Eredivisie 2023-2024: Στοιχηματικό αφιέρωμα – Φαβορί & Αποδόσεις
Για 68η συνεχόμενη χρονιά, η κορυφαία κατηγορία του ολλανδικού ποδοσφαίρου, γνωστή και ως Eredivisie, επιστρέφει για την σεζόν 2023 – 2024! Η πρώτη αγωνιστική είναι προγραμματισμένη για το προσεχές τριήμερο (11-13/8), αρχής γενομένης την Παρασκευή στις 21:00 και με τον αγώνα Φόλενταμ – Φίτεσε.
Ως πρωταθλήτρια και κάτοχος του τίτλου εκκινεί η Φέγενορντ, που πέρυσι κατέκτησε το 16ο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Πολυνίκης του θεσμού ο Άγιαξ με 36 κατακτήσεις, ακολουθεί η Αϊντχόφεν με 24 πρωταθλήματα. Κάτω από την Φέγενορντ, βρίσκεται η ερασιτεχνική HVV με 10 κατακτήσεις, όλες πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Α’ Ολλανδίας: Σύστημα διεξαγωγής
Το πρωτάθλημα της Eredivisie αποτελείται από 18 ομάδες. Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος περιλαμβάνει 34 αγωνιστικές, στις οποίες όλες οι ομάδες αντιμετωπίζουν η μία την άλλη εντός και εκτός έδρας. Με την ολοκλήρωση των αγωνιστικών, η ομάδα που θα τερματίσει πρώτη πανηγυρίζει και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι δύο τελευταίες ομάδες του βαθμολογικού πίνακα υποβιβάζονται απευθείας στην Β’ Ολλανδίας, ενώ η 16η παίζει μπαράζ παραμονής με ομάδες της Eerste Divisie.
Οι ομάδες που τερμάτισαν στις θέσεις 4-7 προκρίνονται στα πλέι οφ Ευρώπης, όπου στην πρώτη φάση η 4η ομάδα αντιμετωπίζει την 7η σε διπλούς αγώνες και η 5η την 6η αντίστοιχα. Οι νικητές των δύο ζευγαριών παίζουν και τον τελικό των πλέι οφ, προκειμένου να αποσαφηνιστεί το τελευταίο ευρωπαϊκό εισιτήριο, που οδηγεί στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ. Αν η κυπελλούχος Ολλανδίας είναι ομάδα της πρώτης επτάδας τότε στα πλέι οφ Ευρώπης συμμετέχουν οι ομάδες που τερμάτισαν στις θέσεις 5-8.
Τα κριτήρια ισοβαθμίας: 1) Διαφορά τερμάτων, 2) Καλύτερη επίθεση, 3) Πόντοι στα μεταξύ τους, 4) Διαφορά τερμάτων στα μεταξύ τους, 5) Καλύτερη εκτός έδρας επίθεση στα μεταξύ τους, 6) Αγώνας Μπαράζ, 7) Διαδικασία πέναλτι.
Οι ομάδες
Ομάδα | Γήπεδο | Θέση 2022 -2023 |
Φέγενορντ | De Kuip (47.500) | 1η |
Αϊντχόφεν | Phillips Stadion (36.500) | 2η |
Άγιαξ | Johan Cruijff Arena (55.865) | 3η |
Άλκμααρ | AFAS Stadion (19.478) | 4η |
Τβέντε | De Grolsch Veste (30.205) | 5η |
Σπάρτα Ρότερνταμ | Het Kasteel (11.000) | 6η |
Ουτρέχτη | Stadion Galgenwaard (23.750) | 7η |
Χέερενφεν | Abe Lenstra Stadion (27.224) | 8η |
Βααλβάικ | Mandemakers Stadion (7.500) | 9η |
Φίτεσε | GelreDome (21.248) | 10η |
Γκόου Αχέντ Ιγκλς | De Adelaarshorst (10.000) | 11η |
Ναϊμέγκεν | Gofferstadion (12.500) | 12η |
Φορτούνα Σιτάρντ | Fortuna Sittard Staion (10.300) | 13η |
Φόλενταμ | Kras Stadion (7.384) | 14η |
Εξέλσιορ | Van Donge & De Roon Stadion (4.500) | 15η |
Χέρακλες Αλμέλο | Erve Asito (12.000) | 1η (Β’) |
Τσβόλε | MAC PARK Stadion (13.250) | 2η (Β’) |
Άλμερε Σίτι | Yanmar Stadion (4.500) | 3η (Β’) |
Φέγενορντ: Oνειρική η περσινή χρονιά και η επιστροφή στην κορυφή του ολλανδικού ποδοσφαίρου μετά το 2017. Έχασε δύο πολύτιμους μέσους (Κοκτσού Σιμάνσκι) αλλά τους αντικατέστησε επάξια, ενώ μεγαλύτερη καλοκαιρινή επιτυχία της ήταν η ανανέωση της συνεργασίας με τον Άρνε Σλοτ, ο οποίος πιστώνεται όλες τις επιτυχίες των τελευταίων χρόνων που έχουν έρθει στον σύλλογο. Αποτελεί τον ολικό αναμορφωτή της ομάδας, μόνο η παρουσία του αρκεί για να επαναλάβει τα περσινά.
Αϊντχόφεν: Η κατάληψη της δεύτερης θέσης και του κυπέλλου έδωσαν μια θετική χροιά σε μία μεταβατική και γεμάτη μουρμούρα χρονιά. Η αιφνιδιαστική παραίτηση του Φαν Νιστελρόι προκάλεσε κλυδωνισμούς, ανέλαβε ο Πίτερ Μποζ, ενώ μεταγραφικά δεν μπορεί να καλύψει τα κενά που αφήνουν οι κομβικοί παίκτες που αποχωρούν.
Άγιαξ: Καταστροφική η περσινή χρονιά για τον Άγιαξ, που πήγε αρκετά βήματα πίσω σε σχέση με ότι είχε καταφέρει στο πρόσφατο παρελθόν. Η μη πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν προσέλκυσε παίκτες κλάσης, ενώ η επιλογή του Στέιν στην άκρη του πάγκου αποτελεί κίνηση με μεγάλη δόση ρίσκου. Ερωτηματικό ο «Αίαντας» στο ξεκίνημα της χρονιάς.
Άλκμααρ: Από τις ομάδες με το καλύτερο κλίμα σε αυτό το ξεκίνημα της χρονιάς, προσπαθεί να κάνει το βήμα παραπάνω και να μπει «σφήνα» στην πρώτη τριάδα. Κράτησε τον Γιάνσεν για τέταρτη χρονιά, όπλο της η ομοιογένεια. Λίγες και μεθοδευμένες οι κινήσεις της, ποντάρει πολλά στο εξαιρετικό της σκάουτινγκ. Η λογική λέει πως πάλι για 4η πάει και δύσκολα να το παλέψει για κάτι περισσότερο, ενώ θα δώσει βάρος και στην Ευρώπη.
Τβέντε: Από την άνοδό της το 2019 έχει πραγματοποιήσει ολικό «rebuild» και έχει χαράξει μια πολιτική που την έχει καταστήσει 5η δύναμη του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Προσπάθησε και πέρσι να μπει σφήνα στην πρώτη τετράδα αλλά δεν είχε την ποιότητα και το βάθος να το πετύχει, ενώ πλήρωσε σε μεγάλο βαθμό την αδυναμία της να κερδίσει εκτός έδρας. Νέος τεχνικός ο Γιόσεφ Όοστινχ, δεν έχει ενισχυθεί σημαντικά αλλά έβγαλε εξαιρετικό πρόσωπο στα φιλικά και στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ.
Σπάρτα Ρότερνταμ: Ασύλληπτη η περσινή χρονιά για την ομάδα της Σπάρτα, έργο Στέιν που όπως ήταν λογικό, αποχώρησε για τον Άγιαξ. Διάδοχός του ο βοηθός του, Χερούν Ρεϊσντέικ, επιλογή με ρίσκο, αφού πρόκειται για τεχνικό χωρίς εμπειρία. Όπως κάθε χρονιά, αλλάζει το ρόστερ της, φέτος πήρε πολλά νέα ταλέντα και κράτησε κάποιους έμπειρους. Το μείγμα εκ πρώτης όψεως φαίνεται ελκυστικό, αλλά οι πολλές αλλαγές την καθιστούν «ερωτηματικό».
Ουτρέχτη: Μια από τα ίδια και πέρυσι για την Ουτρέχτη, που προσπαθεί για το βήμα παραπάνω αλλά κάτι την εμποδίζει από αυτό. Η πανίσχυρη διοίκηση έχει ξοδέψει πολλά λεφτά σε μεταγραφές, αλλά απουσιάζει η οργάνωση. Παραμένει ο τεχνικός Σιμπελμπάουερ, που έχει στόχο να την κάνει πιο ανταγωνιστική, αποκτήθηκαν ορισμένοι νέοι και ελπιδοφόροι παίκτες και πάει με μεγάλες βλέψεις και φέτος. Δύσκολα εκτός οκτάδας, εξίσου δύσκολα και να πετύχει κάτι περισσότερο.
Χέρενφεν: Από τα υπολογίσιμα μεγέθη της κατηγορίας, με καλό βάρος φανέλας. Πέρυσι μπήκε για δεύτερη σερί χρονιά στα πλέι οφ μετά από πολλά χρόνια στην μετριότητα, αλλά χαρακτηρίστηκε πάλι από αστάθεια. Παρέμεινε στον πάγκο ο τεχνικός Φαν Βόντερεν, που άντεξε στην πίεση αλλά φέτος οι απαιτήσεις έχουν αυξηθεί. Βέβαια, δεν έχει ενισχυθεί ουσιαστικά και αυτό της κοστίζει στις πρώτες εκτιμήσεις μας.
Βααλβάικ: Δεν έπεσε λόγω πανδημίας το 2020 και κατάφερε από τότε να το πάρει πάνω της και κάθε χρόνο να ανεβαίνει στην κατάταξη. Έφτασε στους πρόποδες της οκτάδας πέρυσι, καταβάλλοντας υπέρβαση. Αποχώρησε ο τεχνικός Όοστινχ, διάδοχός του ο Χενκ Φράσερ, κίνηση με προοπτική και εμπειρία. Παράλληλα, άλλαξε και πάλι το ρόστερ της σε μεγάλο βαθμό και θα χρειαστεί χρόνο προκειμένου να βρει χημεία. Την περιμένουμε στο δεύτερο μισό, αλλά δύσκολο να κινδυνέψει.
Φίτεσε: Αποκαρδιωτική η περσινή χρονιά, έφτασε σε σημείο να κινδυνεύει με υποβιβασμό για αρκετές αγωνιστικές, αλλά ένα καλό ντεμαράζ νικών στο τέλος, έσωσε κάπως τα προσχήματα. Δεν φαίνεται να άλλαξε το σκηνικό φέτος, τα οικονομικά ζητήματα παραμένουν ενώ και στο αγωνιστικό σκέλος, το ρόστερ της παραμένει μικρό και χωρίς πολλές επιλογές. Παραμένει στον πάγκο ο Φιλίπ Κοκού, αλλά στερείται ποιότητας.
Γκόου Αχέντ Ιγκλς: Μεγάλο βάρος φανέλας με τέσσερα πρωταθλήματα στην πλάτη, όλα στο μακρινό παρελθόν. Προσπαθεί να εδραιωθεί στην πρώτη κατηγορία και για πρώτη φορά μετά την δεκαετία του ’80 καταφέρνει να παίξει στην Eredivisie για τρίτη σερί σεζόν. Για πολλά χρόνια στην αφάνεια της δεύτερης κατηγορίας, παρουσιάζει σταθερά άνοδο τα τελευταία δύο χρόνια και είναι στην καλύτερη φάση της σύγχρονης ιστορίας της. Πέρυσι, τερμάτισε 11η και έχει ως στόχο την πραγματοποίηση μιας ανάλογης πορείας χωρίς καρδιοχτύπια. Κράτησε τον κορμό της και τον τεχνικό Χάκε.
Ναϊμέγκεν: Έγιναν ορισμένες κινήσεις ουσίας πέρυσι και κατάφερε να πραγματοποιήσει καλή σεζόν, εξασφαλίζοντας άνετα την παραμονή. Σταθερά στην άκρη του πάγκου ο τεχνικός Μέιχερ, ωστόσο φέτος καλείται να διαχειριστεί πολλά νέα πρόσωπα, αφού άλλαξε κατά πολύ το ρόστερ της. Δύσκολο πάντως να κινδυνέψει.
Φορτούνα Σιτάρντ: Το μεγάλο περσινό οικονομικό άνοιγμα και η έλευση ορισμένων μεγάλων ονομάτων (Οζακιούπ, Γιλμάζ) δεν έφερε την «άνοιξη» στις τάξεις της. Μπορεί να μην κινδύνεψε αλλά ο κόσμος της περιμένει περισσότερα και έχει απαιτήσεις. Αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, με τον Μπάους να διαδέχεται τον ιδιόρρυθμο Βελάσκεζ. Μια από τα ίδια και φέτος, δεν θα κινδυνέψει αλλά δεν θα διεκδικήσει το κάτι παραπάνω.
Φόλενταμ: Η επιστροφή της στην μεγάλη κατηγορία μετά το 2009 ξεκίνησε με πολλά προβλήματα. Έκανε ονειρικό δεύτερο γύρο και σώθηκε, επιτυχία που χαρακτηρίζεται και με μικρό «θαύμα». Ο Βιμ Γιονκ παραμένει στην ομάδα ως τεχνικός διευθυντής (μετά από πέντε σεζόν ως προπονητής) και στην άκρη του πάγκου θα βρεθεί ο βοηθός του, Ματίας Κόλερ. Κράτησε μεγάλο μέρος του κορμού της και ποντάρει πολλά στην έδρα της. Στόχος η παραμονή, έχει τα φόντα να την πετύχει.
Εξέλσιορ: Είχε το πιο φτηνό μπάτζετ του πρωταθλήματος πέρυσι αλλά χάρη στην έδρα της κατάφερε να σωθεί. Συνεχίζει στον πάγκο ο τεχνικός Νταϊκχάουζεν, ενώ οι κινήσεις που έγιναν δεν τρομάζουν. Θα έχει δύσκολο έργο φέτος, δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός έχει αυξηθεί για τα καλά στην μάχη της παραμονής. Δίκαια λογίζεται ως το πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό στην δεύτερη κατηγορία.
Χέρακλες Αλμέλο: Ο αιφνιδιαστικός υποβιβασμός της πρόπερσι προκάλεσε μεγάλο σοκ, αλλά το γεγονός ότι κατάφερε να ανέβει άμεσα και μάλιστα ως πρωταθλήτρια, λέει πολλά για το μέγεθός της και το κλίμα που υπάρχει. Έχει την μαζική στήριξη του κόσμου της, παρέμεινε στον πάγκο ο τεχνικός Λάμερς, που την ανέβασε και πέρυσι. Ξεκινάει ταπεινά, αλλά έχει τα φόντα για να παραμείνει στην κατηγορία.
Τσβόλε: Κατάφερε να ανέβει άμεσα μετά τον υποβιβασμό της το 2022, αφού κράτησε πέρυσι τον κορμό της και είχε πολύ καλή ομάδα για την Β’. Φέτος, το έργο είναι διαφορετικό. Εκτός του ότι έχασε πολλούς παίκτες και τους έχει αντικαταστήσει με κινήσεις «έκπληξη», έχασε και τον τεχνικό Σρέντερ. Ο διάδοχός του, Γιόνι Γιάνσεν, συνιστά επιλογή με μεγάλη δόση ρίσκου. Θα το παλέψει για την παραμονή, αλλά αποτελεί «ερωτηματικό».
Άλμερε Σίτι: Μικρό μέγεθος, για πολλά χρόνια αποτέλεσε δορυφόρο του Άγιαξ, ειδικά από το 2001 και μετά, που άλλαξε όνομα. Κόντρα στα προγνωστικά η περσινή άνοδος, θέλει φυσικά να παραμείνει στην κατηγορία αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή επαφή με αυτήν και αυτό από μόνο του είναι σίγουρα κάτι αρνητικό. Κράτησε όλο το ρόστερ της, ελάχιστες κινήσεις, θα πάει με την ομάδα που ήταν και στην Β’.
Οι αποδόσεις – Νικητής Διοργάνωσης
Κούρσα για τρεις η υπόθεση της κατάκτησης σύμφωνα με τις αποδόσεις. O Άγιαξ μολονότι δεν κατάφερε να κατακτήσει τον τίτλο πέρυσι και έκανε κακή χρονιά, δίνεται πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε απόδοση 2.25. Ελαφρώς χαμηλότερα δίνεται η απόδοση κατάκτησης για την κάτοχο του τίτλου Φέγενορντ, στο 2.85. Η πάντα υπολογίσιμη Αϊντχόφεν ακολουθεί στο 3.00, ενώ η Άλκμααρ δίνεται στο 25.00.
Αναλυτικά οι αποδόσεις για την κατάκτηση του τίτλου στην Eredivisie:
Άγιαξ ➡ 2.25 | Φέγενορντ ➡ 2.85 |
Αϊντχόφεν ➡ 3.00 | Άλκμααρ ➡ 25.00 |
Τβέντε ➡ 80.00 | Ουτρέχτη ➡ 1000.00 |
Σπάρτα Ρότερνταμ ➡ 1000.00 | Φίτεσε ➡ 1000.00 |
Χέρενφεν ➡ 2000.00 | Ναϊμέγκεν ➡ 2000.00 |
Τσβόλε ➡ 3000.00 | Φορτούνα Σιτάρντ➡ 3000.00 |
Εξέλσιορ ➡ 3000.00 | Χέρακλες Αλμέλο ➡ 3000.00 |
Γκόου Αχέντ Ιγκλς ➡ 3000.00 | Βααλβάικ ➡ 3000.00 |
Άλμερε Σίτι ➡ 4000.00 | Φόλενταμ ➡ 5000.00 |
*Οι αποδόσεις ίσχυαν στις 10/8.
👉 Όλες οι απαραίτητες πληροφορίες για το στοίχημα είναι κάθε μέρα στο Betarades.gr:
✍️ Προγνωστικά στοιχήματος
📊 Αναλύσεις Αγώνων
⚽️ Προγνωστικά ποδοσφαίρου
🏀 Προγνωστικά μπάσκετ
🎾 Προγνωστικά τένις
🎯 Προγνωστικά Value Bets
✅ Κουπόνι Πάμε Στοίχημα
🥇 Καλύτερες στοιχηματικές εταιρίες
🎁 Προσφορές* χωρίς κατάθεση
*Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις
21+ Αρμόδιος Ρυθμιστής ΕΕΕΠ, Κίνδυνος εθισμού και απώλειας περιουσίας, Γραμμή βοήθειας ΚΕΘΕΑ: 210 9237777, Παίξτε Υπεύθυνα.