Poker Pro (Άρθρο 53): The Gap Concept
Τον όρο «Gap concept» συναντήσαμε πρώτη φορά στο βιβλίο του Slanksky “The theory of Poker”, είναι όμως όπως εξηγεί ο Poker Pro και ένας όρος που συναντάμε στα τουρνουά και τον οποίο αναλύει στο σημερινό του άρθρο.
Τον όρο «Gap concept», τον εισήγαγε στο πόκερ ο διάσημος συγγραφέας βιβλίων για το πόκερ, David Slanksky, στο βιβλίο του, The Theory of Poker. Εκτός από το πόκερ όμως, ο όρος αυτός εφαρμόζεται και στο μάρκετινγκ των επιχειρήσεων.
Το Gap Concept στο πόκερ εφαρμόζεται κυρίως στα τουρνουά και περιγράφει την διαφορά της δύναμης του φύλλου που χρειάζεται κάποιος για να κάνει raise, σε σχέση με την δύναμη του φύλλου που χρειάζεται κάποιος για να κάνει call σε raise. Με λίγα λόγια, δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερα δυνατό φύλλο για να κάνεις raise πριν το φλοπ, αλλά χρειάζεσαι ένα αρκετά δυνατό φύλλο για να «δεις» το raise κάποιου άλλου. Η διαφορά αυτών των φύλλων είναι το λεγόμενο «gap». Η διαφορά αυτή δεν είναι πάντα η ίδια. Σε ένα τραπέζι που χαρακτηρίζεται loose το gap είναι μικρό, ενώ σε ένα tight τραπέζι το gap είναι πολύ μεγαλύτερο.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν έχετε Α-10 suited, δεν θα κάνετε call σε raise που έρχεται από early position, αλλά θα κάνατε raise με το ίδιο ακριβώς φύλλο, αν δεν έχει μπει κανείς πριν από εσάς. Αν όμως κάνετε εσείς το raise με Α-10 και κάποιος αντίπαλος κάνει call, τότε πρέπει να υποθέσετε ότι κατά πάσα πιθανότητα έχει καλύτερο φύλλο από σας και θα πρέπει να συνεχίσετε με μεγάλη προσοχή. Με το ίδιο σκεπτικό, αν έχετε λοζέ 10άρια στο χέρι σας και είστε στο button, αλλά βλέπετε πριν από εσάς, έναν παίκτη να κάνει μικρό raise και έναν άλλον να κάνει re-raise, ξαφνικά τα 10άρια γίνονται πολύ κακό φύλλο και πρέπει να πάτε πάσο.
Αυτό το σκεπτικό, μπορείτε να το εκμεταλλευτείτε με διάφορους τρόπους. Στα αρχικά στάδια δεν έχει ιδιαίτερη χρήση, παρά μόνο αν είστε σίγουροι ότι οι αντίπαλοί σας είναι πολύ καλοί παίκτες. Τότε μπορείτε στα αρχικά στάδια του τουρνουά, να κάνετε πολύ επιλεκτικά raise pre-flop σε unraised pots με μέτρια φύλλα, όπως suited connectors ή μικρά ζεύγη (από late position) και αν το φλοπ σας δώσει κάποιον δυνατό συνδυασμό (κέντα-σετ) τότε είναι πολύ πιθανό ο καλός παίκτης να κάνει λάθος read σε σας και να σας δώσει πολλές από τις μάρκες του. Γενικά όμως αυτού του τύπου τα φύλλα (low pairs & suited connectors) πρέπει να παίζονται με limp, γιατί χρειάζεστε οπωσδήποτε καλά implied odds και αυτό εξασφαλίζεται με πολλούς παίκτες μέσα στο ποτ.
Η πιο κατάλληλη στιγμή για να εκμεταλλευτείτε το gap concept, είναι τα ενδιάμεσα στάδια του τουρνουά. Εκεί τα blinds έχουν αυξηθεί αρκετά και γι αυτό πολλοί θα προσπαθούν να τα «κλέψουν» κάνοντας raise. Αν λοιπόν βλέπετε κάποιον να κάνει raise pre-flop, αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχει πολύ καλό φύλλο. Αν όμως κάποιος κάνει call στο raise, ή ακόμα και re-raise τότε γνωρίζετε ότι κατά πάσα πιθανότητα ο παίκτης που έδρασε τελευταίος έχει το καλύτερο φύλλο και εσείς θα πρέπει να πάτε πάσο σχεδόν τα πάντα. Αντίστοιχα, όταν το παιχνίδι έχει γίνει tight γιατί π.χ. είσαστε κοντά στο bubble, τότε τα δικά σας raise θα «φοβίζουν» περισσότερο και θα μπορείτε να «κλέβετε» πιο εύκολα τα blinds. Εκεί μπορείτε να εφαρμόσετε το gap concept υπέρ σας, όχι απλά για να γλιτώσετε μάρκες, αλλά και για να κερδίσετε μερικές ακόμα.
Όλα αυτά εφαρμόζονται σε τουρνουά με buy in άνω των $20. Κι αυτό γιατί στα χαμηλά buy ins, οι παίκτες της μαζικής πλειοψηφίας είναι τόσο κακοί, που δεν μπορούμε να υποθέσουμε με σιγουριά ότι έχουν καλό φύλλο όταν «βλέπουν» κάποιο raise. Ο κακός παίκτης έχει σαν βασικό χαρακτηριστικό ότι «μπαίνει» στις παρτίδες με τα λάθος αρχικά φύλλα. Γι αυτό, απέναντι στους κακούς παίκτες των low stakes τουρνουά, θα πρέπει να παίζετε χωρίς εξεζητημένες κινήσεις, μπλόφες (ειδικά χωρίς μπλόφες) και περίεργα raises. Θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε με πολύ tight παιχνίδι και αρκετά επιθετικά.
