Η τοποθέτηση του Λανουά δημιουργεί έναν δρόμο που σύντομα θα φέρει προβλήματα
Το φετινό πρωτάθλημα πραγματικά έχει πολύ ενδιαφέρον. Οι 4 που ξεκίνησαν σαν διεκδικητές, -στην συνέχεια μπήκε στο κόλπο και ο Άρης- έχουν σημαντικές αδυναμίες δικά τους προβλήματα. Οι υπόλοιπες ομάδες έχουν ενισχυθεί και βλέπουν πως δεν έχουν κάτι να φοβηθούν (δείτε πως διαμορφώνεται η Σούπερ Λιγκ Βαθμολογία).
Έχουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα
Παρακολουθούμε ένα πρωτάθλημα πολύ ανταγωνιστικό που κρατά το ενδιαφέρον. Μπορεί να μην είναι θεαματικό να μην παίζεται στο πιο υψηλό επίπεδο, όμως το άθλημα τρέφεται από τον ανταγωνισμό. Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα επικράτησης μονομαχιών και όχι επίδειξης. Αν προσφέρει τον ανταγωνισμό θα κερδίσει τον χρόνο.
Στο φετινό πρωτάθλημα, δεν υπάρχει κανένα παιχνίδι που μία ομάδα να έχει εξασφαλισμένη την νίκη. Το γεγονός αυτό, από μόνο του προεξοφλεί το ενδιαφέρον του κόσμου. Επίσης για να λέμε και τα θετικά, βλέπουμε τα μέτρα να έχουν βοηθήσει σημαντικά και τα γήπεδα να έχουν μετατραπεί σε θέατρα. Να χτυπήσουμε ξύλο, αλλά πλησιάζουμε στο τέλος του πρώτου γύρου και δεν έχει συμβεί το παραμικρό. Το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει, είναι η τοξικότητα που βγάζουν οι ομάδες, όσο αφορά την διαιτησία.
Δεν παίρνουν ότι θέλουν οι μεγάλοι
Όσοι όμως γνωρίζουμε από ελληνικό ποδόσφαιρο, θυμόμαστε τι έχει συμβεί στο παρελθόν, ξέρουμε καλά πως και σε αυτό το κομμάτι υπάρχει πρόοδος. Ακόμη και οι Έλληνες διαιτητές, δεν ζουν με τον φόβο μην και δεν κερδίσει ο μεγάλος. Δεν τους δίνουν με το παραμικρό τα εύκολα πέναλτι που ζητάνε και το γεγονός αυτό έχει βοηθήσει, στο να βλέπουμε πολλές εκπλήξεις.
Δεν αντέχεται το 50-50
Ο Λανουά, στο ξεκίνημα του, δείχνει να μην έχει εξαρτήσεις και να μην οδηγεί τους διαιτητές με τις αποφάσεις του προς μία κατεύθυνση, κάτι που δεν αρέσει και σε κανέναν. Άλλωστε στο ποδόσφαιρο υπάρχει μία πραγματικότητα, πως το 50-50 ούτε το αντιλαμβάνεται κανείς, ούτε αρέσει σε κανέναν. Είναι και το ποδόσφαιρο ένα άθλημα δύσκολα διαιτητεύσιμο, που έχει φάσεις ανοιχτές σε ερμηνείες. Το καταλαβαίνουμε άλλωστε μετά από κάθε αγωνιστική, όταν υπάρχουν συγκεκριμένες φάσεις, που οι αρχιδιαιτητές που βγαίνουν για να μας εξηγήσουν τι έχει συμβεί, έχουν διαφορετική άποψη μεταξύ τους.
Την περασμένη αγωνιστική όμως συνέβη κάτι που το θεωρώ επικίνδυνο. Ακυρώθηκαν τρία τέρματα με υπερβολική χρήση του VAR, δύο στο Αγρίνιο. Στο πρώτο γκολ του Παναιτωλικού δεν υπάρχει αμφιβολία πως σωστά παρενέβη το VAR και υπάρχει και ένα γκολ που ακυρώθηκε στην Λειβαδιά με την ίδια υπερβολική χρήση του VAR.
Η ΟΥΕΦΑ, διόρθωσε τις στρεβλώσεις που έφερε το VAR στα πρώτα του χρόνια
Προσέξτε, επειδή τα πρώτα χρόνια του VAR, παρατηρήθηκε πως η υπερβολική του χρήση, φέρνει πολλά γκολ που ακυρώνονται και πολλά πέναλτι που καταλογίζονται, η ΟΥΕΦΑ αποφάσισε κάποιες σημαντικές αλλαγές.
Έβαλε συγκεκριμένους κανόνες που χρειάζεται ώστε το χέρι να οδηγεί σε πέναλτι και φρόντισε να μειώσει την χρήση του VAR, δίνοντας την εξής οδηγία.
Το VAR παρεμβαίνει μόνο όταν βλέπει ξεκάθαρο λάθος
Πως θα πρέπει να παρεμβαίνει μόνο όταν υπάρχει σαφές και ξεκάθαρο λάθος, όχι λοιπόν για φάσεις που είναι υπό αμφισβήτηση και τις έχει ήδη αξιολογήσει ο διαιτητής. Όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρο λάθος, ο διαιτητής του VAR, δεν έχει δικαιοδοσία να παρέμβει.
Δεν υπάρχει πουθενά το δικαίωμα της ανασκόπησης της φάσης
Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε κάποιους τύπους που κάνουν τους καθηγητές διαιτησίας στα κανάλια που με κάθε αφορμή ξεστομίζουν πως δεν έδωσε την ευκαιρία στον διαιτητή να κάνει ανασκόπηση της φάσης, κάτι που φυσικά υπάρχει μόνο στο δικό τους μυαλό. Δεν είναι η δουλειά του VAR, να πει στον διαιτητή η φάση είναι δύσκολη πήγαινε να την ξαναδείς.
Η δουλειά του VAR είναι μόνο να ενημερώσει πως υπάρχει ξεκάθαρο λάθος, ούτε καν να δώσει μία δική του διαφορετική προσέγγιση σε αμφισβητούμενη φάση. Αν δεν υπάρχει ξεκάθαρη λανθασμένη απόφαση, πηγαίνει με αυτή του διαιτητή, αυτή είναι η οδηγία και το πρωτόκολλο που ακολουθούν οι διαιτητές.
Οι δύο φάσεις που έκανε κατάχρηση της θέσης του ο Ζαμπαλάς
Καταλαβαίνετε λοιπόν πως ούτε στο φάουλ που δόθηκε στον Σιφουέντες για ένα ακούμπημα στον αντίπαλο, ούτε στο γκολ που ακυρώθηκε στον Παναιτωλικό, για οφσάιντ ποδοσφαιριστή που δεν είχε συμμετοχή στην φάση, δεν επηρεάζει ούτε την αντίδραση του Μπράμπετς, ούτε του τερματοφύλακα (δόθηκε οφσάιντ και όχι για φάουλ στον Μορόν) έχουν λογική να ακυρωθούν.
Η λανθασμένη θέση του Λανουά φοβάμαι πως θα οδηγήσει το πρωτάθλημα μας σε λανθασμένη κατεύθυνση.
Έρχεται λοιπόν ο Λανουά την Δευτέρα, στην καθιερωμένη ενημέρωση, να πει πως και τα τρία γκολ έπρεπε να ακυρωθούν. Καταλαβαίνω πως θέλει να σβήσει όσο γίνεται τις φωνές των ομάδων και να δείξει πως δεν πέφτει στην παγίδα τους και στηρίζει τους διαιτητές, που μέχρι στιγμής στην πλειοψηφία τους δείχνουν σωστό χαρακτήρα. Όμως η υπερβολική συμμετοχή στο παιχνίδι απο τον Ζαμπαλά, αν καθιερωθεί σύντομα θα φέρει σημαντικά προβλήματα.
Κόντρα στην φύση του αθλήματος
Φοβάμαι πως αυτή η δικαίωση του Ζαμπαλά απο τον Λανουά, θα οδηγήσει σε μία κατεύθυνση που θα επανεξετάζονται όλα τα γκολ. Αν πρέπει να ακυρώνονται τέρματα, όπως αυτό που πέτυχε ο Μάνου Γκαρσία, επειδή στο ξεκίνημα της φάσης, υπήρχε ένα ακούμπημα που δεν δόθηκε φάουλ, ή όπως το γκολ που ακυρώθηκε στο 90ο λεπτό για τον Παναιτωλικό, σε μία γεμάτη περιοχή, για ποδοσφαιριστή που ήταν πίσω από εκεί που παίχτηκε η φάση, τότε συγνώμη αλλά θα ακυρώνεται κάθε αγωνιστική, ένα σημαντικό ποσοστό τερμάτων. Κάτι που είναι από μόνο του κόντρα στην φύση του αθλήματος και θα δώσει το δικαίωμα για αλλοιώσεις αποτελεσμάτων και θα φέρει τοξικότητα και ατέρμονες συζητήσεις.
Προσωπικά βλέπω θετικά το πρώτο δείγμα δουλειάς και την προσωπικότητα που βγάζει ο Λανουά, νομίζω όμως πως έκανε πολύ μεγάλα λάθος, να στηρίξει την υπερβολική παρέμβαση του Ζαμπαλά και δημιουργεί έναν δρόμο που σύντομα θα φέρει σημαντικά προβλήματα.
