Η επιθετικότητα έχει τα όριά της

Το επιθετικό πόκερ έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Οι επιθετικοί παίκτες έχουν περισσότερους δρόμους για να κερδίσουν ένα pot και όταν το καταφέρνουν, συνήθως θα είναι και ένα μεγάλο pot. Μπορούμε να πούμε ότι το επιθετικό στυλ παιχνιδιού, ανταμοίβεται. Το κακό είναι όμως ότι πολλοί παίκτες παρεξηγούν την επιθετικότητα και σε συνδυασμό με τα ελληνικά χαρακτηριστικά του «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω ρε;» και το «σε μένα all in ρε;», έχουν ως αποτέλεσμα κάκιστα παιγμένες παρτίδες.

Το ακόμα χειρότερο είναι όταν αυτοί οι παίκτες κερδίζουν αυτές τις παρτίδες, καταλήγοντας στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι έπαιξαν σωστά, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να ακολουθούν την ίδια τακτική και να κάνουν τα ίδια λάθη.

Μία από τις αιτίες γι αυτήν την άκρατη και άναρχη επιθετικότητα, είναι οι εκπομπές πόκερ στην τηλεόραση. Εκεί βλέπουμε συνήθως τα τελικά τραπέζια μεγάλων τουρνουά. Σε αυτά, τα blinds έχουν αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με τα stacks των παικτών και η επιθετικότητα παίζει σημαντικό ρόλο. Βλέπει λοιπόν ο Έλληνας donk τον αγαπημένο του παίκτη να απαντάει με reraise all in έχοντας K-J και βγάζει το γενικό συμπέρασμα «all in με K-J = σωστό». Και τον βλέπεις μετά να είναι στο τραπέζι με 60 blinds, και να κάνει call σε all in αντιπάλου 40 blinds με K-J. Ο αντίπαλος έχει 10-10, ανοίγει ένας J στο river και «πάρτα ρε %@#%$ που θα μου κάνεις εμένα all in!».

Η επιθετικότητα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ και επιλεκτικά, φύλλα όπως A-J και K-Q είναι σπάνια άξια να παιχτούν επιθετικά. Υπάρχουν τόσοι πολλοί κακοί παίκτες σήμερα στα τουρνουά, που δεν έχεις καμία δικαιολογία για να είσαι ανυπόμονος.

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί παίκτες νομίζουν ότι παίζουν επιθετικά, κάνοντας γενικά και τυχαία raises, ελπίζοντας να πάρουν τον έλεγχο της κάθε παρτίδας. Η επιθετικότητα όμως πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένη και να βασίζεται σε συγκεκριμένους λόγους, οι οποίοι πρέπει να είναι ξεκάθαροι στο μυαλό του παίκτη.

Η γνώση αυτή έρχεται με τον καιρό και την εμπειρία και δεν υπάρχει κανένας λόγος να βιαστεί κανείς να παίξει επιθετικά. Η τυχαία επιθετικότητα γίνεται μπούμερανγκ και στρέφεται εναντίον του κακού επιθετικού παίκτη.

Όλοι οι παίκτες που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στο Texas Hold’em, θα πρέπει να μαζέψουν λίγο την τεστοστερόνη τους και να συγκεντρωθούν στα βασικά. Όταν αισθανθούν ότι γνωρίζουν καλά και υπολογίζουν εύκολα τις βασικές έννοιες (starting hands, betting position, outs και pot/implied odds, fold equity, εύρος φύλλων (range) κ.α.), μόνο τότε θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σιγά σιγά και το επιθετικό παιχνίδι. Μέχρι τότε, δεν χρειάζεται να παίζουν τίποτα παραπάνω από αυτό που λέμε «ABC πόκερ», που σημαίνει, τα πολύ βασικά.

Πως να αντιμετωπίσεις τον υπέρ-επιθετικό αντίπαλο

Οι υπέρ-επιθετικοί παίκτες ποντάρουν συχνά, κάνουν πολλά raises, πολλές μπλόφες και προσπαθούν συχνά να «κλέβουν» τα pots στην παραμικρή αίσθηση αδυναμίας από τους αντιπάλους τους. Αυτοί είναι οι παίκτες που θα πρέπει να «σημαδεύετε».

– Μην συνεχίζεις πάντα με τα draws
Τα drawing hands (όταν π.χ. θέλεις μία κούπα για να κάνεις χρώμα, έχεις flush draw) χάνουν αξία (value) όταν αντιμετωπίζεις έναν επιθετικό παίκτη. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ο επιθετικός παίκτης θα σε κάνει να πληρώσεις ακριβά τα επόμενα φύλλα που θα ανοίξουν κι έτσι συχνά δεν θα έχεις τα σωστά pot odds για να δεις αν θα σου βγει το draw. Και ως γνωστόν, αν δεν έχεις τα σωστά odds και συνεχίσεις στην παρτίδα, κάνεις ένα σημαντικό λάθος, το οποίο θα σου κοστίζει όλο και περισσότερο όσο το κάνεις, άσχετα αν κάποιες φορές σταθείς τυχερός. Ναι μεν τα implied odds (αυτά που εκτιμάς ότι θα κερδίσεις αν βγάλεις το draw σου) είναι μεγάλα, αλλά συχνά θα σου έχει κοστίσει πολύ ακριβά για να φτάσεις μέχρι το σημείο να δεις το draw σου να βγαίνει, και έτσι αυξάνεις την διακύμανση των αποτελεσμάτων σου (variance) κατά πολύ.

– Μην κάνεις μπλόφα εκτός θέσης
Όταν λέμε «εκτός θέσης», ουσιαστικά μεταφράζουμε το αγγλικό «out of position» (oop), το οποίο σημαίνει να «μιλάς» πρώτος. Σε αντίθεση, το «έχω θέση», σημαίνει ότι μιλάς μετά τον αντίπαλό σου, κάτι που αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα. Οι υπέρ-επιθετικοί παίκτες κάνουν συχνά μπλόφες και γι αυτό, όταν είσαι εκτός θέσης απέναντι σε έναν τέτοιον αντίπαλο, θα σου κάνει συχνά raise στα δικά σου bets. Γι αυτό οι μπλόφες σου out of position δεν είναι παιχνίδι θετικών προσδοκιών γενικά, και ακόμα περισσότερο όταν έχεις έναν υπέρ-επιθετικό αντίπαλο να «σου έχει θέση».

– Κάνε περισσότερο slowplay
Γενικά το slowplay δεν είναι και πολύ καλό γιατί καταλήγεις να χάνεις value από τα καλά σου φύλλα, περιμένοντας τους αντιπάλους να ποντάρουν, αλλά αυτοί συχνά δεν θα «τσιμπήσουν». Όταν όμως έχεις αντίπαλο έναν παίκτη που ποντάρει πολύ συχνά, έχεις την δυνατότητα να κάνεις και μερικά slowplay με πολύ καλά φύλλα. Αυτό ισχύει γιατί οι υπέρ-επιθετικοί παίκτες περηφανεύονται ότι μπορούν να μυριστούν την αδυναμία και να κερδίσουν pots απλά κάνοντας τους αντιπάλους τους να πάνε πάσο. Αν λοιπόν μπορείς να δείξεις αδυναμία με τρόπο που ο συγκεκριμένος αντίπαλος θα το «χάψει», μπορεί να καταλήξεις να κερδίζεις μεγάλα pots.

Σημείωση: Το slowplay λειτουργεί πολύ καλύτερα όταν έχεις εσύ το πλεονέκτημα της θέσης, ενώ πρέπει να το αποφεύγεις όταν «μιλάς» εσύ πρώτος.

– Κάνε float πιο συχνά
Όταν είσαι εσύ με το πλεονέκτημα της θέσης απέναντι στον υπέρ-επιθετικό παίκτη, μπορείς να κάνεις call σε bets του στο flop, έχοντας απλά overcards.

Παράδειγμα:
Ο εν λόγω ενοχλητικός, υπέρ-επιθετικός αντίπαλος κάνει ένα ακόμα από τα πολλά preflop raises του, εσύ κάνεις call με position, έχοντας στο χέρι και το flop ανοίγει με . Ο αντίπαλος κάνει ένα συνηθισμένο c-bet κι εσύ μπορείς να κάνεις αυτό που λέμε float. Να κάνεις δηλαδή call, χωρίς να έχεις κάποιο made hand σε αυτό το σημείο, αλλά εκτιμάς ότι υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να μην έχει ούτε ο αντίπαλος κάτι καλό.

Επιπλέον, έχεις κάποιες πιθανότητες να βγάλεις κάτι καλό στη συνέχεια, οπότε το call σου εδώ, έχει σκοπό αρχικά να δείξει στον αντίπαλο ότι έχεις κάτι με το οποίο θέλεις να συνεχίσεις κι έτσι ανοίγεις την επιλογή της semi-bluff στο turn. Αν δηλαδή στο turn ανοίξει π.χ. το που θα σου δώσει και flush draw και ο γνωστός υπέρ-επιθετικός αντίπαλός ποντάρει, μπορείς να δοκιμάσεις ένα raise, το οποίο λέγεται και semi-bluff, αφού ουσιαστικά μπλοφάρεις και θέλεις να κερδίσεις το pot στο turn, αλλά αν σου κάνει call έχεις και αρκετά outs για το river.

Πρέπει όμως να προσέχεις και να μην χρησιμοποιείς πολύ αυτό το ποντάρισμα για semi-bluff, γιατί κινδυνεύεις να δεχτείς reraise και να χάσεις έτσι ένα μεγάλο ποντάρισμα, εκτός αν έχεις γίνει pot-commited και αναγκαστείς να βάλεις ακόμα περισσότερα στο pot, έχοντας ένα drawing hand.

Συμπέρασμα

Οι υπέρ-επιθετικοί παίκτες μπορούν να «τρομοκρατήσουν» το τραπέζι, αλλά ένας έξυπνος αντίπαλος ξέρει τον τρόπο να τους βάλει στην θέση τους. Μην τους μπλοφάρεις συχνά και κάνε value bets* χωρίς έλεος. Ακολούθησε αυτές τις συμβουλές την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσεις έναν τέτοιο αντίπαλο και πάρε μόνος σου τον σεβασμό και τα pots που σου αξίζουν.

*value bet: ποντάρισμα με καλό φύλλο, που θέλεις να σου κάνουν call

Σε συνεργασία με το