Αντόνιο Κόντε: Έκανε τη “loser”, πρωταθλήτρια
Ο Αντόνιο Κόντε είναι ο νέος “βασιλιάς” του ιταλικού ποδοσφαίρου. Κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή με την Ίντερ και επανήλθε με δυναμικό τρόπο στο προσκήνιο, απ’ όπου στην πραγματικότητα… δεν έφυγε ποτέ!
Μετέτρεψε μια… “loser” ομάδα όπως ισχυρίζονται πολλοί ότι είναι η Ίντερ (οι betarades είμαστε, δεν… υιοθετούμε), σε κορυφαία της Serie A, με σταθερότητα, νοοτροπία νικητή και αδιαμφισβήτητα πανάξια πρωταθλήτρια της σεζόν 2020-21. Άργησε ένα χρόνο, όμως κατάφερε με διαρκώς ανοδική πορεία, να “σπάσει” την κυριαρχία της αγαπημένης του Γιουβέντους και παράλληλα να μην επιτρέψει να πάει το Σκουντέτο στην άλλη πλευρά του Μιλάνο, στη Μίλαν.
Μπορεί η Serie A να έχει κριθεί, όμως αρκετά πρωταθλήματα στην Ευρώπη βρίσκονται στην τελική τους ευθεία και οι “μάχες” για τον τίτλο, τα ευρωπαϊκά εισιτήρια και τον υποβιβασμό έχουν ανάψει. Η Stoiximan προσφέρει πληθώρα επιλογών για ποντάρισμα σε ειδικά παικτών αλλά και τεράστια γκάμα για τους αγώνες της ημέρας.
Το Betarades ετοίμασε ένα αφιέρωμα στον προπονητή Αντόνιο Κόντε, ο οποίος επανέφερε τους “Νερατζούρι” στην κορυφή της Serie A και θυμάται τα κατορθώματα του Ιταλού τεχνικού από την Αταλάντα (!) έως την προπονητική καταξίωση στη Γιουβέντους, το… διάλειμμα με την εθνική Ιταλίας, την Τσελσι και την επιστροφή στη γενέτειρά του για την Ίντερ.
Ο γεννημένος στο Λέτσε, 51χρονος πια Κόντε, έπαιξε σε δύο ομάδες στην καριέρα του ως ποδοσφαιριστής. Σ’ εκείνη της ιδιαίτερης πατρίδας του, τη Λέτσε, για έξι χρόνια, πραγματοποιώντας 81 συμμετοχές, ενώ πέτυχε και ένα γκολ. Ακολούθησε η Γιουβέντους, στα χρόνια της οποίας μετατράπηκε σε έναν από τους κορυφαίους Ιταλούς κεντρικούς χαφ και ύστερα από 13 χρόνια θητείας στο Τορίνο, “έγραψε” 296 εμφανίσεις και 29 τέρματα.
Από τρόπαια… βαρέθηκε να σηκώνει! Κατέκτησε ένα σωρό τίτλους με τους “Μπιανκονέρι”, όπως πέντε πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο Ιταλίας, τέσσερα Σούπερ Καπ, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Ινερτότο, ένα Κύπελλο Συλλόγων. Ήταν παρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και στο Euro του 2000 με την Εθνική Ιταλίας.
Τα 19 χρόνια ως ποδοσφαιριστής φόρεσε τη φανέλα μόλις δύο ομάδων, ενώ τα 15 χρόνια του ως προπονητής, έχει ήδη αναλάβει 8 (!) ομάδες εντός κι εκτός Ιταλίας, συμπεριλαμβανομένης και της εθνικής.
Τον απέλυσαν… και τον προσέλαβαν ξανά!
Μπορεί ως παίκτης να είχε φτιάξει το όνομά του, όμως το ξεκίνημα της καριέρας του στους πάγκους δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν. Η ομάδα που πρώτη εμπιστεύτηκε τον άπειρο τότε, Κόντε, ήταν η Αρέτσο, τον Ιούλιο του 2006, μια περίοδο που αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Serie B. Η πορεία της ομάδας δε δικαίωσε τις προσδοκίες και η διοίκηση αποφάσισε να απολύσει τον Κόντε, μετά από μόλις τρεις μήνες (Οκτώβριος).
Παρ’ όλα αυτά, ούτε ο επόμενος προπονητής κατάφερε να επαναφέρει την ομάδα σε τροχιά επιτυχιών και οι ιθύνοντες του συλλόγου, στράφηκαν εκ νέου στον Κόντε, για να τον προσλάβουν επίσημα το Μάρτιο του 2007. Αξίζει να αναφερθεί εδώ, ότι ο τεχνικός που βρέθηκε στον πάγκο της Αρέτσο στο μεσοδιάστημα της θητείας του Κόντε, ήταν ο Μαουρίτσιο Σάρι!
Παρά την άμεση επίδρασή του και τα νικηφόρα αποτελέσματα, η ομάδα υποβιβάστηκε στο φινάλε της αγωνιστικής περιόδου.
Το πρώτο “παράσημο” στη Μπάρι
Το Δεκέμβριο του 2007, αποτέλεσε την επιλογή της Μπάρι για να ηγηθεί της προσπάθειας παραμονής στη δεύτερη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου. Έκανε τη διαφορά από τα πρώτα του παιχνίδια και με ένα άκρως θετικό σερί, έβγαλε με συνοπτικές διαδικασίες την ομάδα από… τους μπελάδες της μάχης του υποβιβασμού.
Αναμενόμενα του δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσει εκείνος την επόμενη σεζόν, αλλά οι στόχοι που τέθηκαν για τον 38χρονο τότε, Κόντε, ήταν υψηλότερη. Ε και; Στο φινάλε της σεζόν 2008-09, η Μπάρι ήταν η πρωταθλήτρια της Serie B και πήρε το εισιτήριο για την κορυφαία κατηγορία της Ιταλίας.
Σε 67 αναμετρήσεις με τη Μπάρι, ο Κόντε είχε 32 νίκες, 22 ισοπαλίες και 13 ήττες. Έκλεισε την καριέρα του εκεί, με ποσοστό νικών 47.76%.
Το… “ταξίδι” για το Τορίνο και οι στάσεις
Μετά την πρώτη του μεγάλη επιτυχία, άρχισαν να ηχούν οι… Σειρήνες από τα μεγαλύτερα κλαμπ της χώρας. Ήταν αδύνατο να μην… παρασυρθεί από το “τραγούδι” της μεγάλης του αγάπης, Γιουβέντους, που τον καλούσε να αναλάβει τον πάγκο της.
Παρά τις έντονες φήμες το καλοκαίρι του 2009, ο Κόντε συμφώνησε αρχικά να παραμένει στην τεχνική ηγεσία της Μπάρι και για την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Λίγες ημέρες αργότερα, ανακοινώθηκε η κοινή συναινέσει λύση της συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών.
Όλοι πίστεψαν ότι ο αγαπημένος Αντόνιο των οπαδών της “Γηραιάς Κυρίας” θα επέστρεψε “σπίτι” του, αλλά με διαφορετικό ρόλο. Ο Κόντε περίμενε. Εξέφρασε μάλιστα δημόσια την επιθυμία του να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Γιουβέντους, την περίοδο που αποχωρούσε ο Κλαούντιο Ρανιέρι.
Τελικά, το ταξίδι για τον ιταλικό βορρά και το Τορίνο είχε μια πρώτη “στάση” στο Μπέργκαμο. Το Σεπτέμβριο του 2009, ο Κόντε ανέλαβε την πρώτη… “Νερατζούρο” ομάδα στην καριέρα του, καθώς ανακοινώθηκε ως αντικαταστάτης του Άντζελο Γκρεγκούτσι. Δε στέριωσε στους Μπεργκαμάσκι, όπου παρά το καλό ξεκίνημα και τα θετικά αποτελέσματα, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και οι οπαδοί της ομάδας δεν είδαν με καλό μάτι τη χαμηλή συγκομιδή πόντων που είχε το Νοέμβριο η Αταλάντα.
Από τότε, άρχισε η γκρίνια και η αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Ιταλού τεχνικού. Αποκορύφωμα, η εντός έδρας ήττα από τη Νάπολι με σκορ 0-2, το Ιανουάριο του 2010 που εξαγρίωσε τους “Τιφόζι” της ομάδας και ο Κόντε χρειάστηκε μέχρι και προστασία από την αστυνομία για να φύγει από γήπεδο και να φτάσει στο σπίτι του.
Ήταν το χρονικό ενός… προδιαγεγραμμένου τέλους στη θητεία του στην Αταλάντα. Την επόμενη μέρα ανακοινώθηκε ότι έγινε δεκτή η παραίτηση του Αντόνιο Κόντε από την τεχνική ηγεσία των Μπεργκαμάσκι, αφήνοντάς τους στην 19η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Serie A. Στο φινάλε της περιόδου, η ομάδα υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία.
Στην Αταλάντα είχε το χαμηλότερο ποσοστό νικών στην καριέρα του έως τώρα, με μόλις 21.43%, αφού σε 14 αγώνες, πανηγύρισε 3 νίκες, απέσπασε 4 ισοπαλίες και υπέστη 7 ήττες.
Το ομολογουμένως αποτυχημένο πέρασμά του από την Αταλάντα, δεν του “χάλασε” το όνομα ως προπονητή, όμως το επόμενο βήμα στην καριέρα του, ήταν πισωγύρισμα.
Αφού ολοκληρώθηκε η σεζόν στη Serie A και η Σιένα “αποχαιρέτησε” την κατηγορία, το Μάιο του 2010, ήρθε σε συμφωνία με τον Κόντε για την ανάληψη της τεχνικής της ηγεσίας, με πρωταρχικό στόχο φυσικά, να την επαναφέρει στα μεγάλα σαλόνια!
Ο Ιταλός τεχνικός αποδέχτηκε την πρόκληση και έφερε εις πέρας την αποστολή, έστω κι αν δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα και η Σιένα εξασφάλισε την άνοδο ως δεύτερη στην κατάταξη, δύο βαθμούς πίσω από την Αταλάντα.
Το αήττητο πρωτάθλημα και το ρεκόρ συγκομιδής
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και αφού ωρίμασαν οι συνθήκες και από τις δύο πλευρές, επήλθε συμφωνία ανάμεσα στον Αντόνιο Κόντε και τη Γιουβέντους το Μάιο του 2011. Οι “Μπιανκονέρι” έφεραν ένα δικό τους παιδί στον πάγκο, ελπίζοντας να επαναλάβει τις επιτυχίες που είχε ως ποδοσφαιριστής και από την άκρη του πάγκου.
Οι επιτυχίες ήρθαν άμεσα. Η πορεία της ομάδας ήταν πολύ καλή και ο Κόντε στο φινάλε της περιόδου 2011-12, πανηγύρισε τους δύο εγχώριους τίτλους, το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Το Σκουντέτο ήταν και ο πρώτος μεγάλος τίτλος για εκείνον ως προπονητής. Κατέκτησε το νταμπλ με τη “Γηραιά Κυρία” έπειτα από έξι χρόνια.
Ο Κόντε με τα επιτεύγματά του μπήκε στην προπονητική ελίτ και έδειξε ότι το σύστημα με τρεις αμυντικούς και πέντε παίκτες στη μεσαία γραμμή, μπορεί να αποδώσει στο μέγιστο και να οδηγήσει σε πρωταθλητισμό. Να σημειωθεί εδώ ότι το πρωτάθλημα που κατέκτησε το ‘12, ήταν αήττητο, με 23 νίκες και 15 ισοπαλίες.
Το πρώτο πρωτάθλημα που κατακτά ομάδα χωρίς να υποστεί ήττα, από τότε που υφίσταται η Serie A, με τη σημερινή της μορφή, δηλαδή είκοσι ομάδες και 38 αγωνιστικές. Στη Γιουβέντους έμεινε τρεις σεζόν και κατέκτησε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Η κάθε μία ήταν και καλύτερη από την προηγούμενη.
Η τελευταία του σεζόν στην ομάδα ήταν το κάθε άλλο εντυπωσιακή. Η Γιουβέντους κατέκτησε το πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 102 πόντους στην κατάταξη, συγκομιδή που αποτελεί ρεκόρ στην κατηγορία και κρατά έως σήμερα.
Με τέτοια νούμερα που ανταμείφθηκαν με τρόπαια, δεν ήταν δυνατό να μην έχει και το υψηλότερο ποσοστό νικών στους “Μπιανκονέρι”, με 67.55%. Αναμενόμενα, κάθε χρόνο ξεχωριστά ψηφίστηκε ο καλύτερος προπονητής στη Serie A.
Το… διάλειμμα στους “Ατζούρι”
Ίσως ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα από την πίεση των συλλόγων. Ίσως δε μπόρεσε να πει όχι στην ύψιστη τιμή να κοουτσάρει την εθνική ομάδα της χώρας του. Όπως και να ‘χει, ο Αντόνιο Κόντε ανακοινώθηκε τον Αύγουστο του 2014 από την ιταλική ομοσπονδία ως αντικαταστάτης του Τσέζαρε Πραντέλι, με συμβόλαιο δύο ετών, έως το Euro 2016.
Ο Κόντε με τη γνωστή τακτική του 3-5-2 κυρίως, οδήγησε τους “Ατζούρι” στα τελικά της διοργάνωσης, πραγματοποιώντας πολύ καλή πορεία στα προκριματικά, δίχως να δυσκολευτεί ιδιαίτερα να πάρει την πρόκριση. Παρά την αμφισβήτηση από το ιταλικό τύπο στην πρώτη του (και μοναδική) μεγάλη διοργάνωση με την Ιταλία, κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα μέχρι τα προημιτελικά.
Αφού απέκλεισε την Ισπανία με νίκη 2-0 στη φάση των “16”, βρέθηκε αντιμέτωπος με τη Γερμανία που είχε κατακτήσει το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το τελικό 1-1, έστειλε το παιχνίδι στην παράταση και κατόπιν στη “ρώσικη ρουλέτα” των πέναλτι. Οι Γερμανοί ήταν πιο ψύχραιμοι και εύστοχοι και πανηγύρισαν την πρόκριση με συνολικό σκορ 6-5.
Όπως είχε προαποφασιστεί, μετά το Euro 2016, o Αντόνιο Κόντε αποχωρεί από τον πάγκο της εθνικής Ιταλίας. Μάλλον το… μετάνιωσε, αφού σε δηλώσεις του ύστερα από το τελευταίο του παιχνίδι είπα χαρακτηριστικά: Η απόφαση να αποχωρήσω από την εθνική μετά από δύο χρόνια, πάρθηκε πολύ πρόωρα. Ήθελα να επιστρέψω στη “δίψα” της προπονητικής σε ένα κλαμπ.
Η Τσέλσι και η… κληρονομιά του Ζοζέ
Κάπως έτσι, μετά τις σχετικές δηλώσεις του Κόντε, προέκυψε η Τσέλσι και η Πρέμιερ Λιγκ. Οι “Μπλε” ήθελαν να επιστρέψουν στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου μετά τις επιτυχίες που είχε προσφέρει η παρουσία του Ζοζέ Μουρίνιο.
Η κληρονομιά που άφησε ο Πορτογάλος τεχνικός βαριά, όμως ο Κόντε αποδείχτηκε αντάξιος των προσδοκιών και οδήγησε μαεστρικά τους Λονδρέζους στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2017, στην πρώτη του σεζόν στην ομάδα.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου έσπασε το ρεκόρ των σερί νικών της Τσέλσι στο πρωτάθλημα, σημειώνοντας έντεκα. Στην πορεία έγιναν 13, όσες και η Άρσεναλ το 2002. Επίσης, ο Ιταλός τεχνικός πήρε το βραβείο του καλύτερου στο πρωτάθλημα για τρεις διαδοχικούς μήνες, δημιουργώντας νέο ρεκόρ στην Πρέμιερ Λιγκ.
Η δεύτερή του χρονιά δεν ήταν εξίσου επιτυχημένη, αφού δεν κατάφερε να είναι μέχρι τέλους διεκδικήτρια του τίτλου στο πρωτάθλημα. Ωστόσο, είχε και εκείνη κατάκτηση τροπαίου στο φινάλε της, με την Τσέλσι να είναι η μεγάλη νικήτρια στον τελικό του FA Cup εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με σκορ 1-0.
Όπως και να ‘χει, με δύο τίτλους στη βαλίτσα, η διετία στο Λονδίνο, έχει ποσοστό νικών στο 65.09% για τον Κόντε, το δεύτερο υψηλότερο μετά τη Γιουβέντους. Για την ιστορία, η Τσέλσι λέγεται ότι πλήρωσε περί τα 26.6 εκ. λίρες για την αποζημίωση του Ιταλού, του τεχνικού του επιτελείου και τους σχετικούς φόρους.
Ο συνεχιστής του “Special One” και στο Μιλάνο
Ο -μέχρι τώρα- τελευταίος σταθμός στην καριέρα του Αντόνιο Κόντε είναι η Ίντερ. Η… δίψα των “Νερατζούρι” να επιστρέψουν στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου, οδήγησαν τη διοίκηση στην επιλογή Κόντε για τον πάγκο, με ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο. Πολλοί ήταν εκείνοι που επέκριναν τους ιθύνοντες της ομάδας για τον παχυλό μισθό του Ιταλού προπονητή.
Ο Κόντε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την Ίντερ, έκανε… τα δικά του. Άλλαξε το σύστημα σε 3-5-2, έριξε στην επίθεση τα “κανόνια” Λουκάκου και Μαρτίνες και περίμενε υπομονετικά να ανταμειφθούν οι κόποι του. Έφτασε αρκετές φορές (σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου) σε ρήξη με τη διοίκηση των “Νερατζούρι” και οι φήμες προμήνυαν ακόμα και πρόωρο διαζύγιο.
Την πρώτη χρονιά στο Μιλάνο, είδε την Ίντερ στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και να αποτυγχάνει να προκριθεί στην επόμενη φάση από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κάτι ανάλογο συνέβη και τη σεζόν 2020-21, αφού η Σαχτάρ Ντόνετσκ έστειλε… σπίτι της την Ίντερ, εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων στο τελευταίο ματς των ομίλων.
Κάπως έτσι προέκυψε και ο χαρακτηρισμός “loser” για τους “Νερατζούρι”, όμως απ’ ό,τι φαίνεται ο Κόντε και οι παίκτες του, το καλύτερο το κρατούσαν για το τέλος. Η ομάδα εξασφάλισε το πρωτάθλημα τέσσερις αγωνιστικές πριν το φινάλε, με διψήφια διαφορά από τη δεύτερη θέση.
Είναι το 19ο πρωτάθλημα για την Ίντερ, πρώτο ύστερα από έντεκα χρόνια, αφού το τελευταίο ήταν “πακέτο” με το ιστορικό τρεμπλ, το 2010, επί εποχές Ζοζέ Μουρίνιο.
Η επόμενη χρονιά σίγουρα θα έχει πολύ μεγάλες απαιτήσεις για τον Κόντε και τη δική του Ίντερ, στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι δεδομένο πια ότι ανήκει στην ελίτ των Ιταλών προπονητών και έχει τον τρόπο να φτιάξει ομάδες ανταγωνιστικές, που κατακτούν κορυφές και “σπάνε” ρεκόρ.
Επιμέλεια: Ηλίας Μαλιγιάννης
