Όπως τον αποθεώνουν, έτσι θα τον ξεχάσουν
Το δράμα του Θοδωρή Ιακωβίδη κατέδειξε όχι μόνο την κυβερνητική ανεπάρκεια, αλλά και την αναλγησία της πολιτείας.
Ολοι είδαμε τον Θοδωρή με δάκρυα στα μάτια να αναγγέλλει την αποχώρησή του από το άθλημα γιατί δεν αντέχει να βρίσκεται στα όρια της φτώχειας.
Συγκλόνισε με αυτό που είπε: «Είναι λυπηρό να ντρέπομαι να πάω στον φυσικοθεραπευτή γιατί ξέρει την κατάστασή μου και δεν με παίρνει λεφτά».
Με μία φράση ο αρσιβαρίστας μας κατέγραψε την πραγματικότητα της πλειοψηφικής βάσης του ελληνικού αθλητισμού. Την ώρα που ο υφυπουργός Αθλητισμού κάνει διθυραμβικές αναρτήσεις ότι η κυβέρνηση συνεισφέρει τα μέγιστα στην αθλητική ανάπτυξη (!).
Πιθανόν αν ο Ιακωβίδης δεν ξεσπούσε σε λυγμούς, τα social media και οι δημοσιογράφοι να αγνοούσαν την ύπαρξή του. Όπως την αγνοούσαν εδώ και χρόνια.
Τεράστια ευθύνη γι’ αυτούς τους άγνωστους ήρωες των σταδίων που ποτέ δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν το βιοτικό πρόβλημά τους με το κοινό, φέρουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Είναι στη φύση τους να ασχολούνται με τη βιτρίνα και όχι με τα κάτω πατώματα.
Οφειλαν να αναδείξουν το ζήτημα Ιακωβίδη, όπως και άλλων συναθλητών του, οι οποίοι φτάνουν μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες παίρνοντας 250 ευρώ το μήνα.
Το άκρον άωτον του θράσους καταγράφηκε από τον ΓΓΑ Γιώργο Μαυρωτά, ο οποίος δυστυχώς υπήρξε μεγάλος αθλητής. Αντί να ζητήσει συγγνώμη, έκανε tweet με επιμνημόσυνη δέηση για τον Ιακωβίδη.
Λίγο αργότερα τη σκυτάλη πήρε ο Λευτέρης Αυγενάκης και τα έκανε χειρότερα, αποδεικνύοντας την αξία της σιωπής. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας απείλησε ότι η αθλητική μεταρρύθμιση θα συνεχιστεί με έντονο ρυθμό! Η πολιτική αναλγησία δημιούργησε αντιδράσεις ακόμη και σε φίλα διακείμενους στο κυβερνών κόμμα. Αγανάκτησαν οι πάντες.
Είναι να απορεί κανείς με τον επικοινωνιακό μηχανισμό του Μαξίμου. Εχουν πλέον καταργηθεί βασικές αρχές πολιτικής αντίληψης. Αλήθεια, δεν καταλαβαίνουν πόση ζημιά κάνουν στην κυβέρνηση οι τοποθετήσεις Μαυρωτά – Αυγενάκη;
Επί της ουσίας, τώρα: Ο Ιακωβίδης διευκρίνισε ότι το ξέσπασμά του δεν έγινε για λόγους επαιτείας. Απλώς ήταν βαθιά κρυμμένο στην ψυχή του.
Ετσι είναι. Διότι τώρα, ξαφνικά, εμφανίστηκαν οι χορηγοί που θα στηρίξουν τον αθλητή. Τώρα εμφανίστηκε ο Πύρρος Δήμας που θα αναλάβει να τον προπονεί. Τώρα η αθλητική ηγεσία του τόπου τον καλεί να ξανασκεφτεί το ενδεχόμενο να παραμείνει στους στίβους.
Σε μερικές μέρες, όταν τα φώτα σβήσουν, όλοι θα τον ξεχάσουν. Αυτά είναι τα αδηφάγα media και οι ανάλγητοι πολιτικοί. Με τον ίδιο τρόπο που σε φέρνουν στο φως, σε ξαναβάζουν στο σκοτάδι.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΕΙ ΡΙΖΕΣ: Είναι αδύνατον να μη σταθεί κανείς στο ευρωπαϊκό στραπάτσο της ΑΕΚ (κυρίως) και του Αρη. Να είστε βέβαιοι ότι δεν εξέπληξε κανέναν γνώστη της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας.
Η Ελλάδα υποχωρεί διαρκώς στη βαθμολογία της UEFA, έχουμε ξεχάσει την πέμπτη ομάδα στην Ευρώπη και ο εκάστοτε πρωταθλητής μας θα πρέπει πλέον να παίζει μπάλα από τον Ιούλιο.
Μέχρι το 2025 δεν πρόκειται να σηκώσουμε κεφάλι, καθώς οι κύριοι ανταγωνιστές μας απέχουν παρασάγγας.
Το πρόβλημα δεν είναι αγωνιστικό. Ξεκίνησε είκοσι πέντε χρόνια πριν, όταν η κυρίαρχη παράγκα δημιούργησε τέτοιες ανισότητες που οι ευνοούμενες ομάδες αποκτούσαν βεβαιότητες στον εσωτερικό χώρο και αδιαφορούσαν για την ευρωπαϊκή πορεία.
Η διαφθορά είναι εκείνη που έκανε τη μεγαλύτερη ζημιά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
