπων που παίζεται με τράπουλα παρά παιχνίδι τράπουλας που παίζεται από ανθρώπους. Είναι μια μεγάλη αλήθεια που πολλοί δεν υπολογίζουν στο παιχνίδι τους.

Όταν ο παίκτης Α κάνει raise (αυξήσει το ποντάρισμα), ο παίκτης Β κάνει call («δει» το ποντάρισμα) και o παίκτης Γ κάνει re-raise, οι ενδείξεις μας λένε ότι ειδικά ο παίκτης Γ έχει κάτι πολύ καλό, σωστα; Εξαρτάται!

Αν ο παίκτης Γ πιστεύει ότι ο παίκτης Α έχει χαλαρά κριτήρια επιλογής αρχικών φύλλων (loose player) και παίζει επιθετικά (aggressive), τότε μπορεί να επιχειρεί την κίνηση που ονομάζεται «squeeze». Κάνει δηλαδή ο παίκτης Γ re-raise, βάζοντας τον παίκτη Α ανάμεσα στον ίδιο και στον παίκτη Β.

Ο παίκτης Γ έχει εκλάβει το call του παίκτη Β ως κάτι όχι ιδιαίτερα δυνατό κι έτσι βάζει και τους δύο αντιπάλους του σε δύσκολο σημείο για ένα μεγάλο ποντάρισμα. Κι ενώ η κίνηση του re-raise σε αυτό το σημείο, θεωρητικά δείχνει μεγάλη δύναμη, πρακτικά μπορεί απλά να εκμεταλλεύεται την επιθετικότητα του παίκτη Α εναντίον του. Αυτή η κίνηση πετυχαίνει πιο εύκολα, αν ο παίκτης που την κάνει έχει την εικόνα του συντηρητικού παίκτη.

Μπορεί λοιπόν να δούμε την ίδια ακριβώς σειρά πονταρισμάτων σε διαφορετικές περιπτώσεις και τελικά να σημαίνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ο βασικός παράγοντας που καθορίζει την σωστή ερμηνεία τέτοιων κινήσεων είναι ο άνθρωπος. Ποιος παίκτης δηλαδή είναι αυτός που κάνει την κάθε κίνηση. Το re-raise από έναν πολύ επιθετικό παίκτη δεν σημαίνει απαραίτητα και πολύ δυνατό φύλλο, ενώ το ίδιο re-raise από έναν συντηρητικό αντίπαλο, σημαίνει ότι πρέπει να πας πάσο εκτός αν έχεις ένα από τα κορυφαία αρχικά φύλλα.

Οι μεταβλητές στο πόκερ είναι πολλές, και σε υψηλό επίπεδο, δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να τις συνυπολογίσεις όλες. Από τη μία πλευρά το μαθηματικό κομμάτι του παιχνιδιού είναι δεδομένο και μπορεί να το κατακτήσει όποιος ασχοληθεί και μελετήσει. Από την άλλη είναι ο αντίπαλος, ο άνθρωπος δηλαδή και ο τρόπος παιχνιδιού του.

Ο καλός παίκτης πόκερ, θα καταφέρει να βρίσκεται συνεχώς ένα επίπεδο σκέψης πάνω από τον αντίπαλό του. Αν ο αντίπαλος σκέφτεται μόνο τα φύλλα του και δεν κάνει υποθέσεις για το τι κρατάς εσύ (επίπεδο σκέψης 0), πρέπει να φτάσεις μέχρι το επίπεδο 1. Αν ο αντίπαλός σου σκέφτεται στο επίπεδο 1 και κάνει κάποιες υποθέσεις για το ποια κρυφά φύλλα μπορεί να έχεις στο χέρι σου, πρέπει να σκεφτείς μέχρι και το επίπεδο 2, που σημαίνει ότι πρέπει να σκέφτεσαι σε τι φύλλα σε «βάζει».

Αν τώρα ο αντίπαλός σου σκέφτεται στο επίπεδο 0 κι εσύ στο επίπεδο 2, τότε είσαι εσύ αυτός που παίζει με μειονέκτημα, γιατί λαμβάνεις σαν δεδομένα κάποια πράγματα που δεν υπάρχουν! Εσύ προσπαθείς δηλαδή να σκεφτείς σε τι φύλλο σε «βάζει» ο αντίπαλος και να δράσεις ανάλογα, την ώρα που αυτός δεν σκέφτεται καν κάτι τέτοιο και απλά κοιτάζει τα φύλλα του και αυτά που έχουν ανοίξει στο τραπέζι.

Το σωστό πόκερ λοιπόν, εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από τον παίκτη που έχουμε απέναντί μας στην κάθε παρτίδα και το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε όταν φτάνουμε σε αυτό το επίπεδο, είναι «δεν μπλοφάρουμε τους αρχάριους»!

Σε συνεργασία με το