Τι θα μπορούσε να μάθει από το πόκερ ο Τράμπ;
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν θα ήταν ο πρώτος πρόεδρος που θα ασχολούταν με το πόκερ, αλλά θα μπορούσε να μάθει πολλά όσον αφορά τη διαδικασία αποφάσεων, την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις… νίκες.
Το χειμώνα του 1996, το πρώτο Poker Championship στις ΗΠΑ διεξήχθη στο live καζίνο Trup Taj Mahal, στην Ατλάντικ Σίτι. Το έπαθλο του νικητή ήταν 500,000$. Κανείς δεν ήταν πιο ενθουσιασμένος για το event από τον οικοδεσπότη Ντόναλντ Τραμπ.
“Έχουμε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα εδώ. Πιστεύω ότι μπορούμε να γίνουμε το πιο σημαντικό τουρνουά πόκερ στον πλανήτη” είχε δηλώσει τότε ο Τραμπ και όταν ρωτήθηκε αν είναι και ο ίδιος είναι παίκτης απάντησε: “Ποτέ δεν είχα το χρόνο να παίξω σοβαρά. Είμαι πολύ απασχολημένος για να συγκεντρωθώ στο πόκερ”.
Δεν χρειάζεται να είσαι παίκτης πόκερ για να αναρωτηθείς αν στην πραγματικότητα ο πρώην επιχειρηματίας και πλέον πρόεδρος των ΗΠΑ είχε παίξει ποτέ του πόκερ. Το στυλ των αποφάσεών του στις επιχειρήσεις και στην πολιτική είναι σε πλήρη αντίθεση με αυτά που διδάσκει το πόκερ.
Για πολλά χρόνια, ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων και προέδρων των ΗΠΑ, έχουν χρησιμοποιήσει το πόκερ για να βελτιώσουν το σκεπτικό τους και να μάθουν τις τακτικές που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν ώστε να υπερέχουν των αντιπάλων τους.
Ο Τζον Βον Νιούμαν, πατέρας της game theory, όχι μόνο έπαιξε πόκερ αλλά θεωρούσε πως η επίλυση του Texas Hold’em, θα του πρόσφερε το “κλειδί” για την επίλυση των πιο σύνθετων προβλημάτων. Πίστευε ακόμη ότι το πόκερ θα μπορούσε να αποτρέψει έναν πυρηνικό πόλεμο.
Αναλύοντας την τωρινή συμπεριφορά του Τραμπ, είτε έπαιξε πόκερ είτε όχι, αντιπροσωπεύει μερικές από τις χειρότερες συμπεριφορές των κακών παικτών. Συμπεριφορές που θα έπρεπε να “ξεμάθει” αν θα ήθελε να δρέψει τα οφέλη του πόκερ.
Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τον όρο poker face, ο οποίος αποτελεί παράδειγμα για τη μη έκφραση και τον έλεγχο των συναισθημάτων. Είμαστε σε κατάσταση poker face όχι επειδή κρύβουμε όλα τα “σημάδια” μας – τις μικρές χειρονομίες και τικ που μπορούν να δώσουν πληροφορίες στον αντίπαλο για τη δύναμη του χεριού μας – αλλά επειδή έχουμε τον έλεγχο των συναισθηματικών εκφράσεων. Στο πόκερ υπάρχει επίσης ο όρος “tilt“, όταν δηλαδή ένας παίκτης αφήνει τα συναισθήματά του να τον οδηγούν σε λάθος αποφάσεις. Ένας παίκτης σε κατάσταση tilt αντιδρά όχι με βάση τη λογική, αλλά με βάση το συναίσθημα. Με θυμό, με φόβο, με ενθουσιασμό, με εγωισμό. Τον παίκτη που βρίσκεται σε tilt δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς να πάρει τη σωστή και λογική απόφαση.
Και ένας παίκτης σε tilt είναι ακριβώς ότι δείχνει στις συμπεριφορές του ο Πρόεδρος Τραμπ. Σπάνια δρά και σχεδόν πάντα αντιδρά στις κριτικές, στους επαίνους, στο πως του συμπεριφέρονται οι πολιτικοί αντίπαλοι. Μην πάτε μακριά, δείτε απλά το λογαριασμό του στο Twitter και στις διαρκείς απορρίψεις ως “fake news” σε οτιδήποτε κυκλοφορεί αρνητικό γι αυτόν και την πολιτική του. Αντιδρά με εκρήξεις θυμού ότan νιώθει ότι απειλείται και ενθουσιάζεται ότan επαινείται.
Πρόσφατα ο πρόεδρος έκανε retweet ένα βίντεο με το ρατσιστικό σλόγκαν “white power” επειδή το άτομο που μιλούσε με μίσος βρισκόταν σε ένα αμαξίδιο γκολφ το οποίο είχε το λογύτυπο “Trump 2020”! Στη συνέχεια βέβαια ο Τραμπ αναγκάστηκε να αποσύρει το tweet, σε μία συνήθη κίνηση γι αυτόν. Είναι φυλακισμένος των συναισθημάτων του και όχι άρχοντας αυτών.
Το tilt σε κάνει ευάλωτο. Ένας καλός παίκτης πόκερ ξέρει να αναγνωρίζει το tilt σε άλλους παίκτες και τι ενεργοποιεί συγκεκριμένες αντιδράσεις και στη συνέχεια τις εκμεταλλεύεται. Αν είσαι ο παίκτης που λειτουργεί με λογική, πιέζοντας τον αντίπαλο σε λάθος αντιδράσεις βάση συναισθήματος θα καταλήξεις να τον κερδίζεις συνέχεια στο τραπέζι. Ο Πούτιν για παράδειγμα φαίνεται πως ξέρει να χειρίζεται με αυτό τον τρόπο τον Τραμπ.
Ο καλός παίκτης αναγνωρίζει πότε μπαίνει σε κατάσταση tilt o ίδιος και στη συνέχεια εφαρμόζει τεχνικές που θα τον ηρεμήσουν και θα τον οδηγήσουν ξανά σε λογικές αποφάσεις. Ο δυνατός παίκτης ξέρει να σκέφτεται πρώτα και μετά να αντιδρά. Αυτό είναι ένα σημαντικό μάθημα για κάποιον που πρώτα “τουιτάρει” και στη σκέφτεται μετά.
Κάποιος σαν τον Τραμπ μπορεί να πει “Δεν έχει σημασία. Είμαι σε tilt και συνεχίζω να νικάω. Κανείς δεν ξέρει τι θα κάνω στη συνέχεια”. Αυτό είναι αλήθεια αλλά υπάρχουν περιορισμοί σε αυτή τη στρατηγική.
