Στον αθλητισμό οι άδικες ήττες γεννούν επιτυχίες στο μέλλον
Το ποδόσφαιρο λατρεύεται γιατί πολλές φορές, μπορεί να δημιουργεί απίθανες ιστορίες, γιατί δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος.
Ασφαλώς και αν είσαι απο την πλευρά του καλύτερου που ηττήθηκε μπορεί συναισθηματικά να διαλυθείς. Όμως αυτές οι ήττες στην πορεία σε ατσαλώνουν και δημιουργούν συνθήκες για να έρθουν μελλοντικές επιτυχίες.
Κυριάρχησε ο ΠΑΟΚ
Ξεκάθαρα ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στην Λεωφόρο και άξιζε να φύγει με την πρόκριση. Η επιλογή του Λουτσέσκου, να παίξει με την δεύτερη σχεδόν ομάδα στο πρώτο παιχνίδι, δημιούργησε ένα βουνό. Ένα βουνό όμως που οι παίκτες του το ανέβηκαν εύκολα, όμως συνέβησαν πολλά και δεν κατάφεραν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.
Πάγωσε ο χρόνος
Ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε στην Λεωφόρο, αξιοποίησε το χαλασμένο κέντρο του Παναθηναϊκού και έφτασε σε σκορ πρόκρισης. Πλησιάζοντας το τέλος της παράτασης, η εικόνα του αγώνα δεν άφηνε αμφιβολία για το ποιά ομάδα θα προκριθεί στην επόμενη φάση. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε δεχτεί ούτε μία πραγματικά καθαρή ευκαιρία σε ολόκληρο τον αγώνα. Ο σοκαριστικός τραυματισμός του Μπάμπα όμως στο 115ο λεπτό, πάγωσε τον χρόνο. Ευτυχώς ο Μπάμπα βρήκε γρήγορα τις αισθήσεις του και μπορέσαμε να ασχοληθούμε ξανά με το ποδόσφαιρο. Ο τραυματισμός του είχε συνδυαστεί με την συμπλήρωση των αλλαγών απο τον Λουτσέσκου.
Ζήσαμε ακραία πράγματα
Στον Παναθηναϊκό που είχε χάσει όλες τις μάχες, δημιουργήθηκαν συνθήκες για να κάνει μία τελευταία προσπάθεια. Έτσι κι αλλιώς είχε στο γήπεδο μαζί τους Γερεμέγιεφ, Σπόραρ, έδωσε ο Τερίμ εντολή να ανέβει και ο Αράο. Μία από τις πολλές μεγάλες μεταβιβάσεις κερδήθηκε απο τον Γερεμέγιεφ, ο Αράο με ποιοτικό βραζιλιάνικο τρόπο, βγαλμένο από το ποδόσφαιρο στην άμμο την έστρωσε συκώνοντας την λίγο στον Λημνιό, που έκανε ένα απίθανο σουτ και στην συνέχεια γράφτηκε ιστορία.
Έγιναν πολλά για να πάρει την πρόκριση στον τελικό ο Παναθηναϊκός. Ο Λημνιός που ήρθε από τραυματισμό για να βρει τα πατήματα του και όποτε έπαιρνε ευκαιρία δεν έδειχνε το παραμικρό, έκανε την τέλεια εκτέλεση. Ο Ντραγκόφσκι έκανε κάτι απίστευτα σπάνιο, έπιασε τρία πέναλτι σε συνθήκες ματς μπολ και ο Σαμάτα, έκανε αυτό που όλοι περίμεναν όταν τον είδαν να παίρνει φόρα, χάρισε με την εκτέλεση του, την πρόκριση στον Παναθηναϊκό.
Ο Λουτσέσκου έδειξε, πως δεν πιστεύει στην ικανότητα εκτέλεσης του βασικού του φορ
Καταλαβαίνω πως με την εικόνα που είχε ο αγώνας, δεν γίνεται να δεχτεί την παραμικρή κριτική ο Λουτσέσκου. Υπάρχει όμως κάτι που πραγματικά δεν το καταλαβαίνω. Ο Σαμάτα είναι φορ, ο Ρουμάνος για έναν περίεργο λόγο, του δίνει περισσότερο χρόνο από τους άλλους δύο επιθετικούς του. Έπαιξε βασικός σε δύο συνεχόμενα κομβικά για την εξέλιξη του πρωταθλήματος ντέρμπι με ΑΕΚ και Ολυμπιακό και στα δύο τελείωσε χωρίς εκτέλεση και είχε μόλις ένα πάτημα στην αντίπαλη περιοχή.
Ο ίδιος ο Λουτσέσκου όμως με την απόφαση του που αποδείχτηκε δικαιολογημένη, να του δώσει το τελευταίο πέναλτι, έδειξε πως δεν πιστεύει στην ικανότητα του στην εκτέλεση. Πραγματικά δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει, άλλος προπονητής να αφήσει σέντερ φορ, να εκτελέσει τελευταίος σε αυτήν την διαδικασία. Κάτι που σημαίνει πως ο Λουτσέσκου, δεν πιστεύει στην ικανότητα του Σαμάτα στην εκτέλεση και απο την στιγμή που συμβαίνει αυτό, δεν γίνεται κατανοητό γιατί εξακολουθεί να τον έχει πρώτο φορ στην ιεραρχία.
Φοβάμαι πως είναι πολύ πιθανό μία τόσο καλή ομάδα όπως ο φετινός ΠΑΟΚ, στο τέλος της σεζόν να μην πάρει το παραμικρό, επειδή τον Ιανουάριο, δεν παραδέχτηκε και δεν διόρθωσε την λανθασμένη επιλογή του καλοκαιριού στην θέση του φορ.
Τον πλήγωσαν οι απουσίες των Τσέριν, Πέρεθ
Ο Παναθηναϊκός πήρε την πρόκριση, με ήρωα τον Ντραγκόφσκι και με πολλή τύχη. Το γήπεδο όμως του έδειξε πως χρειάζεται δουλειά για να μπορέσει στα πλέι οφ, να είναι έτοιμος να πετύχει τον μεγάλο του στόχο που είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Το μεγάλο πρόβλημα για τον Τερίμ ήρθε απο τις ενοχλήσεις που ένιωθε στο ζέσταμα ο Τσερίν. Έλειπε ο Πέρεθ που είχε κάρτες, οπότε και η απουσία του Τσέριν οδήγησε τον Τερίμ σε λύση που έπρεπε να αποφύγει. Να βάλει σε ανταγωνιστικό παιχνίδι τον Βιλένα στο 8.
Πρόβλημα το δίδυμο Ζέκα, Βιλένα
Το δίδυμο Ζέκα, Βιλένα υπερβολικά αδύναμο για τις απαιτήσεις του αγώνα, επέτρεψε στον Κωνσταντέλια να οργιάσει, αλλά και στον Μεϊτέ που ταλαιπωρήθηκε την περασμένη Κυριακή με το πρέσινγκ του Μεντιλίμπαρ, να τους πετάει κάτω σαν κουνούπια.
Οι δύο επιλογές που φοβήθηκε
Ο Τερίμ είχε δύο τρόπους να σπάσει αυτό το δίδυμο, όμως φοβήθηκε για να διορθώσει τον άξονα του, να πειράξει δύο άλλους χώρους. Μπορούσε είτε να φέρει τον Κώτσιρα στο κέντρο, φοβήθηκε όμως υπερβολικα κατά την άποψη μου, να βάλει τον Βαγιαννίδη στην πλευρά του Τάισον και τον νεαρό μπακ τον χρησιμοποίησε μόνο όταν ο Λουτσέσκου, αποφάσισε να βγάλει τον Βραζιλιάνο απο το γήπεδο.
Θα μπορούσε να περάσει τον Αράο στο κέντρο, όμως δεν ήθελε να σπάσει το όπλο του, που ήταν το δίδυμο Αράο, Γεντβάι στην άμυνα. Η αλήθεια είναι, πως ο Παναθηναϊκός καλά δεν έπαιζε, η άμυνα του όμως νικήθηκε όταν από το γήπεδο βγήκε ο Γεντβάι.
Φοβικό 4-3-3 σε χαμηλά μέτρα
Ο Τερίμ μπορεί να μας συστήθηκε και να έχει συνδέσει το όνομα του, με το επιθετικό ποδόσφαιρο, όμως το γεγονός πως δεν έχει εμπιστοσύνη στο δίδυμο που κατέβασε στον άξονα, μετέτρεψε το πλάνο του σε φοβικό. Παρουσίασε ένα 4-3-3 σε χαμηλά μέτρα, με τους Μπακασέτα, Βιλένα εσωτερικούς χαφ, κάτι που επέτρεψε στον ΠΑΟΚ, να πάρει το κέντρο και να έχει την απόλυτη κυριαρχία στο γήπεδο. Ο Κωνσταντέλιας είχε χώρους και έκανε πάρτι.
Αδύνατον να επιτεθεί
Για τον ΠΑΟΚ ήταν εύκολο να δημιουργήσει καθαρή ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό έμοιαζε αδύνατο, μέχρι να έρθει ο τραυματισμός του Μπάμπα να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο. Ήταν ξεκάθαρο πως μπορεί ο Ιωαννίδης να μην είχε ενοχλήσεις, όμως δεν ήταν καλά, δεν είχε πατήματα, και ο Μπακασέτας, για να στηριχθούν οι Βιλένα, Ζέκα παρέμενε πολύ χαμηλά. Στα άκρα ο Μπερνάρ δεν μπορούσε να πάρει την πλευρά απο τον Οττο, ούτε ο Παλάσιος να κερδίσει μονομαχίες απο τον Μπάμπα και ο Παναθηναϊκός ήταν συνεχώς χαμηλά και εντελώς ακίνδυνος.
Δεν γίνεται να είναι μπροστά ο Σπόραρ απο τον Γερεμέγιεφ
Όπως προκύπτει η απορία για ποιόν λόγο ο Λουτσέσκου, επιμένει σε έναν φορ, που και ο ίδιος απέδειξε πως δεν πιστεύει στην εκτέλεση του, με την απόφαση του να τον βάλει να εκτελέσει το τελευταίο πέναλτι, έτσι και δεν μπορεί να εξηγηθεί, πως γίνεται και επιλέγεται μπροστά ο Σπόραρ απο τον Γερεμέγιεφ.
Ο Σουηδός έχει ξεκάθαρα πιο υψηλή ποιότητα, είναι σε θέση να κερδίσει μονομαχίες και να κρατά την μπάλα στην επίθεση όπως έκανε στην φάση του γκολ του Λημνιού, έχει καλύτερη τελική εκτέλεση, όπως αποδεικνύει συνεχώς, όποτε χρειάζεται να εκτελέσει. Ο Τερίμ δεν τον έχει ξεχασμένο όπως ο Γιόβάνοβιτς, όμως ακόμη ο Σουηδός έχει μικρότερο ρόλο στην ομάδα, από ότι αξίζει με βάση ότι δείχνει το γήπεδο.Δεν γίνεται να συνεχίσει να δίνει ο Τερίμ, τον ρόλο του δεύτερου φορ στον Σπόραρ και όχι στον πολύ ανώτερο του Γερεμέγιεφ.
Κερδισμένοι και οι δύο
Το τέλος του αγώνα βρίσκει κερδισμένους στα δικά μου μάτια και τους δύο. Ο Παναθηναϊκός πήρε την πρόκριση στον τελικό και είναι μέσα και στους δύο του στόχους. Είναι δεδομένο όμως πως χρειάζεται δουλειά και βελτίωση για να δώσει μάχη στα πλέι οφ και να ελπίζει πως οι κομβικοί του ποδοσφαιριστές θα είναι υγιείς. Η ταυτόχρονη παρουσία των Μπακασέτα, Ιωαννίδη θα βοηθήσει την ομάδα επιθετικά να αποκτήσει αυτοματισμούς και να γίνει πιο επικίνδυνοι και σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερο το κέντρο του, με το δίδυμο Πέρεθ, Τσέριν. Τα πλέι οφ είναι όμως πολύ επίπονη και σκληρή διαδικασία και πιθανότατα να υπάρχουν και εκεί απώλειες, θα χρειαστεί καλύτερη διαχείριση στις δύσκολες συνθήκες και απο τον Τερίμ και απο τους ποδοσφαιριστές.
Ο ΠΑΟΚ γνώρισε μία σκληρή ήττα, μέσα όμως στο παιχνίδι, η ομάδα επιβεβαίωσε τον χαρακτήρα της και πως η ήττα από τον Ολυμπιακό ήταν μία κακή παρένθεση. Πολλές φορές στον αθλητισμό, άδικες ήττες, πικρές βραδιές, γεννούν μεγάλες επιτυχίες και χαρές στο μέλλον.
