Poker Strategy: Η αναγκαιότητα του σχεδίου

Ο Εντ Μίλερ είναι επαγγελματίας παίκτης, καθώς και συγγραφέας βιβλίων με θέμα το πόκερ. Σε πρόσφατο άρθρο του στο CardPlayer.com αναλύει την αναγκαιότητα ύπαρξης συγκεκριμένου σχεδίου στο τραπέζι του πόκερ, αλλά και την εκτέλεσή του μέχρι τέλους.

Η στρατηγική που ακολουθεί ο ίδιος απέναντι σε αντιπάλους και ένα παράδειγμα από παρτίδα σε live παιχνίδι για την πληρέστερη κατανόηση του concept.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Εντ Μίλερ:

“Οι περισσότεροι παίκτες στο πόκερ, δεν έχουν σχέδιο όταν παίζουν. Από παρτίδα σε παρτίδα κάνουν ότι προκύψει στην κάθε στιγμή. “Ας, κάνω εδώ limp, ίσως πετύχω κάτι καλό στο flop, ή ας μπλοφάρω εδώ, είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσω την παρτίδα”, σκέφτονται.

Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο παίζω εγώ. Πριν βάλω την πρώτη μάρκα μου στο pot, έχω δημιουργήσει ένα σχέδιο για το πως θα κερδίσω τον κάθε αντίπαλό μου. Μπορεί να ακούγεται δύσκολο και χρονοβόρο, αλλά δεν είναι. Είναι μία απλή παρατήρηση, σε συνδυασμό με λογική σενέπεια.

Τα σχέδιά μου περιστρέφονται πάντα, γύρω από ταλάθη των αντιπάλων. Παρατηρώ και στη συνέχεια, μαντεύω τι λάθη είναι πιθανότερο να κάνουν οι αντίπαλοί μου. Αν δω κάποιον να παίζει tight pre-flop, για παράδειγμα, υποθέτω ότι ο αντίπαλος θα κάνει πολλές φορές λάθος πάσο, μετά το flop. Από την άλλη, αν δω κάποιον να παίζει αρκετά loose πριν το flop, θα υποθέσω ότι ο συγκεκριμένος παίκτης, έχει την τάση να κάνει λάθος calls στο river σε διάφορες περιπτώσεις.

Ας σχεδιάσουμε μία παρτίδα απέναντι σε loose αντίπαλο, ο οποίος κάνει λάθος calls. Όλοι ξέρουμε αυτό το είδος παίκτη. Κάνουν limp ή raise pre-flop με το 60-100% των χεριών τους. Μετά το flop, κάνουν τυχαίες κινήσεις. Λίγο ποντάρισμα εδώ, λίγο call από την άλλη και το περιστασιακό raise. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαβάσετε αυτούς τους παίκτες, καθώς συχνά δεν μπορούν οι ίδιοι να διαβάσουν τα φύλλα τους.

Το μεγαλύτερο λάθος που συνηθίζει να κάνει αυτός ο τύπος παίκτη, είναι το μεγάλο, call στο river, χωρίς ιδιαίτερες ελπίδες. Σίγουρα, δεν βοηθούν τους εαυτούς τους, κάνοντας call πριν το flop, με J-5 ή 6-4, αλλά αυτά τα λάθη κοστίζουν μόλις $5.

Στο river από την άλλη, στις σωστές καταστάσεις μπορείτε να αναγκάσετε αυτούς τους παίκτες, να κάνουν λάθη που κοστίζουν, $300, $500 ή και $1.000. Αυτό σχεδιάζω εγώ. Αυτές είναι οι βασικές διαφοροποιήσεις μου, από την “standard” στρατηγική μου, τις οποίες εφαρμόζω για να πραγματοποιήσω το σχέδιό μου:

– Λιγότερο pre-flop raising. Απέναντι στους περισσότερους τύπους παικτών, κάνω raise πριν το flop, σχεδόν με οτιδήποτε σχεδιάζω να παίξω, όπως και με “light” χέρια σαν το 7-9 suited. Αυτή η στρατηγική ανεβάζει τα “effective stakes” του παιχνιδιού και με βοηθά να αναγκάσω τους αντιπάλους μου, να κάνουν λάθος πηγαίνοντας πάσο περισσότερες φορές από όσο πρέπει. Αλλά, απέναντι στους loose αντιπάλους που ανέφερα παραπάνω, δεν προσπαθώ να τους αναγκάσω να κάνουν λάθη, πηγαίνοντας πάσο, αλλά κάνοντας λάθος calls. Για να το πετύχω αυτό, πρέπει να πετύχω χέρια. Έτσι, δεν συνηθίζω να κάνω raise ή reraise με “light” χέρια πριν το flop. Κάνω raise μόνο όταν έχω κάτι δυνατό.

– Aρκετά λιγότερες μπλόφες μετά το flop. Ξανά, απέναντι στους περισσότερους τύπους παικτών, βασίζομαι στο να κλέβω αρκετά pots, για να δημιουργώ συνεχές πλεονέκτημα για τον εαυτό μου. Αλλά, κλέβοντας pots, ειδικά στην αρχή παρτίδων, αποτρέπω τους αντιπάλους μου, από το να κάνουν μεγάλα λάθος calls στο τέλος. Και είναι δύσκολο να κάνεις steal σε αυτό του είδους τον παίκτη (loose) στα αρχικά στάδια της παρτίδας, έτσι κι αλλιώς. To συμπέρασμα είναι ότι αν προσπαθώ να κάνω steal από αυτόν τον παίκτη, παίζω με το δυνατό του σημείο. Αντίθετα, θέλω να οδηγήσω όσο το δυνατόν περισσότερες παρτίδες στο river για να μεγιστοποιήσω τις πιθανότητες, για κάποιο τεράστιο, λάθος call.

– Μεγαλύτερο μέγεθος στα πονταρίσματα για value, ειδικά στο τέλος. Προσπαθώ να αναγκάσω τους αντιπάλους να κάνουν λάθος calls σε μεγάλα πονταρίσματα. Αυτό, μπορώ να το πετύχω μόνο όταν ποντάρω πολύ. Μπορεί να χρειαστεί να παίξω small ball με μερικούς παίκτες, αλλά όχι απέναντι σε αυτούς. Εδώ στοχεύω σε ένα μεγάλο pot.

Aυτή η στρατηγική συνοψίζεται ως εξής. Κρατάω το pot μικρό, μέχρι να πετύχω κάτι καλό. Δεν προσπαθώ να κερδίσω pots, χωρίς καλό φύλλο. Από τη στιγμή που μπορώ να κερδίσω top pair, αρχίζω τα τεράστια πονταρίσματα.

Παρτίδα

Ορίστε ένα παράδειγμα της συγκεκριμένης στρατηγικής. Είναι από ένα $2/$5 παιχνίδι με $500 stacks. Oι περισσότεροι παίκτες, είναι tight regulars, αλλά υπάρχουν δύο loose παίκτες στο παιχνίδι, έτοιμοι να κάνουν μεγάλα λάθoς calls. Οι δύο loose παίκτες κάνουν limp. Ένας από τους tight παίκτες ακολουθεί. Εγώ έχω 8-9 suited στο button. Κάνω call.

Έχω αρχίσει να εφαρμόζω το σχέδιό μου. Στα περισσότερα σενάρια κάνω raise σε αυτό το σημείο. Αλλά με αυτούς τους δύο loose παίκτες στο pot, παίζω για να δεχθώ το μεγάλο call στο river. Κάνοντας raise πριν το flop, μεγενθύνω το pot μετατρέποντας όλα τα calls μετά το flop πιο σωστά. Έτσι κάνω limp.

Το small blind κάνει call και το big blind, check. Έξι παίκτες βρίσκονται στο pot με $30. Το flop δείχνει Κ-8-6 με δύο φύλλα ομόχρωμα στο χέρι μου. Έχω middle pair με flush draw. Όλοι κάνουν check σε μένα. Ποντάρω $25. Ποντάρω για value, δεν είναι μπλόφα. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχω το καλύτερο χέρι αν δεχθώ call. Tα blinds πάνε πάσο, αλλά ο πρώτος loose παίκτης, κάνει raise στα $65. Όλοι πάνε πάσο.

Μερικοί παίκτες, θα έκαναν ένα μεγάλο re-raise εδώ. Δεν το κάνω απέναντι σε αυτόν τον αντίπαλο. Όταν αυτός ο αντίπαλος κάνει ένα μικρό check/raise, συνήθως έχει έναν Ρήγα με αρκετά διαφορετικά kickers. Φυσικά, θα μπορούσε να έχει και άλλα φύλλα, όπως ένα set, δύο ζεύγη ή draw.

Πιθανότατα μπορεί να κερδίσε ένα ζεύγος από 8αρια. Αν έκανα reraise, θα ήταν μπλόφα. Η μπλόφα δεν αποτελεί μέρος του συγκεκριμένου σχεδίου. Θέλω να φτάσω στο river. Aν βάλω τώρα τα χρήματα στη μέση, θα είμαι σε flip με έναν Ρήγα και δεν θα έχω κερδίσει τίποτα. Αντίθετα, θέω να αφήσω την παρτίδα να εξελιχθεί για να τον εκμεταλλευθώ στο river. Kάνω call και υπάρχουν $160 στο pot και stacks $430.

Το turn είναι ένα offsuit 2, κάνοντας το board K-8-6-2. Ο αντίπαλος κάνει check. Είναι προκλητικό ένα ποντάρισμα εδώ, αλλά δεν έχει αλλάξει κάτι. Ο αντίπαλος έχει πιθανότατα έναν Ρήγα που δεν ξέρει πως να παίξει. Δεν μπορώ να κερδίσω έναν Ρήγα και το σχέδιο είναι για river value και όχι μπλόφα. Κάνω check. Yπάρχουν ακόμη $160 στο pot και stacks $430.

Το river είναι ένα offsuit 9, κάνοντας το board K-8-6-2-9, δίνοντάς μου, δύο ζεύγη. Ο αντίπαλος ποντάρει $90 σε $160. Ανακοινώνω all-in.

Αυτή είναι η στιγμή. Ο αντίπαλος έχει top pair κι εγώ κερδίζω το top pair. Κάνει μεγάλα λάθος calls και του ζητάω να κάνει το μεγαλύτερο που μπορώ. Μετά από το call στα $90, το pot θα είναι $340 και τόσα ακριβώς έχω κάνει raise όταν ανακοίνωσα all-in.

Είναι ένα μεγάλο raise για το παιχνίδι, αλλά εκεί κρύβεται η αδυναμία του αντιπάλου. Δεν είναι σίγουρο. Μπορεί να έχει Κ-9. Κ-8, ή 6-6 και να χάνω. Aλλά οι πιθανότητες είναι περισσότερες στο να έχει έναν Ρήγα και να κάνει call, αν τον διάβασα σωστά.

Αυτό είναι το κόλπο στο NLHE. Πρώτα παρατήρετε τον αντίπαλο και στη συνέχεια σχεδιάζειτε ένα πλάνο για να εκμεταλλευτείτε την αδυναμία του. Μετά, ακολουθείτε το πλάνο. Θα είναι μερικές φορές εύκολο να παρεκλίνειτε, αλλά μην το κάνετε.Εμπιστευθείτε το πλάνο και θα υπάρξει αναταμοιβή”.

Πως παίζεται το Poker | Tutorial για αρχάριους σε βίντεο

Σε συνεργασία με το