ΣτΕ: Νόμιμη η λειτουργία του online gambling στην Ελλάδα
Οι άδειες για το online στοίχημα και το online live καζίνο απασχολούν έντονα τη χώρα μας το τελευταίο διάστημα, όπως η Ελληνική Κυβέρνηση είναι σε διαδικασία μονιμοποίησης των αδειών διεξαγωγής τυχερών παιγνίων στο διαδίκτυο.
Το στοιχείο ότι μια απαγορευμένη δραστηριότητα μπορεί στη συνέχεια να μετατραπεί, με την παρέμβαση του Κράτους σε νόμιμη, αφού αυτό είναι καλό και για το δημόσιο ταμείο προβάλλει, μεταξύ άλλων, η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας η οποία με αποφάσεις της δίνει το “πράσινο φως” λειτουργίας σε εταιρίες διαδικτυακού στοιχηματισμού που είχαν αδειοδοτηθεί από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ νομιμοποιεί την από 2011 προσωρινή τους λειτουργία.
Όπως έκρινε, η χορήγηση από την αρμόδια Ελληνική αρχή ειδικής άδειας για την δραστηριοποίηση τους σε πανελλαδικό επίπεδο, είναι συμβατή προς την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι οι εν λόγω εταιρείες που έως τώρα υπάγονταν οικειοθελώς στο φορολογικό καθεστώς, εφεξής θα ελέγχονται.
Χαρακτηριστικά το δικαστήριο αναφέρει πως “πλεονέκτημα σχετικής ρυθμίσεως, το οποίο επιτρεπτώς κατά το Σύνταγμα λαμβάνεται υπ’ όψη από τον νομοθέτη, είναι και η εφεξής υπαγωγή σε φόρο των δραστηριοποιούμενων στον εν λόγω τομέα επαγγελματικής δραστηριότητας”.
Ολόκληρες οι αποφάσεις του ΣτΕ (Σ.τ.Ε. 1160-1161/2020 Ολομ. Πρόεδρος: Α. Ράντος Εισηγητής: Κ. Πισπιρίγκος, Σύμβουλος) αναφέρουν:
“1. Με τις αποφάσεις 1160 και 1161/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας απερρίφθησαν αιτήσεις ακυρώσεως που είχαν ασκηθεί από κατόχους αδειών λειτουργίας live καζίνο στην Ελλάδα κατά κανονιστικής αποφάσεως του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, με την οποία ορίσθηκε προθεσμία μέχρι την 31.12.2011 για να υποβάλουν εταιρείες παροχής υπηρεσιών στοιχημάτων και τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου, νόμιμα εγκατεστημένες σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) και κάτοχοι αδειών λειτουργίας και παροχής τέτοιων υπηρεσιών, οικειοθελή αίτηση υπαγωγής στο φορολογικό καθεστώς των άρθρων 45 – 50 του ν. 4002/2011 κατά τη μεταβατική περίοδο (η οποία διατηρείται μέχρι και εντός του έτους 2020) έως τη χορήγηση στην Ελλάδα σχετικής άδειας παροχής τέτοιων υπηρεσιών. Από τις ανωτέρω διατάξεις, όπως έγινε δεκτό, συνάγεται ότι η εμπρόθεσμη υποβολή της αιτήσεως αυτής από τις εν λόγω εταιρείες αποτελεί, προεχόντως, διαδικαστικό όρο για την (μέχρι τότε κατά νόμον απαγορευόμενη) εφεξής (από την υποβολή της αιτήσεως) επιτρεπτή παροχή των υπηρεσιών τους εντός της Ελληνικής Επικράτειας, και δεν αποτελεί μόνον έναν από τους όρους για τη φορολόγηση αυτής της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
2.Κατ’ αρχάς, το Δικαστήριο ήλεγξε, λαμβανομένης υπ’ όψη της οικείας αιτιολογικής εκθέσεως του νόμου, τις πάγιες διατάξεις του ν. 4002/2011 για τη χορήγηση από ελληνική αρχή ειδικής άδειας για την παροχή υπηρεσιών τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου εντός της Ελληνικής Επικράτειας και τις έκρινε συμβατές προς την ελευθερία εγκαταστάσεως και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, όπως κατοχυρώνονται στα άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ.
3. Εν συνεχεία, σε σχέση με το επίδικο μεταβατικό στάδιο, απορριπτομένων σχετικών λόγων ακυρώσεως, κρίθηκε κατά πλειοψηφία, ότι ο νομοθέτης δεν κατέλιπε ανεξέλεγκτη, κατά παράβαση των αρχών του κράτους δικαίου και της ισότητας μεταξύ των επιχειρήσεων καζίνο, την ανωτέρω επιχειρηματική δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών στοιχημάτων και τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου, με τις εξής σκέψεις: α) μία αρχικώς απαγορευόμενη επαγγελματική δραστηριότητα δεν αποκλείεται, κατ’ αρχήν, να καταστεί εφεξής νόμιμη από τον νομοθέτη που θα θεσπίσει πρόσφορους κανόνες λειτουργίας, οι οποίοι (κανόνες) μάλιστα δεν αποκλείεται να θεσπίζονται και τμηματικά, δοθέντος ότι, από τη φύση του πράγματος, δεν είναι πάντοτε ευχερής η εξ αρχής πλήρης ρύθμιση επαγγελματικού φαινομένου που εισάγεται το πρώτον στην εθνική έννομη τάξη · β) πλεονέκτημα σχετικής ρυθμίσεως, το οποίο επιτρεπτώς κατά το Σύνταγμα λαμβάνεται υπ’ όψη από τον νομοθέτη, είναι και η εφεξής υπαγωγή σε φόρο των δραστηριοποιούμενων στον εν λόγω τομέα επαγγελματικής δραστηριότητας · γ) εν προκειμένω, η οικεία δραστηριότητα ασκείτο μεν παρανόμως στην Ελλάδα, από φορείς όμως που ήσαν νομίμως αδειοδοτημένοι από άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, ώστε ο νομοθέτης είχε την ευχέρεια να εκτιμήσει ότι οι άδειες των οικείων επιχειρήσεων από την ΕΕ και τον ΕΟΧ αποτελούν βάση για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και της δημόσιας τάξης, ώστε να καταστήσει εφεξής νόμιμη την ένδικη επιχειρηματική δραστηριότητα κατά ένα μεταβατικό στάδιο, επιτυγχάνοντας παράλληλα αύξηση των δημοσίων εσόδων · δ) προβλέπεται η εν καιρώ θέσπιση πλήρους σχετικού κανονιστικού πλαισίου για την άσκηση της επίδικης επιχειρηματικής δραστηριότητας (κανονισμός διεξαγωγής και ελέγχου παιγνίων και κώδικας δεοντολογίας παιγνίων).
4. Κρίθηκε, περαιτέρω, κατά πλειοψηφία ότι το επίδικο μεταβατικό καθεστώς δεν συνιστά ανεπίτρεπτο περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (56 ΣΛΕΕ), διότι εν προκειμένω ο νομοθέτης σκοπεύει, μεταξύ άλλων, στη διατήρηση σε ανεκτά επίπεδα της συμμετοχής των πολιτών στα τυχερά παίγνια και στην αποτροπή εκ μέρους των υπέρμετρης σπατάλης χρημάτων, δια του περιορισμού (κατά την εκτίμηση του νομοθέτη), κατά το μεταβατικό στάδιο, του αριθμού των επιχειρήσεων παροχής των σχετικών υπηρεσιών βάσει αντικειμενικού κριτηρίου (νόμιμη εγκατάσταση σε κράτος μέλος ΕΕ και ΕΟΧ και άδεια λειτουργίας και παροχής τέτοιων υπηρεσιών)”.
Πηγή: capital.gr
