Η απόλυτη εσωστρέφεια
Ο Παναθηναϊκός μέσα σε 4 ημέρες πέταξε τους κόπους ολόκληρης σεζόν. Ο Φατίχ Τερίμ και οι ποδοσφαιριστές του, αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Σε μία πολύ απαιτητική διαδικασία ο Παναθηναϊκός έμεινε ζωντανός μέχρι την 7η αγωνιστική των πλέι οφ.
Η απουσία του Μπερνάρ, χάλασε τις σταθερές
Η απουσία του Μπερνάρ, χάλασε σημαντικά τις σταθερές στην δημιουργία και στην ανάπτυξη του Παναθηναϊκού και ανέδειξε, την έλλειψη ποιότητας που υπάρχει στα δύο άκρα της επίθεσης.
Βλέπετε με την απόκτηση του Μπακασέτα και την μετατόπιση του Μπερνάρ στα αριστερά, ο Παναθηναϊκός μπορούσε να κρύψει τις τραγικές επιλογές που έχουν γίνει τα δύο τελευταία χρόνια για ακραίους επιθετικούς και όχι μόνο. Ο Μπερνάρ έπαιζε εσωτερικά από τα αριστερά και υπηρχε μόνο μία θέση ανοιχτή, για να παίξει ένας εκ των Παλάσιος, Μαντσίνι, Βέρμπιτς, Λημνιός, Αίτόρ, Τζούρισιτς.
Η εκπληκτική εικόνα του Μπερνάρ και το γεγονός, πως δεν στοίχιζε σε τόσο μεγάλο βαθμό η για διαφορετικούς λόγους αδυναμίες των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού να προσφέρουν σε τελικά νούμερα, έκρυψε για μεγάλο διάστημα το πρόβλημα. Την περασμένη εβδομάδα, για μεγάλο ποσοστό φιλάθλων του Παναθηναϊκού ο Τερίμ ήταν ο άνθρωπος που έβαλε στην σωστή του θέση τον Μπερνάρ και ο Βραζιλιάνος βρήκε τον εαυτό του. Κάτι που αποτελεί πραγματικότητα.
Έκανε ζημιά το παιχνίδι στην Λαμία
Είναι δεδομένο πως το παιχνίδι στην Λαμία, έκανε τεράστια ζημιά στον Παναθηναϊκό. Ψήλωσε την ίδια την ομάδα, μα πάνω απο όλα σε μία ανύποπτη φάση, βγήκε εκτός ομάδας ο Μπερνάρ για τα επόμενα παιχνίδια.
Ασφαλώς και δεν είναι λογικό, η απώλεια ενός ποδοσφαιριστή να δημιουργήσει συνθήκες κατάρρευσης, ήρθε όμως για να αναδείξει πόσο προβληματικές επιλογές έχουν γίνει αυτά τα χρόνια στις συγκεκριμένες θέσεις, όπως και πόσο φτωχή δουλειά έχει γίνει από την συγκεκριμένη τεχνική ηγεσία, στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Στην πράξη ήρθε να μας αποκαλύψει, πως αυτή η ομάδα είναι γυμνή.
Ο Τερίμ στηρίχθηκε σε 5 ποδοσφαιριστές
Στηρίχθηκε στην προσπάθεια, στις ικανότητες, στο φιλότιμο 5 ποδοσφαιριστών. Ιωαννίδης, Μπερνάρ, Αράο, Μπακασέτας, Κώτσιρας. Οι υπόλοιποι ήταν κατώτεροι των απαιτήσεων και ίσως και με ευθύνη του Τούρκου προπονητή, σιγά σιγά έβγαιναν όλο και περισσότερο από την ομάδα. Ο τραυματισμός του Μπερνάρ ήρθε για να αναδείξει πως αυτή η ομάδα, δεν άξιζε να πάρει πρωτάθλημα.
Είναι μία πραγματικότητα, πως το γεγονός πως έπρεπε να παίξουν δύο εκ των διαθέσιμων εξτρέμ, ήταν σημαντικό πρόβλημα απο μόνο του. Επίσης η ομάδα είχε μάθει στον τρόπο που λειτουργούσε σαν έξτρα δημιουργός ο Μπερνάρ και δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής με τα στοιχεία για να πάρει έναν ανάλογο ρόλο. Εδώ έρχονται και οι ευθύνες του Φατίχ Τερίμ, όσον αφορά το προπονητικό σκέλος, αλλά πριν φτάσω εκεί θέλω να κάνω μία παρένθεση.
Ο Τζούρισιτς έκανε τον αδικημένο
Σε αυτό το χαμό που είχε δημιουργηθεί στην Λεωφόρο μετά το τέλος του παιχνιδιού. Βρήκε ευκαιρία να κάνει δηλώσεις ο Τζούρισιτς. Ο πρώτος δηλαδή που θα έπρεπε να κρυφτεί ο κύριος υπεύθυνος του προβλήματος που είχε δημιουργηθεί στον Παναθηναϊκό, θεώρησε πως βρέθηκε η κατάλληλη ώρα να δείξει την δυσαρέσκεια του και να τονίσει πως θέλει να συζητήσει με τον σύλλογο. Ο Τζούριστις βάσει προσόντων είναι ο μοναδικός που θα μπορούσε να καλύψει τον ρόλο του Μπερνάρ, τουλάχιστον βάσει των χώρων που αγωνίζεται. Ο Σέρβος όμως ποδοσφαιριστής μόνο επι ημερών Τερίμ έχει πάθει δύο θλάσεις και έχει νιώσει άλλες δύο φορές τσιμπήματα. Μόνιμα μυϊκά προβλήματα, που δεν επέστρεψαν ποτέ στον προπονητή του να τον βάλει μέσα στο ροτέισον.
Θα μπορούσε όλα να ήταν διαφορετικά, αν δεν ήταν εκτός αποστολης λόγω ενοχλήσεων στο παιχνίδι με την Λαμία. Θα έμπαινε αυτός όταν βγήκε από το γήπεδο ο Μπερνάρ και θα μπορούσε να είχε καπαρώσει τον ρόλο του, για τα επόμενα παιχνίδια. Όμως ο Τζούρισιτς δεν ήταν ποτέ παρόν όποτε τον χρειάστηκαν οι προπονητές του. Μόνιμα εκτός ρυθμού και στο τέλος ήταν ο πρώτος που στήθηκε να κάνει τον αδικημένο. Ένας από τους πολλούς που ήρθαν με περγαμηνές, με δυνατό συμβόλαιο και με δική τους ευθύνη δεν πρόσφεραν το παραμικρό. Είναι απίστευτο πως μέσα στο κακό χαμό, διεκδικούν να κάνουν και τους ήρωες.
Ο Τερίμ το έζησε για πρώτη φορά, στον Παναθηναϊκό είναι κανόνας
Φυσικά και έχει τεράστιες ευθύνης ο Τερίμ. Στην Ελλάδα είμαστε, προσπαθούν να του χρεώσουν τα πάντα. Η αλήθεια είναι πως ήρθε σε μία ομάδα, σε έναν άρρωστο σύλλογο που δεν έχει κατακτήσει εδώ και 14 χρόνια πρωτάθλημα. Αυτό που έζησε ο Τερίμ στην Λεωφόρο ο ίδιος το έχει ζήσει για πρώτη φορά, στο παρελθόν όμως το έχουν ζήσει αρκετοι προπονητές του Παναθηναϊκού.
Τα θαλάσσωσε την κρίσιμη στιγμή
Ο Φατίχ Τερίμ όμως ήρθε για να δώσει καλύτερη καθοδήγηση από τον προκάτοχό του στα μεγάλα παιχνίδια, το έκανε σε αρκετά ντέρμπι, στην κρίσιμη όμως στιγμή τα θαλάσσωσε. Δεν γίνεται να έχεις να αντικαταστήσεις έναν τόσο επιδραστικό ποδοσφαιριστή για το παιχνίδι της ομάδας και η επιλογή σε ένα απαιτητικό παιχνίδι όπως με την ΑΕΚ, που ξέρεις πως θα σε παίξει ο αντίπαλος με προσωπικά μαρκαρίσματα να είναι ο Λημνιός. Δεν γίνεται όλο αυτό το διάστημα να πηγαίνεις στα ντέρμπι με μία λογική, πως θα βάζω τους παίκτες που είναι καλύτεροι μαχητές και ξαφνικά να μου ενεργοποιείς τον Λημνιό και τον Βιλένα.
Να χρησιμοποιείς σε έναν χώρο που πρέπει να καλύψεις έναν ποδοσφαιριστή που έδινε πολλά πράγματα στο παιχνίδι, με έναν ποδοσφαιριστή που ακόμη δεν έχει βρει ρυθμό και είναι φανερό πως δεν ανήκει στο επίπεδο των απαιτήσεων του παιχνιδιού. Για την ψυχοσύνθεση που υπάρχει στον συγκεκριμένο σύλλογο, η ήττα από την ΑΕΚ στοίχισε πολύ στην ψυχολογία όλης της ομάδας.
Το βάρος της Λεωφόρου
Η Λεωφόρο είναι ένα απαρχαιωμένο δύσκολο γήπεδο, ειδικά για μία ομάδα που δεν έχει τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τον κόσμο της. Μπαίνουν με ένα απίστευτο βάρος οι παίκτες του Παναθηναϊκού στο συγκεκριμένο γήπεδο και δεν μπορεί να είναι τυχαίο που σε όλα τα παιχνίδια που έδωσαν στα πλέι οφ, στην πρώτη φάση χάρισαν γκολ στον αντίπαλο. Το να παίζεις με τον σκληρό Άρη του Μάντζιου, που δεν έχει τίποτα να χάσει και θέλει να σου κάνει κακό, ενώ εσύ καίγεσαι και δεν έχεις την καλύτερη δυνατή ψυχολογία, είναι το χειρότερο σενάριο να σου βάλει στην πρώτη επίθεση γκολ.
Ενώ σε όλα τα γήπεδα, όλων των ομάδων που έδωσαν μάχη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, υπήρχε και υπάρχει η απόλυτη συσπείρωση, στον Παναθηναϊκό, μόνιμα τα παιχνίδια γίνονται ανάμεσα σε ύβρεις και επευφημίες. Πολλές φορές είναι ανάλογα το τι συμβαίνει στο παιχνίδι, καμιά φορά δεν παίζει κανένα απόλυτο ρόλο, έχει να κάνει με το τι τους κατεβάσει η γκλάβα τους. Θυμάμαι για παράδειγμα πως αμέσως μετά την ανατροπή με την ΑΕΚ, ενώ αυτή ήρθε μέσα από μία απίθανη προσπάθεια και ένα τρομερό 25λεπτο των ποδοσφαιριστών, τους οπαδούς να αρχίζουν ρυθμικά να βρίζουν τον Αλαφούζο.
Ο Γιοβάνοβιτς δημιουργούσε συνθήκες σταθερότητας
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν στην Λεωφόρο δεν έχει να κερδίσει μόνο τους αντιπάλους του, αλλά και την πίεση που του δημιουργεί ο ίδιος του ο κόσμος. Και εδώ έρχεται η τεράστια ευθύνη του Αλαφούζου. Η αλήθεια είναι πως για ότι συμβαίνει δεν του φταίει κανένας. Ανεξάρτητα αν έκανε η όχι λάθη ο Γιοβάνοβιτς, αν μπορούσε να πάρει η όχι αυτό το πρωτάθλημα, η παρουσία του δημιουργούσε συνθήκες για σταθερότητα. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε πολλούς υποστηρικτές στον Παναθηναϊκό, αλλά είχε και πετύχει και κάτι πολύ σημαντικό. Ακόμη και αυτοί που δεν εκτιμούσαν το έργο του, που έβλεπαν λάθη στις επιλογές, αναγνώριζαν πως επί ημερών του η ομάδα ανέβηκε επίπεδο και τον σεβόντουσαν.
Δεν περνούσε σε κανέναν το μυαλό να αποδοκιμάσουν τις επιλογές του και τους ποδοσφαιριστές του. Το γεγονός αυτό δημιουργούσε μία σταθερότητα, που ήταν δεδομένο πως θα χανόταν απο την στιγμή, που πάρθηκε η απόφαση να αποχωρήσει. Από εκείνη την ημέρα, έγραφα πως με την επιλογή του Αλαφούζου να διώξει τον Γιοβάνοβιτς, αυξήθηκαν λίγο οι πιθανότητες να τερματίσει πρώτος, όμως αυξήθηκαν σε μεγάλο ποσοστό οι πιθανότητες του να τερματίσει 4ος. Δυστυχώς για τον ίδιο, οδηγούμαστε στο άσχημο σενάριο, σε ένα σενάριο που δημιουργεί τεράστια πίεση στον Αλαφούζο, η οποία δεν θα υπήρχε αν είχε κρατήσει τον Γιοβάνοβιτς. Αν είχε συμβεί αυτό, τότε σε περίπτωση που το τέλος της φετινής σεζόν ήταν αποτυχημένο, κάτι που με βάση τις επιλογές που έγιναν το καλοκαίρι θα ήταν και το πιο πιθανό σενάριο, θα μπορούσε με άνεση και με όπλο πως ο ίδιος είναι διατεθειμένος να ενισχύσει την ομάδα του με μεταγραφές να κάνει την επιλογή του.
Έκανε λάθη, η ομάδα όμως πλήρωσε και τις επιλογές του Γιοβάνοβιτς
Ο Τερίμ έκανε λάθη, σε μία ομάδα που δεν είναι δική του. Πλήρωσε σε έναν βαθμό και τις προβληματικές επιλογές του προκατόχου του, κανένας όμως δεν θέλει να το αναγνωρίσει. Κανένας δεν θέλει να αναγνωρίσει πως αυτοί που διαμαρτύρονται είναι ποδοσφαιριστές που στο πρώτο μισό της σεζόν, με τον Γιοβάνοβιτς, δεν είχαν πετύχει το παραμικρό, παρότι οι περισσότεροι είχαν πάρει πολλές ευκαιρίες.
Τον εκθέτουν οι επιλογές που έκανε στα δύο τελευταία παιχνίδια
Ασφαλώς και τον εκθέτουν αρκετές από τις επιλογές που πήρε στα δύο τελευταία παιχνίδια και η απουσία εναλλακτικού πλάνου, απο την στιγμή που βγήκε από την εξίσωση ο Μπερνάρ. Όπως και οι επιλογές που πήρε στο δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΚ και με τον Άρη. Ειδικά η απόφαση του να παίξει με τρία φορ, έδειξε ξεκάθαρα πως ο άνθρωπος είναι σε σύγχυση. Πλήρωσε μία επιλογή που είχε κάνει και ο Γιοβάνοβιτς, να έχει μπροστά τον Σπόραρ απο τον Γιερεμέγιεφ. Όταν αποφάσισε να ρίξει δεύτερο φορ, έβαλε τον Σπόραρ, όταν σε δύο περιπτώσεις μέσα από την περιοχή, ο Σλοβένος πήρε απίστευτα παθητικές και λανθασμένες αποφάσεις, ο κόσμος από πάνω από την εξέδρα, έβραζε και ζητούσε τον Γιερεμέγιεφ.
Ποδοσφαιρικά κωμική επιλογή
Ο Τερίμ αποφάσισε να τους κάνει το χατίρι, έχοντας όμως ήδη βάλει τον Σπόραρ, για να πάει σε κανονικό ποδόσφαιρο με τον Γιερεμέγιεφ στο γήπεδο, θα έπρεπε να βγάλει τον Ιωαννίδη κάτι που ήταν αδύνατον. Επέλεξε να παίξει με τρία σέντερ φορ, κάτι που είναι ποδοσφαιρικά κωμικό. Με αυτόν τον τρόπο εξασφάλισε πως ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, θα ήταν πιο εύκολο να δεχτεί δεύτερο γκολ, παρά να γυρίσει το παιχνίδι. Εξασφάλισε πως η κριτική προς το πρόσωπο του να είναι δικαιολογημένη, παρότι απο φύση της είναι άδικη, καθώς κατηγορείται πως δεν πέτυχε μία υπερβατική επιτυχία με επιλογές που δεν ήταν δικές του. Όταν όμως αποφασίζεις ξαφνικά στους τελικούς να βγάλεις μπροστά τους Λημνιό, Βιλένα, όταν παίζεις με τρία σέντερ φορ, κάνεις ξεκάθαρο πως κι εσυ ο ίδιος είσαι σε σύγχυση και τα έχεις κάνει σαλάτα.
