Άνταμ Μπόιντ: Ο αντισυμβατικός «Μπέργκαμπ» του Χάρτλπουλ
Το Χάρτλπουλ δεν είναι κάτι λιγότερο (ή και περισσότερο) από μία ακόμη σκληρή, βροχερή βρετανική πόλη για την οποία το μέτριο ποδόσφαιρο που της προσφέρει ο τοπικός σύλλογος είναι η κύρια διαφυγή της, όσο αυτός βολοδέρνει στις χαμηλότερες κατηγορίες μέσα στις δεκαετίες, μη καταφέρνοντας ποτέ να φέρει τα αλλεπάλληλα καλά αποτελέσματα που, μέσα σε λίγα χρόνια θα τον έκαναν γνωστό σε όλη τη Βρετανία και παραπέρα. Σε αυτό το περιβάλλον ήρθε στον κόσμο ο Άνταμ Μπόιντ το 1982.
Μεγαλωμένος στην πόλη του Χάρτλπουλ, η ομάδα που έμαθε να αγαπάει ήταν η τοπική Γιουνάιτεντ, μαζί με την πιο γνωστή της χώρας, αυτή του Μάντσεστερ, η οποία είχε αρχίσει να μεγαλουργεί επί Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Μετά από μία δοκιμή στην Μίντλεσμπρο που δεν ευδοκίμησε, ο νεαρός επιθετικός υπέγραψε σύντομα το πρώτο του συμβόλαιο με τον σύλλογο της πόλης του. Έκανε το ντεμπούτο του πριν κλείσει τα 18, όταν τον Φεβρουάριο του 2000 μπήκε ως αλλαγή σε έναν αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στην Σριούσμπερι Τάουν.
🔷 Σε έναν αγώνα που δεν είχε σημειωθεί κάποιο γκολ και αρκετοί φίλαθλοι είχαν ήδη αποχωρήσει, στο 90′ ο Μπόιντ κυνήγησε μία μπαλιά που ο αντίπαλος τερματοφύλακας πίστευε πως έλεγχε και άφηνε να βγει άουτ. Όμως ο τότε ανήλικος επιθετικός την πρόλαβε, έβγαλε τον αμυνόμενο πορτιέρε εκτός μάχης και σκόραρε με ένα σουτ ακριβώς έξω από την περιοχή, από μία γωνία τόσο κλειστή που θα μπορούσε να είναι σαν κόρνερ. Ένα ονειρεμένο ντεμπούτο για κάθε νεαρό.
Η συνέχεια όμως για τον ίδιο δεν ακολούθησε τον εύκολο δρόμο του παραμυθιού. Οι συμμετοχές του ήταν ελάχιστες, δεν ακολούθησαν κι άλλα γκολ με παρόμοιο πάθος και ζήλο κι ο ίδιος εξέπεσε στις ρεζέρβες. Παρ’ ότι από το 2001 μέχρι το 2003 βρισκόταν συχνά στο χορτάρι, τις περισσότερες φορές εξ αυτών ήταν ως αλλαγή και οι φορές που το όνομά του γράφτηκε στον πίνακα των σκόρερ, μετρημένες. Στην αρχή της σεζόν 2003/04, ο νέος προπονητής Νιλ Κούπερ τον στέλνει δανεικό μία κατηγορία κάτω, στην Μπόστον Γιουνάιτεντ.
🔷 Στους «Πίλγκριμς», ο Μπόιντ κέρδισε την εύνοια του εκεί προπονητή Νιλ Τόμσον, που εντυπωσιάστηκε μαζί του. Σε μισή σεζόν που κάθισε στην ομάδα, διάρκεια για την οποία δεν μετακόμισε καν κι έκανε κάθε μέρα ταξίδι τριών ωρών προς κι από την νέα του ομάδα, ο δανεικός επιθετικός φόρεσε τα πορτοκαλί 14 φορές και σημείωσε τέσσερα γκολ, πριν γυρίσει στην Χάρτλπουλ που είχε ακόμη τα δικαιώματά του.
Ο Κούπερ δεν ενθουσιάστηκε καθόλου όταν είδε τον 22χρονο παίκτη του να γυρίζει τέσσερα κιλά βαρύτερος, με τη δικαιολογία πως έτρωγε περισσότερο για να κερδίσει σε δύναμη, χωρίς όμως να έχει ξεκινήσει ακόμη γυμναστήριο. Η Μπόστον είχε εκφράσει ισχυρό ενδιαφέρον για να κάνει τη μετακίνησή του στο Λινκολνσάιρ μόνιμη, όμως δεν βρέθηκε κάποια χρυσή τομή με την Χάρτλπουλ. Ενώ η τελευταία αξίωνε ένα πενταψήφιο ποσό, η Μπόστον μπορούσε να διαθέσει μόνο μέχρι 5,000 λίρες, κι έτσι η μεταγραφή δεν έγινε ποτέ.
🔷 Προς έκπληξη πολλών, ο Μπόιντ ήταν μέρος της αποστολής για τον αγώνα στα μέσα Μαρτίου ενάντια της Στόκπορτ Κάουντι, για πρώτη φορά αφού έγινε ξανά μέλος των αποδυτηρίων των «Πουλς». Αγωνίστηκε για όλο το δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να σκοράρει, κέρδισε όμως θέση βασικού. Στον επόμενο αγώνα, εκτός με την Γκρίμσμπι Τάουν, ο Μπόιντ βρισκόταν στην κορυφή της επίθεσης και έγραψε δις το όνομά του στον πίνακα των σκόρερ, δίνοντας την πολυπόθητη νίκη στην ομάδα του που πίεζε για συμμετοχή στα πλέι οφ.
Μέχρι τη λήξη της σεζόν σκόραρε 12 φορές σε δέκα συμμετοχές ως βασικός, κέρδισε το βραβείο καλύτερου παίκτη του μήνα της League One, το βραβείο του σκόρερ του μήνα, αλλά και τη δήλωση ενός παράγοντα της Football League πως «επιτέλους δικαιώνει τις δικαιολογημένες προσδοκίες γύρω απ’ το όνομά του».
🔷 Σε ένα κινηματογραφικό φινάλε που είδε τρεις ομάδες να τερματίζουν με 73 βαθμούς, η Σουίντον Τάουν κι η Χάρτλπουλ μπήκαν στα πλέι οφ, ενώ η Πορτ Βέιλ ήταν η άτυχη της ισοβαθμίας. Το συνολικό σκορ του 3-2 στα ημιτελικά κόντρα στην Μπρίστολ Σίτι κράτησε δυστυχώς την Χάρτλπουλ τόσο μακριά από το Γουέμπλεϊ, όσο κι από την ευκαιρία μίας ιστορικής, πρωτοφανούς ανόδου.
Κι αν ο κόσμος της Χάρτλπουλ έμεινε ευχάριστα έκπληκτος με την απόδοση του Μπόιντ μετά τον δανεισμό, η σεζόν 2004/05 ήταν τόσο πετυχημένη για τον ίδιο, που δίκαια του έδωσε τον τίτλο του «Μπέργκαμπ» της Χάρτλπουλ. Ο υψηλόσωμος Άγγλος του 1,88 με τα μακριά του μαλλιά συνεργάστηκε άψογα σε όλη τη σεζόν με τον Αυστραλό Τζοέλ Πόρτερ και οι δυο τους σκόραραν συνολικά 36 γκολ στο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς.
🔷 Ο Μπόιντ, που ήταν υπεύθυνος για τα 22 από αυτά, κέρδισε εκτός από το ψευδώνυμό του, και το βραβείο του παίκτη της χρονιάς της Χαρτλπουλ, μαζί και με το βραβείο για το καλύτερο γκολ, από τον αγώνα που θεωρείται ο καλύτερος της καριέρας του. Η ομάδα του υποδεχόταν την Σέφιλντ Γουένσντεϊ, την τέταρτη αγωνιστική πριν το τέλος, για μία νίκη που αποδείχθηκε απόλυτα σημαντική για την τελική βαθμολογική της θέση.
Ο αγώνας ξεκίνησε όπως ακριβώς θα εξελισσόταν, σαν πάρτι των γηπεδούχων με πρωταγωνιστή τον «Ολλανδό» τους. Από το 2′, όταν ο τερματοφύλακας της Σέφιλντ απέκρουσε την μπάλα από ένα φάουλ στέλνοντας της σε ορθή γωνία στον αέρα, ήταν ο Μπόιντ αυτός που σήκωσε το πόδι του πριν από όλους τους άλλους και από το μισό μέτρο άνοιξε το σκορ. Στο 18′ μία μακριά κάθετη μπαλιά του έδωσε την κατοχή στο κέντρο του γηπέδου κι έχοντας όλη την αντίπαλη άμυνα στην πλάτη του, σπρίνταρε και πλάσαρε επιτυχημένα για το 2-0.
🔷 Η γιορτή ολοκληρώθηκε με το γκολ που θα του έδινε εκτός από το χατ-τρικ και το προαναφερθέν βραβείο. Στο 58′ πήρε την μπάλα λίγο έξω από την περιοχή των αντιπάλων, έτρεηε προς τα δεξιά στο βρεγμένο χορτάρι, έκανε την τέλεια προσποίηση, αφήνοντας τον αντίπαλο να πιάσει αέρα με το τάκλιν του και να γλιστρήσει μακριά, ξεγέλασε τον επόμενο αντίπαλο και χωρίς να μετακινηθεί, κρέμασε αριστουργηματικά τον αντίπαλο τερματοφύλακα, που δεν μπόρεσε να αντιδράσει.
Από τις τελευταίες τρεις αγωνιστικές ενάντια σε Ντονκάστερ, Γουόλσολ και Μπόρνμουθ, η Χάρτλπουλ πήρε μόνο έναν βαθμό, όμως το σύνολο, που εκείνη τη σεζόν είχε βασικό τον Ντίμι Κωνσταντόπουλο στο τέρμα, κατέληξε ξανά έκτο και είχε άλλη μία ευκαιρία να ονειρευτεί την άνοδο. Αφού αρχικά είδε τα δύο γκολ του Μπόιντ στον πρώτο ημιτελικό να «ακυρώνονται» από άλλα δύο γκολ της Τρανμίρ στα τελευταία λεπτά του δεύτερου ημιτελικού, οι «Πουλς» προκρίθηκαν με 5-6 στα πέναλτι.
🔷 Για τον τελικό ταξίδεψαν στο Κάρντιφ της Ουαλίας, όπου όμως δυστυχώς μπροστά σε 60,000 κόσμο, η Σέφιλντ Γουένσντεϊ πήρε την εκδίκησή της, μαζί με την άνοδο στην παράταση. Η Χάρτλπουλ ήταν 30 λεπτά μακρυά από την πρώτη της συμμετοχή στην δεύτερη κατηγορία και μέχρι σήμερα αυτή παραμένει η καλύτερη σεζόν της ιστορίας της!
Η αξία του Μπόιντ πλέον δεν μετριόταν σε λίγες χιλιάδες λίρες όπως δύο χρόνια πριν, αλλά στο ένα εκατομμύριο. Προσέλκυσε σκάουτερς μέχρι κι από ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, όπως η Λίβερπουλ κι η Νιουκάστλ, της οποίας ο αρχηγός Άλαν Σίρερ ήταν φαν του Μπόιντ, όμως ο ίδιος, ενθουσιασμένος από την υπερπροσπάθεια της Χάρτλπουλ και το πόσο κοντά έφτασε να γράψει ιστορία, αποφάσισε να μείνει. Δυστυχώς για τον ίδιο και την ομάδα του, σύντομα η τρομερή του φόρμα θα λάμβανε ένα απότομο τέλος.
🔷 Νωρίς στη σεζόν τραυματίστηκε σε αγώνα κόντρα στην Γέοβιλ κι όχι μόνο έμεινε εκτός για πέντε μήνες, αλλά εξαιτίας μίας επακόλουθης μόλυνσης στο αίμα, κόντεψε να πεθάνει. Ακόμη και μετά την επιστροφή του, οι συνέπειες του τραυματισμού δεν τον άφησαν να επαναλάβει την προηγούμενη φόρμα του και πέρασε ένα μεγάλο κομμάτι της χρονιάς στον πάγκο. Το καλοκαίρι του 2006, η Χάρτλπουλ ενέδωσε στις πιέσεις της Λούτον κι ο Μπόιντ έκανε το ταξίδι μέχρι το Μπεντφορντσάιρ, για το μισό αντίτιμο της περσινής του αξίας, στις 500,000 λίρες.
Παρ’ ότι το συμβόλαιο όπου έβαλε την υπογραφή του ήταν για τρία χρόνια, έμεινε στους «Χάτερς» μόνο για ένα, όσα και τα γκολ που σκόραρε στην Τσάμπιονσιπ, το υψηλότερο σημείο που έφτασε ποτέ στην καριέρα του. Με αμφότερες τις πλευρές δυσαρεστημένες με τη συνεργασία τους, το συμβόλαιο λύθηκε το επόμενο καλοκαίρι κι ο Μπόιντ σύντομα φόρεσε τα κόκκινα της Λέιτον Οριέντ.
🔷 Στα προάστια του Λονδίνου η φόρμα του βρήκε ένα κομμάτι του παλιού της εαυτού και σε δύο χρόνια παραμονής στο Μπρίσμπεϊν Ρόουντ, βρήκε δίχτυα 23 φορές στο πρωτάθλημα. Την πρωτοχρονιά του 2009 έφτασε κοντά στην Χάντερσφιλντ, η συμφωνία όμως χάλασε και το καλοκαίρι επέστρεψε στην ομάδα της καρδιάς του, έναντι μόλις 50,000 λιρών.
Στα τρία χρόνια που πέρασε πίσω στο Βικτόρια Παρκ, υπήρξαν μόνο συγκεκριμένες στιγμές που έφεραν στο νου του κοινού το ποδόσφαιρο που τους πρόσφερε ο Μπόιντ κάποια χρόνια πριν. Ο λογαριασμός των γκολ έμεινε κάθε χρονιά σε μονοψήφιο νούμερο (αθροιστικά 16) και τα τρία χρόνια του στην League One. Το καλοκαίρι του 2012 η Χάρτλπουλ τον άφησε ελεύθερο, χωρίς ιδιαίτερη φασαρία γύρω από την κίνηση αυτή, στα 30 του χρόνια.
🔷 Εκείνη ήταν και η στιγμή που έληξε η καριέρα του, όμως ο ίδιος δεν την άφησε να πεθάνει επίσημα. Η επόμενη ομάδα του ήταν η ερασιτεχνική Σέλτικ Νέισιον, η οποία τρία χρόνια μετά διαλύθηκε. Με αυτήν κατέγραψε μόνο πέντε συμμετοχές κι έφυγε μετά από τρεις μόλις μήνες. Μία δοκιμή στην Λίνκολν Σίτι έφτασε σε συμβόλαιο λίγων μηνών, αλλά ούτε εκεί δικαίωσε τις προσδοκίες, φεύγοντας μετά από μόλις μία συμμετοχή στο FA Trophy.
Μέχρι να τα παρατήσει τελείως, φόρεσε τις φανέλες των επίσης ερασιτεχνικών Σπένιμουρ Τάουν και Μπίσοπ Όκλαντ, ενώ γεύτηκε και λίγο το ποδόσφαιρο διεθνώς, περνώντας από δοκιμή σε μία ομάδα στις Φιλιππίνες! Κλείνοντας την καριέρα του το 2014, έγραψε το τελευταίο κεφάλαιο στο βιβλίο του οποίου τα κεφάλαια είναι τόσο τα ζενίθ του στο χορτάρι, όπως το χατ-τρικ με τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ και τα ναδίρ, όπως ο τραυματισμός με τη Γέοβιλ, αλλά και η ζωή του έξω από το χορτάρι.
🔷 Με τη φήμη του «γυναικά» και το lifestyle του ροκ σταρ, το 2005 είχε παίξει η είδηση πως ο Μπόιντ έπρεπε να «φύγει τρέχοντας» ημίγυμνος από ένα σπίτι σε μία πλούσια γειτονιά, χτυπώντας τα πόδια του κι αποκτώντας μερικούς μώλωπες. Αυτό που συνέβη ήταν πως ο πρώην φίλος της κοπέλας με την οποία βρισκόταν γύρισε μεθυσμένος και του επιτέθηκε. Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 40, φαίνεται πως έχει ηρεμήσει. Εργάζεται πια σαν διανομέας κούριερ και συχνά τον βρίσκει ο δρόμος στο Βικτόρια Ρόουντ, όπου προσφέρει τις υπηρεσίες του σαν σχολιαστής για τους αγώνες στο iFollow της ομάδας.
Η κληρονομιά ποδοσφαιριστών όπως ο Μπόιντ είναι καθοριστική για συλλόγους όπως η Χάρτλπουλ. Αν και συμβολίζει την σκληρότητα του ποδοσφαίρου, φτάνοντας μόνο μία παράταση μακρυά από μία ονειρική άνοδο που μάλλον δεν θα έρθει στο σύντομο μέλλον, ο μικρός «Μπέργκαμπ» είναι επίσης ένα σύμβολο των «Πουλς», ένας ντόπιος φίλαθλος της ομάδας, από αυτούς τους λίγους που μπήκε και στο χορτάρι, έκανε κάποια μαγικά για να φέρει τόση χαρά, ώστε να μείνει ως μία γλυκύτατη ανάμνηση στα καρεκλάκια του Βικτόρια Παρκ.
Συντάκτης: Άγγελος Παλιακούδης
