Εθνική ανατριχίλα
Οι παίκτες της Εθνικής μας ομάδας, μας γέμισαν με υπερηφάνεια. Έδωσαν σε όλους τους Έλληνες συναισθήματα, συγκινήσεις που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει.
Έγιναν οι δικοί μας ήρωες
Κανένας μας, δεν μπορεί με την αρθρογραφία του, σε ένα κείμενο να αποτυπώσει το μέγεθος της κατάθεσης ψυχής που έδωσαν αυτά τα παιδιά. Η παρουσία τους στο “Γουέμπλεϊ”, η εμφάνιση τους, αξίζουν πολύ περισσότερα από οποιαδήποτε πρόκριση, σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης. Στο “Γουέμπλεϊ” ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του έγιναν οι δικοί μας ήρωες. Οι άνθρωποι που θα θέλαμε να είμαστε. Να έχουμε το σθένος την παλικαριά να υπερπηδήσουμε κάθε εμπόδιο για να πετύχουμε τον στόχο μας. Στην προκειμένη περίπτωση, ο στόχος ήταν ιερός, έπρεπε να τιμηθεί ένα δικό τους παιδί που έφυγε άδικα από την ζωή πριν από λίγες ώρες.
Η υποχρέωση που απέκτησε μία ιερή σημασία
Οι διεθνείς μας έζησαν κάτι που είναι απάνθρωπο. Τις ώρες που έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο, έναν συμπαίκτη τους, έμειναν εγκλωβισμένοι σε μία ξένη χώρα, δεχόμενοι την απάνθρωπη εντολή, πως πρέπει να αγωνιστούν.
Οπλίστηκαν όμως με δύναμη και φρόντισαν αυτή η υποχρέωση, να αποκτήσει μία ιερή σημασία. Αυτό το παιχνίδι έπρεπε να μείνει για πάντα στην αιωνιότητα, σαν ένας αγώνας, σαν μία μάχη που δόθηκε εις μνήμη του Μπάλντοκ.
Ασφαλώς καμία νίκη δεν μπορεί να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο της απώλειας της ίδιας της ζωής, η μάχη όμως που έδωσαν, στο ανθρώπινο μυαλό τους ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν για να δείξουν τον πόνο τους, τον θρήνο τους και να τιμήσουν τον συμπαίκτη τους.
Ρόστερ γεμάτο ταλέντο
Ασφαλώς και δεν μπορεί μόνο η ψυχή, να κερδίσει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, χρειάζεται και ικανότητα. Οι διεθνείς στα χέρια του Γιοβάνοβιτς, έδειξαν πως είναι έτοιμοι για να πετύχουν μεγάλες επιτυχίες. Αυτή η ομάδα έχει λύσεις σε όλους τους χώρους και είναι με διαφορά η καλύτερη που έχουμε παρουσιάσει μετά την αποχώρηση της γενιάς του 2004. Η καλύτερη Εθνική ομάδα, στην επιστροφή μας απο τα γήπεδα της Εθνικής Βραζιλίας.
Κερδίσαμε την Αγγλία εμφατικά, πολύ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 2-1, ήταν πολύ καθαρή η επικράτηση μας για μία νίκη που ήρθε στις καθυστερήσεις. Η αλήθεια είναι πως το ρόστερ μας μοιάζει να έχει αποκτήσει μία πληρότητα που δεν είχε τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Βλαχοδήμος παρότι δεν αγωνίζεται, εμφανίζεται σε κάθε παρουσία του στην Εθνική μας ομάδα, απόλυτα έτοιμος. Πίσω του υπάρχουν οι ταλαντούχοι Μανδάς, Τζολάκης.
Ο Ρότα, με τον Βαγιαννίδη, βελτιώνονται συνεχώς στα δεξιά και γίνονται όλο και πιο πειστικοί στην θέση τους. Όποτε παίζει ο Γιαννούλης με την Εθνική μας, μας δείχνει πως είναι τουλάχιστον ισάξιος με τον Τσιμίκα.
Δύο θηρία στο κέντρο της άμυνας
Η παρουσία του Κουλιεράκη δίπλα στον Μαυροπάνο, δημιουργεί ένα απίστευτα σκληρό και ποιοτικό αμυντικό δίδυμο. Δύο θηρία στο κέντρο άμυνας, που είναι αξιόλογοι και στις δύο περιοχές. Ο Κουλιεράκης προσφέρει επίσης πολύ κάθετο ποδόσφαιρο με την μπάλα, κάθετο ποδόσφαιρο που σε πολλές περιπτώσεις, ήταν το στοιχείο που άνοιγε την άμυνα των Άγγλων.
Εξαιρετικοί Κουρμπέλης-Σιώπης και το κλειδί σε αυτήν την προσπάθεια
Στον χώρο που τα τελευταία χρόνια έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα, στο δίδυμο άξονα, οι Κουρμπέλης, Σιώπης ήταν εξαιρετικοί. Από πίσω έρχεται ένα παιδί, γεμάτο ταλέντο που μπορεί να προσφέρει περισσότερη επιθετικότητα και έναν πιο σύγχρονο τρόπο παιχνιδιού. Ο Ζαφείρης παίρνει ευκαιρίες απο τον Γιοβάνοβιτς, είναι μόνιμα η πρώτη αλλαγή στο δίδυμο του άξονα, στα τρία πρώτα παιχνίδια και φυσικά μπορεί και η ενσωμάτωση του στην ομάδα θα αποτελέσει κλειδί σε αυτήν την προσπάθεια.
Συγκλόνισε ο αρχηγός
Ο αρχηγός σε μία από τις πιο δύσκολες εποχές της καριέρας του, σε ένα σημείο που βιώνει μία αδικαιολόγητη αμφισβήτηση λόγω της αρρώστιας και των λαθών που γίνονται στην ομάδα που αγωνίζεται σε συλλογικό επίπεδο, ήταν συγκλονιστικός. Όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο, αλλά από την στιγμή που μπήκε η αποστολή στο γήπεδο, μέχρι που φύγαμε από αυτό. Αν κάποιος δεν καταλαβαίνει τι στοιχεία είδαν οι Φαν Σιπ, Πογιέτ, Γιοβάνοβιτς και τον έχρισαν αρχηγό και ηγέτη αυτής της ομάδας, το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να δει την παρουσία του στο Γουέμπλεϊ.
Η εξέλιξη του Τζόλη
Στα άκρα, στην δεξιά πλευρά επέστρεψε ο Μασούρας, που είναι με διαφορά ο καλύτερος στο να δημιουργεί ρήγματα με την ταχύτητα του, ο καλύτερος παίκτης χώρου που έχει βγάλει το Ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια. Στην απέναντι πλευρά ο Τζόλης. Ο 22χρονός εξτρέμ, που έχει δουλέψει τόσο πολύ με τον εαυτό του, που πλέον είναι ένας εξτρέμ που παίζει το άθλημα με τον πιο σύγχρονο τρόπο. Ο Τζόλης καλύπτει αποστάσεις με μπάλα και χωρίς, βγάζει ταχύτητες, ανοίγει άμυνες, απειλεί, δημιουργεί είναι μία μόνιμη πηγή κινδύνων για τον αντίπαλο και συνεχώς μία πηγή δημιουργία για τους συμπαίκτες τους. Πίσω τους υπάρχει ο Κωνσταντέλιας, ο μικρός μάγος που ξεχειλίζει από ποιότητα και είναι σε θέση να προσφέρει το απρόβλεπτο.
World class εμφάνιση από τον Παυλίδη
Το επιθετικό δίδυμο που διαθέτουμε, Παυλίδης- Ιωαννίδης είναι για μεγάλα πράγματα. Διαφορετικό στιλ, που στην πραγματικότητα προσφέρουν στον ομοσπονδιακό προπονητή λύσεις για κάθε μορφή παιχνιδιού. Ο Ιωαννίδης καθάρισε, τα παιχνίδια με Φινλανδία και Ιρλανδία και ήρθε ο Παυλίδης, με την world class εμφάνιση που πραγματοποίησε στο “Γουέμπλεϊ” να μας κάνει να μην ξέρουμε ποιός θα πρέπει να παίζει βασικός. Στην πραγματικότητα έχουμε τον άνθρωπο για να αποφασίζει.
Ο ιδανικός άνθρωπος
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν δεδομένο πως είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για αυτήν την δουλειά. Ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό, την πικρή ημέρα που αποκλειστήκαμε στα μπαράζ απο την Γεωργία. Μέσα στην στεναχώρια, η σκέψη πήγε στην επόμενη ημέρα, πως αυτή η φουρνιά παικτών που το θέλει πολύ και αξίζει να επιστρέψει στις μεγάλες διοργανώσεις, χρειάζεται μόνο μία καλύτερη καθοδήγηση, ίσως μία διαφορετική ποδοσφαιρική προσέγγιση. Αυτή την προσέγγιση ήταν δεδομένο πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί να την προσφέρει και η νέα διοίκηση της ΕΠΟ με το που ανέλαβε το πρώτο πράγμα που αποφάσισε ήταν να έρθει σε συμφωνία μαζί του.
Αυτή η ομάδα θα παίζει πάντα με δώδεκα
Για πρώτη φορά, μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως το μέλλον ανήκει σε αυτή την ομάδα. Στο Γουέμπλεϊ οι διεθνείς μας ήταν δώδεκα, έπαιξαν με τον Μπάλντοκ και για τον Μπάλντοκ. Αυτό το στοιχείο από εδώ και πέρα για πάντα θα συντροφεύει αυτή την ομάδα. Για πάντα θα έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους της. Για πάντα θα παίζουμε με 12. Θα παίζουμε με τον Μπάλντοκ και για τον Μπάλντοκ. Σας ευχαριστούμε για τα συναισθήματα, που μας χαρίσατε. Το βράδυ στο “Γουέμπλεϊ” χωρίς να τα καταλάβετε καταφέρατε όλοι οι Έλληνες να σας αγαπήσουν περισσότερο. Αυτή η ομάδα έχει πορεία πίσω της. Δουλειά από δύο προπονητές, για να δέσει και να αποκτήσει χημεία στα αποδυτήρια και στο γήπεδο. Οι μεγάλες επιτυχίες τώρα ξεκινάνε, έχουν αφετηρία το “Γουέμπλεϊ” και περιμένουμε να τις ζήσουμε μαζί σας.
